Sevgiyle Harmanlanmış Bedenler (THB-2)

40. BÖLÜM: "Kabus"

Bu bölüm,

@Damlaenyayla 💖

@ozdiyorki❣️

@Merilindes 🖤

@enslove44❤️

@bilgnnn💓

@sadeeceren 💗

adlı okurlarıma ithaf edilmiştir. Desteğiniz için çoooook teşekkür ederiiim! Ve bu bölüme kadar gelip hala ufacık yıldıza basamayan insanlara kıyasla yıldızlayıp, üstelik yorum yapmanız apayrı güzel! Keyifli okumalar ballar!

3.GÖZ
Alp, annesinin bahçeyi doldurduğu çiçeklerine bakarken, huzur dolu olduğunu asla inkar edemezdi. Kafası karmakarışık olabilirdi, canı sıkkındı ve moralinin dibini sıyırıyordu ama içindeki deniz sakindi. Altında neler saklı olursa olsun, çarşaf gibi dümdüz, sessizdi. Eva, yanına geldiğinde, hamakta uzatığı bacaklarını indirip kız için yer açtı ve uzatılan bardağı aldı.

-Ağabeyciğim nasılsın?" Sorduğu soruyu kaşlarını kıvırarak sorması endişesinin en büyük göstergesiydi bu yüzden Alp, kaşları havalanırken gözlerini kısarak baktı ona.

-Yani senin şu evhamlı tipini görene kadar iyiydim çiçeğim." Elindeki buz gibi limonatadan koca bir yudum alırken, Çiçek ona doğru çekinerek yanaşıp biraz kısık bir sesle sordu.

-Ama canın sıkkın gibi, sen böyle olmazdın normalde. Aslında sana bir şey soracağım ama...Kızarsın diye çok çekiniyorum." Alp'in bakışlarını üzerinde hissedince hızla yeşillerini elindeki bardağa çevirdi ama genç adam bacakları biribirine değecek kadar yanaşıp, gölgesiyle üzerinde bir baskı oluşturdu kızın.

-Dökül, cadı." Eva, derin bir iç çekip yavaşça ona doğru kafasını kaldırdı ve tek nefeste sormaya karar verdi. Çünkü ağabeyinin yüzüne biraz daha bakarsa her an vazgeçebilirdi.

-Ağabey sen aşık mı oldun?" Sarı, ani bir tepki vermek yerine yüzüne dümdüz ifadesiyle bakınca panikle ekledi Çiçek. "Ya ne biliyim, öyle dalgın, üzgün, düşünceli olunca... İnsan düşünmüyor değil." Yüzünde yavaşça umutlu bir tebessüm oluştu. "Öyle bir şey mi var? Özel biri yani..."

Özel biri dediği an Kıvanç'ın kafasındaki bütün kargaşadan tek bir isim sıyrıldı.

Tek bir ismin gözleri, saçları, sesi ve gülüşüyle sıyrılması huzurunu saniyesinde kaçırırken, yerinde dikleşti ve kaşlarını çattı.

-Ne alaka bücür? Özel biri falan yok. Aşk durumları da hiç benlik değil. Sil onu kafandan." Eva, keyifsiz ve hırçın bir şekilde seslice nefesini verirken kendini tutamadı. Çünkü üstüne gitmek istiyordu her ne kadar Alp'in tepkisinden biraz çekinse de...

-Ama neden? Sen harika bir insansın, sevgi dolusun, zekisin, eğlencelisin, anlayışlısın, yeteneklisin, kusursuz bir avukatsın, yakışıklının ötesindesin. Yani tamam biraz ürkütücü, gizemli, sinirli ve bazen Arda'ya tam bir gıcık olduğunu düşündürtüyorsun ama... Ne bileyim, senin gibi biri nasıl aşık olamaz ki?" Ukala bir tebessümle dudak büktü Kıvanç.

-E bütün bu anlattığın şeyler varsa.." tek kaşını kaldırarak parmağını salladı eve doğru. "kiii o ite gıcık neymiş göstereceğim, neden birine aşık olayım cadı?" Ellerini iki yana açarak kendini sergiledi. "Fıstık gibi herifim yalnızken işte." Eva, istemsizce gözlerini devirdi, gerçekten tüm saydığı o özellikleri barındırsa da nasıl bugüne kadar hiç birine aşık olmaz hayret ediyordu.

-Ya ama ne bileyim, hiç mi biriyle el ele tutuşurken, gözlerine bakarken mutlu olmuyorsun?" Tutkuyla el ele tutuşup gezmemişlerdi hiç ama ikincisi olmuştu. Orgazmların çoğundan hemen sonra. Onunlayken mutluluğa en yakın anlarındaydı ama bunun orgazmın etkisinden olduğunu düşünerek göz ardı etmişti. O yüzden oflasa da Eva devam etti. "Of asıl sana of, ya hiç mi birini çok özlemedin? Yanında olmak için delirecekmiş gibi hissetmedin? Onunla olduğunda aşırı rahat ve kendinmiş gibi davranmadın?" Alp, boş elini yumruk haline getirip acıtmayacak şekilde kızın başına vurdu hafifçe.