Sevgiyle Harmanlanmış Bedenler (THB-2)

47.BÖLÜM: "Özgürlük"

YILDIZLAMAYI, 🌟🌟🌟

🌟🌟🌟🌟

yorum yapmayı artık unutmayın. Bu bölüme kadar geldiyseniz, bunları unutmamanızı artık rica ediyorum.

"Önümüzdeki 5 bölümde (48-52) çoğunlukta yorum yapan kişiler finale kadar bölümlerde (53-59) ithaf alacaktır."

3.GÖZ

     Petek bu üçlü arasındaki tuhaf bakışmaya bir anlam vermekte zorlanırken, Sarp'ın seslenmesiyle onları yalnız bıraktı ve kadın kapıdan çıkar çıkmaz Alp öfkeyle genç adamın yakasına yapıştı.

-Ne hakla buraya geliyorsun?" Tutku hemen sarının kolunu tutmuştu ama nafileydi, açık kahverengi gözleri öfkeyle lacivert gözlere bakıyordu, buna aldırmayan Exton dilini alt dudağında gezdirip alayla güldü.

-Bu prenses benim evime gelmişti." Gözleri büyük bir ilgiyle Tutku'da gezinirken kollarını önünde kavuşturarak vücudunu biraz gizler gibi oldu kız. Bakışlarındaki açlık ve duygusuzluk insanın ensesinden soğuk bir ürperti geçmesine neden oluyordu. "Annenin önünde dayak yemek istemiyorsan yakamı bırak." Alp'in çenesinin kasıldığını görüyordu Tutku, Petek'in sorun çıktığını görmesini istemediğini anlamıştı, bu yüzden Exton'ı aniden bıraktığında tatlı bir gülümsemeyle kendisine döndü genç adam.

-Evi gezdirebilir misin? Çok güzel bir mimari. Görmek isterim." Tutku'ya doğru bir adım attı. "Özellikle de yatak odanı." Alp, yeniden ona doğru bir hamle yapacak olurken kızın cümlesiyle duraksadı ve başı hızla Tutku'ya çevrildi bir atmaca gibi.

-Olur." Koyu kahverengi gözlerini Exton'ın mavilerinden çekip Alp'in öfke dolu kahvelerine baktı ve ekledi. "Petek teyzelere Exton'ın fazla kalmayacağını söyleyebilirsin."

-Pek misafirperver değilsin Devran." Adamın alaylı cümlesine göz devirip salon kapısına doğru yürüdü kız.

-Gel." Exton "hay hay" der gibi ellerini açıp kaşlarını kaldırarak sarıya gıcık bir bakış attı ve Tutku'nun arkasından gitti. Alp, saçlarını karıştırıp bir sağa bir sola yürür ne yapacağını düşünürken, onlar merdivenleri yan yana çıkıyorlardı.

-Alple aynı evdesiniz demek. Sonunda sana yaklaşmayı becerdi mi?" Tutku, merdivenleri sonuna kadar çıktıkları anda başını hafifçe ona çevirdi.

-Ne demek bu?" O duraksayınca mecburen Exton da durmuştu, çünkü evi bilmiyordu ve Tutku'nun odası da nerede bilemediğinden bir yere yönelemiyordu.

-Seninle ilgilenmiyor mu? Bunu biliyorum." Kız alayla gülerek yürümeye devam ettiğinde kaşlarını çatarak onu takip etti ve sonunda bir kapıyı açıp kenara çekildiğinde içeri girdiği odayı dikkatle inceledi.

Cam tavanlı, büyüleyici, sade, çarpıcı ama aynı zamanda gösterişten uzak...

Tutku.

-Benimle ilgilendiğini nereden çıkardın?" Dedi genç adam odaya girdiğinde kapıyı kapatarak. Exton, sanki çok saçma bir soru sormuş gibi alayla dudağını kıvırdı. Lacivert gözleri odanın her detayını inceliyordu. Yanına kadar yürüdüğü camı örten kalın kumaş perdeye dokundu dövmeli parmaklarıyla.