2020 Watty Ödülleri Tarihi Kurgu Kazananı
Tarih #1 (19.09.2020)
Hiç kimse yaşattığını yaşamadan ölmezmiş. Geçmişin kanlı sayfaları bir bir önüne açılır, hayaletler hesap sorarmış. Öyle bir gün gelirmiş ki önce aynaya baktığında gördüğün gözler yaban...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
1412 Senesi - Bahar Mevsimi
ASPARGON HANLIĞI
Altınova Şehri - Hanedanlık Sarayı
Müge Hanım
Geçen kış saltanatımızın sekizinci yıl dönümüydü. Eşim Yaman Han'ın tahta çıkışından beri sekiz yıl geçmişti. Oysa ben bir asır geçmiş gibi hissediyordum.
En büyük oğlum Hanzade Korkut baharın ikinci ayında on sekizini bitiriyordu. Yanımızda geçireceği iki senesi kalmıştı. İki sene sonra Hanzade illerinden birine tayin edilecek, yönetim eğitimleri artacaktı. İlk hanzade olduğu için tahminim veliaht hanzade ili olan Ecrinok yönündeydi. Güçlü bir han olması için her türlü eğitimi alması için uğraşıyorduk.
Bugün ise baharın ilk ayı şerefine bir kutlama düzenlemiştik. Baharın bereketini sarayda ve ülkemizde hissetmek için başka yerlerde de küçük eğlenceler ayarlamıştık. Baharın kutlanmasını Yaman da ben de önemsiyorduk. Baharı kutlamak bütün yıl, başımıza gelebilecek uğursuzlukları def etmemiz için gerekliydi. Bunun önemini saltanatımızın ilk yılında acı bir şekilde öğrenmiştik.
Zor bir dönemde taht bizim olmuştu. O bahar kutlama yapacak durumda değildik. Yaşanan talihsizlikler de bunun önüne geçiyordu. Fazla harcama olmaması için o yıl bahar kutlamasını yapmamıştık ve o yıl sahte bir hanzade ortaya atılarak ülkenin bazı illerinde ayaklanmalar başlatılmıştı.
İsyanları bastırmış, sahtekarı alaşağı etmiştik elbet. Fakat bir daha bahar kutlamasını ne olursa olsun es geçmeyeceğimize emin olmuştuk. Çok şükür o günden sonra başımıza uğursuz bir iş gelmemişti.
Odamın kapısı tıklatıldı. Yardımcım Asya içeri girdi. "Hanımım, emrettiğiniz üzere hazırlıklar tamam. Eğlencede dans edecek kızlar hazır. Yemekler sipariş edildi. Aşçıbaşı bütün hünerlerini her zamanki gibi ortaya dökecek. İstediğiniz davetiyeler geçen hafta gönderilmişti. Bugün kesin geleceklerin listesi hazır." İnci yüzüklü elimi uzatarak listeyi vermesini işaret ettim. Parşömeni verdikten sonra birkaç adım geriledi. Listeye hızlıca göz gezdirdim.
Handan Suna'nın bu yıl davetime icabet edeceğini görünce kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı. Suna... Dora Hanım annemin tek kızı. Sekiz yıldan sonra aradaki mesafeyi kapatmaya karar verdi demek.
"Handan Suna sizi de şaşırttı değil mi hanımım?"dedi Asya bilmiş bilmiş. Onun da gözünden kaçmamıştı.
"Hayırlar olsun Asya."dedim yeşil gözlerimi onunkilere dikerek. "Tedbirlerimizi artıralım. Handan Suna buraya geliyorsa sadece soframıza oturmak için gelmiyordur." Derin bir nefes aldım. Sol elimin yüzük parmağındaki inci yüzükle oynamaya başladım. "Gözünüz üstlerinde olsun. Kimlerle gelecekmiş öğren." Kızı Burçin'i getirecek miydi merak ediyordum. Oğlu Koral sekiz yıldır bizdeydi. Onu görmeyi talep edecek miydi? Etse ne olurdu sanki. Sadakatini ispatlamadan oğlunu görmesine izin vermeyecektim.
