My boyfriend is a doctor (10)

21(Z)

💜 My boyfriend is a doctor 💜 {ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ေဒါက္တာေလး}

Ch - 21

" သတိရလာေတာ့ ေကာင္စုတ္ေလး "

1.

ကြၽန္ေတာ္ ရိုစီ့အေနာက္သို႔ မွီေအာင္လိုက္သြားေသာ္လည္း ေရစီးက ေစာေစာကထက္ပို၍ သိသိသာသာၾကမ္းလာေသာေၾကာင့္ ထင္သေလာက္ခရီးမေပါက္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပါးစပ္မွ

" ရိုစီ ... ႏိုအာ့မွာ ေရေၾကာက္တဲ့ Phobia ရိွတယ္ ... သူ႔ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ ... ထပ္ေခၚမသြားနဲ႔ေတာ့ "

ဟု ေအာ္လိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္ေနစဉ္မွာပင္ ႏိုအာက မ်က္စိေရ႔ွမွေပ်ာက္သြားသည္ ။ ရိုစီက ႏိုအာေပ်ာက္သြားသည္ကို သိဟန္တူသည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပင္ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ေရေအာက္သို႔ငုတ္သြားသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း

" ႏိုအာ "

ဟု ေခၚကာ ေရေအာက္ထဲသို႔ငုတ္လိုက္သည္ ။ ထိုအခါမွ ေရစီးႏွင့္အတူ ခပ္လွမ္းလွမ္းသို႔ေျမာပါသြားေသာ ႏိုအာ့ကိုေတြ့ရသည္ ။ ရိုစီ့ကိုပါ ေရေအာက္တြင္ေတြ့ရေသာ္လည္း ေရမကူးတတ္ေသာႏိုအာက ရုန္းကန္ေနသျဖင့္ ရိုစီသြားကယ္လ်ွင္ ရိုစီပါေရာ၍ ႏိုအာႏွင့္အတူ ေရနစ္ေနလိမ့္မည္ဟု ေတြးမိေသာေၾကာင့္ ရိုစီ့ထက္အရင္ ႏိုအာ့ထံေရာက္ရန္ ကူးသြားလိုက္သည္ ။

2.

ႏိုအာ့ကို သဲေသာင္ဆီသို႔ ဆြဲေခၚလာခဲ့ႏိုင္ေသာ္လည္း သတိမရေသး ။ ေရွးဦးသူနာျပဳနည္းႏွင့္ ေရအန္ေအာင္လုပ္ေပးေသာ္လည္း ေရျပန္အန္မထြက္ ။ ရိုစီကလည္း မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းစြာျဖင့္

" ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ဘုန္း "

ဟု ေမးသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဆးရံုကားေခၚထားရန္ေျပာလိုက္ၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္အျဖစ္ ေရွးဦးသူနာျပဳနည္းကိုသံုးကာ ႏိုအာ့ကို ေရျပန္အန္ေစသည္ ။ ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္မူ ကြၽန္ေတာ့္ႀကိဳးစားမႈ အရာထင္သြားသည္ ။

သို႔ေသာ္ ...
ႏိုအာက သတိျပန္လည္မလာ ။ ေဆးရံုပို႔မွရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပို၍ေသခ်ာသြားေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲမွ အပိုယူလာေသာ အဝတ္အစားမ်ားကို ေရစိုေနေသာ ႏိုအာ့အဝတ္အစားမ်ားႏွင့္ လဲေပးလိုက္သည္ ။ ရိုစီႏွင့္တကြ အျခားလူမ်ားကလည္း ျပန္ရန္ အထုတ္အပိုးမ်ားကို သြက္လက္စြာသိမ္းဆည္းၾကသည္ ။