2020 Watty Ödülleri Tarihi Kurgu Kazananı
Tarih #1 (19.09.2020)
Hiç kimse yaşattığını yaşamadan ölmezmiş. Geçmişin kanlı sayfaları bir bir önüne açılır, hayaletler hesap sorarmış. Öyle bir gün gelirmiş ki önce aynaya baktığında gördüğün gözler yaban...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2 SENE SONRA
1419 Senesi - Bahar Mevsimi
ASPARGON HANLIĞI
Bozyurt Şehri - Bozbey Kalesi
Hanzade Toygar
Avucumun arasında mızrağın tahtasının sertliğini hissediyor, ağırlığını bileğimde tartıyordum. Tipkos usulü mızraklar pürüzsüzdü. Siyah yüzeyinde hiçbir işleme yoktu. Metal ucu keskin ve parlaktı. Geçen kış doğum günümde on dokuzuncu yaşım için Gökben göndermişti. En güzel hediyeler her defasında ondan gelenler oluyordu. Bu yıl da öyle olmuştu.
Gözlerime düşen dalgalı saçlarımı başımın gerisine attım. Hedef tahtasıyla aramdaki mesafeyi ölçtüm. Mızrağı kaldırdım ve kolumda biriken gücü hissettim. İyice geriye çektim kolumu ve tüm gücümle mızrağı fırlattım. Havada özgürlüğüne uçar gibi gittikçe gitti ve sonunda tok bir sesle hedef tahtasını tam ortadan vurdu. Haftalar süren uğraşımın nihayet meyvesini verdiğini görmek dudağımda zafer gülüşü oluşmasını sağlamıştı.
"Tebrikler Hanzadem."dedi Alperen hemen yanımdan. Sancağa benimle birlikte gelmişti eski dostum. İyice irileşmişti bedeni. Esmer teni bu serin iklimde yıllar içinde açılmıştı. Kıvırcık siyah saçları omuzlarına kadar uzanıyordu.
"Sağol dostum. Seni görelim şimdi."diyerek kenara çekildim.
"Sizin kadar iyi olmam mümkün değil."
"Yine de görmek istiyorum." Israrım sonucu başka bir mızrağı aldı. Gerildi ve hızla fırlattı. Mızrak hedefe varamadan yere saplandığında mahcup bir ifadeyle bana bakıyordu. "Eh, kılıçta ve hançerde olduğun kadar iyi değilsin fakat bu kendini iyi geliştirmeyeceğin anlamına gelmez."
"Siz savaşçı olarak doğmuşsunuz Hanzadem. Doğal bir yeteneğiniz var silahlara karşı." Eskiden beri böyleydi. Ne zaman bir alete merak salsam ustalaşana kadar durmaz en iyisi olduğumda yeni bir alet keşfetmeye çalışırdım. Savaş aletlerine özel bir ilgim olduğu doğruydu.
"Yarın sen de geliyorsun bizimle Altınova'ya."dedim. Yüzünü ekşitti. Saraydan kurtulduğu için mutluydu. Bu defa Ata Anma Töreni için gidecektik. Son ölen hanın üçüncü yıl dönümünde yapılan bir törendi. Merhum han babam ve ondan önceki atalarımızı anacak, kiminin kahramanlıkları, kiminin hataları hakkında konuşacaktık.
"Ben burada kalamaz mıyım? Zaten bahar kutlamasına katılmıştım."
"Olsun. Sen benim en yakın dostumsun. Her an yanımda olacaksın. Ona göre hazırlan." Kenara geçmesiyle mızrakların yanına yaklaştım ve mızrak atışlarına devam ettim.
Talimim sonunda Belgin ve oğlum Oğuz yanıma geldi. Uzaktan beni izlemişlerdi. Oğuz mızrakları görünce şansını denemek istemişti fakat kaldırmakta zorlanınca vazgeçmişti. Belgin, "Altınova hazırlıklarımız tamam."
