My boyfriend is a doctor (10)

36(Z)

💜 My boyfriend is a doctor 💜 {ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ေဒါက္တာေလး}

Ch - 36

" ကိုယ့္ကိုပဲယံုၿပီး လိုက္လာခဲ့ "

1.

ေဝအပါအဝင္ အျခားလူမ်ားက ကိုယ္စီအိပ္ရာမွႏိုး၍ ထသူကထ အိမ္ျပန္သူကျပန္ လုပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွ အအိပ္ပုတ္ေလးကမူ ထရန္မ​ေျပာႏွင့္ တစ္ညလံုး တုတ္တုတ္ပင္မလႈပ္ပဲ သည္အတိုင္းအိပ္သည္ ။ ေဝက အအိပ္ပုတ္ေနသူကိုၾကည့္ကာ

" သူက သူႏိုင္တဲ့သူဆို ရသလိုခြၽဲေတာ့တာပဲ ... အခြၽဲခံဖို႔ျပင္ထား "

ဟု ရယ္ဟဟႏွင့္ေျပာသည္ ။ ေဝ့စကားအဆံုးတြင္ ကြၽန္ေတာ္ ရယ္လိုက္ၿပီး

" ေဝလည္းခြၽဲတယ္မဟုတ္လား ... ကိုေသြးကိုေလ "

ဟု အစေဖာ္ေပးလိုက္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ ေဝ့မ်က္ႏွာရဲသြားေသာ္လည္း ေဝက အရႈံးမေပး ။

" ဒီေကာင္စုတ္ေလးက ပိုဆိုးတယ္ "

ဟု ေျပာကာ ႏိုအာ့နဖူးကို မနာေအာင္ထုသည္ ။ ၿပီးမွ လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားေသာအေပၚဝတ္ကိုျပန္ဝတ္ကာ

" ျပန္ႏွင့္မယ္ ... မင္းတို႔ကေတာ့ အခုမွ ခ်စ္စ ၊ ခင္စ၊ ၾကင္နာဦးစဆိုေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးမွလိုက္လာခဲ့ "

ဟု ေျပာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး

" ေက်းဇူးပဲ ေဝ "

ဟု ေျပာလိုက္သည္ ။

2.

အိပ္ေနေသာ ႏိုအာ့ကိုေငးၾကည့္ရင္း စခ်င္လာသျဖင့္ မည္သို႔စရမည္နည္းဟု ႀကံစည္ေနမိသည္ ။ ထိုသို႔ႀကံရင္း စာမ်က္ႏွာမွတ္သည့္ စတစ္ကာစာရြက္ကို တစ္ကိုယ္လံုးကပ္ပစ္မည္ဟု စိတ္ကူးရကာ ကုတင္ေပၚမွခ်က္ခ်င္းဆင္း၍ စာၾကည့္စားပြဲဆီ ထသြားလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ စတစ္ကာမ်ားကိုျဖဳတ္၍ ႏိုအာ့မ်က္ႏွာမွစ၍ ေျခေထာက္အထိ တစ္ခုစီ လိုက္ကပ္လိုက္သည္ ။ ကပ္ရင္းႏွင့္ ေဒါသထြက္ေနမည့္ ႏိုအာ့ပံုစံကိုပါ ျမင္ေယာင္လာေသာေၾကာင့္ အသံတိတ္ရယ္လိုက္မိသည္ ။ ထိုစဉ္မွာပင္

" ကိုႀကီး "

ဟု ခပ္တိုးတိုးေခၚသံႏွင့္အတူ ႏိုအာက လူးလြန္႔လႈပ္ရွားလာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ စတစ္ကာစာရြက္ကို ေစာင္ေအာက္သို႔ ခပ္သြက္သြက္ပစ္ထည့္လိုက္ၿပီး