Unicode
မြင့်မားတဲ့တောင်တန်းကြီးတွေပေါ်ကနေလှစ်ခနဲလှစ်ခနဲဖြတ်ပြေးသွားတဲ့အရိပ်တစ်ခု...သဲသဲကွဲကွဲမမြင်ရပေမဲ့တစ်ယောက်တည်းတော့ဖြစ်ဟန်မတူ...
ဆွေ့ဟောင်ဒါ့သူ့ရင်ခွင်ထဲ၌တုန်ရီနေသောကောင်လေးကိုငုံ့ကြည့်ပြီး ဝမ်းသာတစ်ဝက်ဝမ်းနည်းတစ်ဝက်ခံစားနေရသည်။ ဒါပေမဲ့ကောင်လေးအသိစိတ်မရှိတဲ့အချိန်အခွင့်အရေးယူမိလို့ကောင်လေးစိတ်ဆိုးမှာလည်းစိုးရိမ်မိသည်။
ကောင်လေးရဲ့အပိုင်နယ်မြေထဲသို့ရောက်မှအရှိန်လျော့ချလိုက်ပြီး ကောင်လေးကိုသက်သာစေဖို့တစ်ခုခုလုပ်ပေးရန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ကောင်လေးရဲ့အပေါ်ဝတ်ချွတ်ပြီးတဲ့နောက်မှာထင်ရှားတဲ့ညှပ်ရိုးလေးနှစ်ခုကပေါ်လာသည်။
အတွင်းဝတ်, ဝတ်စုံကိုဆက်ချွတ်ကာနီးမှာချွတ်ရကောင်းနိုး မချွတ်ရကောင်းနိုးဖြင့်တွေဝေနေမိသည်။ နောက်ဆုံးတော့စိတ်ဒုံးဒုံးချပြီးချွတ်လိုက်ဖို့သာဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာကောင်လေးရဲ့လက်အစုံကသူ့ရဲ့လှုပ်ရှားနေတဲ့လက်ကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လာသောကြောင့်လှုပ်ရှားမှုကိုရပ်တန့်လိုက်သည်။ တစ်ခုခုကိုပြောချင်နေတဲ့အတွက်အားယူနေသည့်ကောင်လေးရဲ့နုတ်ခမ်းကဖြူလျော့နေသည်။
"ဦး...ချစ်လား...ဟာ့..."
<"host ဟုတ်တယ်အဲ့လိုလေးမေးလိုက် သူပြန်ဖြေရင်missionတစ်ဝက်အောင်ပြီ">
'အပေါက်ပိတ်'
~ချစ်လားဆိုတဲ့စကားကြားရလို့ပျော်ပေမဲ့
~ဦးဆိုတာဘယ်ကောင်ကိုပြောတာလဲ ဦးဆိုတဲ့အဲ့ကောင်ကကောင်လေးနဲ့ဘယ်လိုပတ်သတ်လဲ...အသိအာရုံမရှိတဲ့အချိန်ပြောတာမို့ ပိုပြီးခံစားနေမိသည်...
အနက်ရှိုင်းဆုံးပတ်သတ်မှုရှိရင်တောင်မရ,ရအောင်ရှာပြီးနုတ်နုတ်စင်းသတ်ပစ်မယ်...
"ဆွေ့ဟောင်...ဒါ့ ခင်ဗျားကို..အ့..မေးနေတယ်လေ...ချစ်လား...လို့"
သူ့ရဲ့နှလုံးသားတည့်တည့်ကိုအဲ့စကားလုံးကထိမှန်သွားသည်။ သူ့ကိုပြောတာဟ...ဝိဉာဥ်နဲ့ခန္ဓာမကပ်တော့ဘူး...မိနစ်ပိုင်းလောက်ဆွံ့အနေပြီးမှ...တစ်ခုခုထူးဆန်းနေတာကိုသတိထားမိသည်။ ကောင်လေးကစကားမပြောနိုင်ဘူးမလား?!....
YOU ARE READING
I am a System30 (series1)
Fantasyဘာမှန်းမသိတဲ့အပြစ်ကြောင့်systemအဖြစ်hostပေါင်းများစွာနဲ့လက်တွဲကာmissionများစွာထမ်းဆောင်ရမည့် System 30 ........ ဘာမွန္းမသိတဲ့အျပစ္ေၾကာင့္systemအျဖစ္hostေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔လက္တြဲကာmissionမ်ားစြာထမ္းေဆာင္ရမည့္ System 30 ........ Glo🍁🍁 🍇🍇🍇 Start=Nove...
