பாகம் 17
இந்துவின் முகம் வாட்டமாக இருந்ததை கவனித்தாள் ரம்யா.
"என்ன ஆச்சு, ஏன் சோகமா இருக்கீங்க?"
" அம்மாவும் வீணாவும் இங்க வந்திருக்காங்க"
" அவங்க வந்துட்டாங்களா?"
" வந்துட்டாங்க"
"நீங்க தானே அவங்கள வர சொன்னிங்க...? அப்படின்னா நீங்க சந்தோஷமா தானே இருக்கணும்?"
" ஏன்னே தெரியல, ஏதோ தப்பு நடக்க போற மாதிரி மனசு சங்கடமா இருக்கு"
" ஏன் உங்களை நீங்களே குழப்பிகிறீங்க? ரிலாக்ஸா இருங்க. உங்களுக்கு என்ன வேணும்னு சொல்லுங்க, நான் செய்யறேன்"
"அவகளுக்கு சாப்பிட ஏதாவது கொடுக்கணும்"
" சமையல் ஆயிடுச்சு. நானும், வேலன் அண்ணனும் பரிமாறுறோம்"
" நானும் வரேன்"
சமைத்து வைத்திருந்த உணவை எடுத்துக்கொண்டு, இந்து உணவு மேஜைக்கு சென்றாள். தனது நடையின் வேகத்தை குறைத்து விட்டு, வேலனிடம் ரகசியம் உரைத்தாள் ரம்யா.
"அண்ணா, நம்ம ரொம்ப ஜாக்கிரதையா இருக்கணும். அவங்க மேல நீங்களும் ஒரு கண் வையுங்க"
" நான் பாத்துக்குறேன்மா"
"அவங்களுடைய நடவடிக்கையில, ஏதாவது உங்களுக்கு வித்தியாசமா பட்டா, என்கிட்ட சொல்லுங்க"
" சொல்றேன்மா "
இந்துவை பின்தொடர்ந்து அவர்களும் உணவு மேசைக்கு வந்தார்கள். உணவை மேஜையின் மீது வைத்துவிட்டு, சற்று தூரத்தில் நின்று கொண்டாள் ரம்யா, அவர்கள் பேசுவது அவளுக்கு கேட்கும் வண்ணம்.
இந்து அவர்களுக்கு உணவைப் பரிமாறினாள்.
" நீ உண்மையிலேயே சந்தோஷமா தான் இருக்கியா? " என்றார் சாப்பிட்டுக்கொண்டே வித்யா.
" ஆமாம்மா. நான் சந்தோஷமா இருக்கேன் "
"நல்லதாப் போச்சு"
" நீங்களும் என் கூட இங்கேயே இருக்கலாம்மா"
ஒரு நிமிடம், வித்யாவின் புத்தி அதற்கு ஆசைப்பட்டது. வீணாவின் முகமோ சந்தோஷத்தில் ஒளிர்ந்தது. இங்கு தங்கினால், அர்ஜுனை வளைத்துப் போடும் வாய்ப்பு அவளுக்கு நிறைய கிடைக்கும் அல்லவா?அதை அவளால் செய்ய முடியாதா என்ன?
