RED JASPER | SOPE | COMPLETED

♡ මුල් දවස්...

' ඒ යුන්ගියාආආආහ්.. මාව කරේ හරි තියන් යනවකෝ.. ආව්.. කකුල් දෙක රිදෙනව මගේ..'

ජින් යුන්ගි ට පිටිපස්සෙන් බෙරිහන් දීගෙන ආව, ඒත් හැමදාම වගේ යුන්ගි ජින් ව ගනන් නොගෙනම ඉස්සරහට ගියා..

' මෙහෙමත් සහෝදරයෝ ඇත්තට..'

ජින් දුවගෙන ගිහින් යුන්ගි ගෙ අත ට බර වෙලා එල්ලුනේ තරහට..

' අනේ ඇත්තට ඔය ඔමේගගෙ වයස කීයද ආ.. තවම පොඩි එකෙක් වගේ දුවනවයි.. මට දුකයි ජුන් හියුන්ග් ගැන..'

යුන්ගි කට කොනේ හිනාවක් එක්ක කියද්දී ජින් යුන්ගි ව ඉස්සරහට තල්ලු කරේ මූණ ඇද කරන්..

' අනේ යනව යන්න.. මම පොඩි නෑ..'
' ඒක නෙමේ යුන්ගි අද දවසෙම හොබී තනියම නේද ගෙදර.. '

' හිතනවද තනියෙන් කියලා..? ජිමී එක්ක ඉන්න ඇත්තේ දවසෙම.. මම දන්නැද්ද.. '

' ඔය දෙන්නගෙ මොකුත් ප්‍රශ්නයක් නෑ නේද.. හොබී හරි දුකින් වගේ ඉන්නෙ.. මම ඔයා එක්ක කතා කරන්න හිතන් හිටියෙත්.. '

' නෑ හියුන්ග්.. අපි දෙන්න අතරේ එහෙම ප්‍රශ්නයක් නෑ.. ඒත් අනේ මන්දා.. '

' ඇයි යුන්ගි..? මොකක්ද ප්‍රශ්නේ.. '

යුන්ගි ගෙ මූණ ටිකක් බැරෑරුම් පෙනුමක් ගත්තම ජින් කලබල වුණා..

' නෑ හියුන්ග්.. එයා මට නොකියන කෙනෙක් නිතර හමුවෙනවා.. මට ඒක අමුතුයි වගේ.. '

යුන්ගි එහෙම කියද්දී ජින් ගෙ ඔලුවට ආවේ එදා ටේ සේ-ජින් ගැන කියපු කතාව.. මෙච්චර දවස් කල්පනා කරලා ජින් ඒ ගැන අමතක කරලා දැම්මෙ දැන් ඒ දෙන්නා හුඟක් හොඳින් ඉන්න නිසා.. ඒත් දැන් ආයෙත්..?

' ක්-කව්ද යුන්ගි.. ඔයා කොහොමද දන්නෙ..? '

' ඒකට මගේ විඳි තියේ ඉතින්.. මේ ළඟදි හොබී එකපාරටම සේ-ජින් ගැනත් ඇහුව..'

ජින් ට දාඩියත‍් දැම්මා යුන්ගි කියන දේවල් එක්ක.. එතකොට ටේ බොරුවක් නෙමේ කියලා තියෙන්නේ..

' ඉතින් ඔයා මොකද කිව්වෙ..?'

' මම සේ-ජින් ගැන නොකිය මින්-හෝ ගැන කිව්වෙ.. මම ම හොයාගන්නකම් හොබී ඔය වගක් මට කියන්නෙ නෑ.. මම දන්නව.. '