Tax Principles (Law of Attraction Series # 3)

Chapter 15

Tahimik kong binuksan ang pinto ng aming bahay, dahil tulog na silang lahat. Dahan-dahan ko itong sinara at ikandado bago mabagal na umakyat sa aking kwarto.

Pagpasok ko sa aking silid, mabilis kong pinalitan ang aking damit at nagsuot na lamang ng puti at manipis na t-shirt at pajama. Umupo ako sa dulo ng aking kama at pinagmasdan ang mga bintuwin mula sa bintana ng aking silid.

"Nakabalik ka na kaya?" bulong ko at tanging iniisip si Louie, hinahanap niya kaya ako?

Nagalala kaya siya kung ng hindi niya na ako naabutan sa bahay nila? O baka nanatili pa'rin siya sa bahay ng Dazzel na iyon? Malakas na buntong hininga ang aking pinakawalan bago tuluyang humiga sa aking kama at binalot ang sarili ng kumot.

Dahan-dahan kong pinikit ang aking mga mata at dinama ang simoy ng hangin mula sa bintana. Maya maya ay hindi ko na namalayan na lumalim na ang aking pagtulog at nagising na lang ako ng biglang tumunog ang aking cellphone mula sa ilalim ng aking unan.

Papungas pungas ko itong inabot at sinagot ang tawag kahit hindi na ako nag-abala sa pagbabasa kung sino ito. "H-hello?' sagot ko.

"You're sleeping already?" nagising ang aking diwa ng marinig ang boses ni Louie at agad sinipat ang oras mula sa aking cellphone. 3:40 na ng madaling araw.

"Bakit ka tumawag anong oras na?" tanong ko bahang bumabongon sa aking higaan para isara ang aking bintana dahil sobrang lamig na.

"I'm here," he whispers kasabay non' ay ang paghawak ko sa bintana at nasilayan siya sa ibaba, nakatayo ito sa labas ng bahay habang nakasandal sa kanyang sasakyan. Hindi pa ba siya umuuwi?

Nanlaki ang aking mga mata ng magtagpo ang aming mga mata at sinubad nito ang sumbrelo na naging dahilan ng pagbagsak ng kanyang madabang buhok.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya mula sa kabilang linya bago siya tuluyang nagsalita, "Can we talk?" nakaramdam ako ng kaba sa kanyang sinabi, pero tumango ako at bumababa para lumabas at harapin siya.

Pagbukas ko ng pinto bumilis ang tibok ng aking puso at sa bawat hakbang na aking ginagawad ay katumbas ng pagbigat ng aking pakiramdam sa aking dibdib.

Sa pagtayo ko sa kanyang harapan ay parang nanghina ang akingtuhod at nakakaramdam talaga ako ng hindi maganda, he reaches for my hand and kiss it, as he closes his eyes and slowly open it again to look at me.

"I'm sorry," he whispers, bakas sa mukha nito ang pagalala at takot kaya tumango ako ng dahan-dahan upang iparamdam sa kanya na ok lang sa akin ang nangyari.

After that he pull my hand to hug me and lean his chin on my shoulders, "Hindi ako agad pinaalis ng mga magulang ni Dazzel, they made me stay until their party ended, I escorted Dazzel, I didn't expect that she had a party at their house here.. kaya hindi ako nakabalik agad I'm so sorry," he said, I pursed my lips before I nodded once again and tap his back.

"It's ok," I said.

"I also want to talk about something with you," seryoso nitong sambit at hinarap ako ng maayos. "Ano iyon?" mabilis kong tanong at ngumiti kahit na sa loob-looban ko ay todo ang kabang aking nararamdaman.

"I had this talk with Mom and Dad before I went here" he started and avoided my gaze. "Anongpinag-usapan niyo?" tanong ko kahit parang alam ko na ang tinutukoy nito, at kakahantungan ng usapan na ito.

"They said......" he sighs and can't continue what he's going to say so I hand both of his hands to make him feel comfortable and open up what he wanted to say.

"Tuloy mo," mahina kong sambit at ngumiti. Although it was a fake smile.

"They wanted me to date Dazzel so bad," he said and shook his head. Tumango ako agad dahil alam ko nang darating ito.

"They said it will help me so much if I would date her and It will be easy for me to enter the entertainment industry. They said since your still not ok to be in a relationship, why not taking the chance and just come back to you when your already ready to be with me" he said, dahan-dahan kong binitawan ang kanyang kamay at niyakap ang aking sarili dahil nilalamig na ako sa sobrang lakas ng simuloy ng hangin dito sa labas.

Agad niya akong tiningnan at hinawakan sa aking magkabilang braso, "But, I know it's wrong, I wanted to be with you always, I want you here by my side but..." he cut himself and gulf before he looks at me in the eyes.

"But I also want to achieve my dreams...so can you please let me date Dazzel while you stay by my side because I badly know I will die if you leave my side, you know that Alliana" my lips parted and confusions run in my mind. I don't understand what he wants to happen.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko.

"I will date Dazzel, she will help me gain and build my name in the entertainment industry, pero ikaw pa rin ang gusto ko, gusto kong manatili ka sa tabi ko kay may Dazzel na, gusto kong gaya parin tayo ng dati kahit may Dazzel na, pagkatapos ng lahat ng ito, pagnaabot ko na ang mga pangarap ko makikipag hiwalay ako sa kanya at sigurado ako sa pahanong iyon natulungan mo na rin ang pamilya mo at tapos na ang responsibilidad mo sa kapatid mo kaya pwedi ng maging tayo," hindi ko alam kung tama ba ang mga sinasabi ni Louie pero walang ibang sinasabi ang puso ko kundi sundin siya at manatili sa tabi niya.

"Hinintay kita ng tatlong taon at patuloy parin akong naghihintay sayo pero ngayon hihilingin ko naman sayon a hintayin mo rin ako Alliana," he said and kiss the back of my hands once again.

Alam kong may mali sa mga gusto niya pero siguro nga tama ang sabi ng matatanda pag ikaw ay nagmahal hindi mo na alam kung ano ang tama at mali, mananatili ka na lamang sa disisyon na alam mong makakasama mo ang taong mahal mo.

"Pumapayag ako," I whisper but I make sure he heard it, mabilis niya akong niyakap ng sobrang higpit ng sabihin ko iyon.

"Pangako Ikaw lang Alliana," he said and hug me tighter. I smile and hug him back.

He faces me and smiles at me, "Dazzel will just be my girlfriend but my heart belongs to this woman in front of me" he said and kiss my forehead.

"Promise?" tanong ko, he chuckled and nodded, "Dumalo tayo ng fiesta bukas sa plaza, kain tayo ng tapsi," he said and continue chuckling.

Hindi ko na din napigilang tumawa at tumango. "Libre mo."

"Oo naman ikaw pa ba sobrang lakas mo sa akin, tagos hanggang dito," he said and pointed at his heart.

"Hahaha..."