Yangınım [TAMAMLANDI]

Bölüm 39

Barış, marketi kapatmış eve doğru yürürken bugün Ateş' e söylediği sözün altında eziliyordu. Aslında o kadar sert çıkmasını istememişti, amacı sadece ağabeyinin kafasındaki kurallarını, tabularını yıkmasına yardım etmekti ama sözler maksadını aşmış, kalp kırmıştı. Hem de bu dünyada kalbini kırmak isteyeceği son kişi olan ağabeyinin. Cebine uzanıp telefonu aldı. Ekrana baktığında sosyal medyadan gelen mesajı gördü. Melis' in üniversiteden sınıf arkadaşı olan Özüm, kahvede otururken kendisini eklemiş ve hemen mesaj göndermişti ama Barış nedenini anlayamadığı mesaja cevap vermemişti. Sonuçta tanıştıkları kısa süre içerisinde Özüm' ün Melis' i üstü kapalı aşağılamaya çalışmasına karşın, yanındaki elemanla kavga etmeyi göze alıp çok ağır laflar etmişti. Zaten bu ara hep ağır laflar ediyordu...

Mesajı okumadan Ateş' in numarasını çevirdi ve açması için dua etti. Özür dilemişti ama bir kez daha dilese iyi olurdu.

Telefon uzun süre çaldıktan ve açılmadıktan sonra hayal kırıklığı ile çekti telefonu kulağından. Çok kırılmış olduğundan bilerek açmadığını düşünmek ona ızdırap vermişti. Şansını Eda' da denemeye karar verdi.

Eda ilk çalışta açtı. Sesi beklediği gibi değildi Eda' nın, acaba o da mı kızmıştı?

"Barış?"

Kızgın değil endişeli geliyordu Eda' nın sesi.

"Eda? Abim yanında mı?"

"Hayır, sen biliyor musun nerede olduğunu?"

"Hayır, bilmiyorum..." dedikten sonra devam etti Barış. "Sesin neden endişeli geliyor Eda, bir sorun mu var?"

"Bilmiyorum ki... Ateş aradı, beni sev...., neyse Emine'lerdeyim ben hala, buradan beni alacağını söyledi..."

Barış arada yarım kalan cümleyi kendi beyninde tamamladığından yüzü güldü bir an. Ateş, Eda' ya onu sevdiğini mi söylemişti?

"Eee?" dedi hafif gülerek.

"... gelmedi ama. Bayağı zaman geçti, gelmedi."

Barış' ın kaşlarının arası kırıştı.

"Ne kadar zaman oldu?"

"İki saat kadar..."

İki saat Eda' yı bekletmezsi Ateş. Barış telaşlandı.

"Ben bir arayayım abimi. Haber veririm Eda, sen endişe etme." dedi ve kapattı. Ama kendisi endişe etmeden duramadı.

Ateş' i tekrar aradı. Bu arada da evin önüne gelmişti ama içeri girip annesini endişelendirmeden önce bazı cevaplar bulmak niyetindeydi. Cevap alamayınca Nazım' ı denedi.

Nazım, hala gülmekte olan sesiyle cevap verdi. Uzunca bir süre Barış, favori insanı olacağa benziyordu.

"Kardeşlerin en güzeli, söyle?"

"Nazım abi, abim döndü mü sana ya da aradı mı seni?"

"Yok kardeşim, hayırdır?"

"En son iki saat önce Eda'yı aramış, geliyorum hemen demiş, sonra gitmemiş. Eda hala sizin evde abimi bekliyor."

"Aradın mı?"

"Aradım abi, açmadı."

"Bir de ben deneyeyim koçum, belki sana kırıldığından açmamıştır." dedi Nazım.

Haklılık payı Barış' ın kalbini bir ok gibi delip geçiyordu.

"Tamam" diyerek kapattı telefonu. Nazım' dan haber beklerken evin kapısı açıldı.