တာတေ [ညမဖတ်ရ]

ကဝေပျိုရဲ့အချစ် part-1

ဒီအကြောင်းကို ဘယ်တော့မှ
မပြောဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာပါ။
အခုတော့ ကျုပ်ငယ်ငယ်က
အကြောင်းတွေကို ပြန်ပြောလက်စနဲ့
ပြောပြ လိုက်ပါတော့မယ်လေ။
ကျုပ်မှာ ချစ်သူ ရှိခဲ့ဖူးတယ်ဗျ။
အင်း…ခင်ဗျားတို့ကတော့ အံ့သြသွားမှာပေါ့။
ဆရာမျိုးစုံနဲ့တွဲပြီး သင်္ချိုင်းကြို သင်္ချိုင်းကြား
လျှောက်သွားနေတဲ့ တာတေလိုကောင်က
ချစ်သူရှိခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတော့ အံ့သြမှာပေါ့ဗျာ။

ကျုပ်တို့ရွာကတော့ မဟုတ်ပါဘူး။
ဟိုဘက်ရွာ ဘန့်ဘွေးကုန်းကပါ။
သူ့နာမည်က လှယဉ်တဲ့ဗျ။

သူ့မိဘတွေနဲ့ ကျုပ်မိဘတွေက သူငယ်ချင်း
တွေပေါ့ဗျာ။ လှယဉ်က လုံးကြီးပေါက်လှဗျ။
လှယဉ်ဆိုတဲ့အတိုင်း တကယ်ယဉ်ပြီး တ
ကယ်လှတဲ့သူပါဗျာ။ ဘန့်ဘွေးကုန်းမှာ
တော့ ကျုပ်ရည်းစားက ကွမ်းတောင်ကိုင်
နံပါတ်တစ်ဗျ။ ဒီလိုဗျို့။
တစ်နွေမှာ လှယဉ်မောင်တွေ ရှင်ပြုကြ
တယ်။ အဘတို့ အမေတို့ကလည်း သူတို့
သူငယ်ချင်းတွေ အလှူဆိုတော့ သွားရ
တာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်က အဘတို့ကို လှည်း
မောင်းပြီး လိုက်ပို့ရတာလေ။ ဘန့်ဘွေး
ကုန်းမှာ ညအိပ်မှာဆိုတော့ ကျုပ်မှာ
နွားကြီးနှစ်ကောင်အတွက် ပြောင်းရိုး
စဉ်းပြီးသားတွေကို ဂုန်နီအိတ်ကြီးနဲ့
ထည့်လို့ပေါ့ဗျာ။

ဘန့်ဘွေးကုန်းရောက်တော့ အဘသူငယ်
ချင်း ဘိုးအောင်စိန်က သူတို့အိမ်မှာ ညအိပ်
ရမယ်ဆိုလို့ ကျုပ်တို့ အလှူအိမ်မှာပဲ အလှူ
အိမ်မှာပဲ ညအိပ်ရတာပေါ့ဗျာ။

အကျွေးအမွေးကတော့ ဘုန်းကြီးကျောင်း
မှာဆိုတော့ ဟိုမှာပဲ ချက်ကြပြုတ်ကြတာ
လေ။ အိမ်မှာက လူရှင်းပါတယ်။ အဲဒီမှာ
ကျုပ်နဲ့ လှယဉ် တွေ့ကြတာပေါ့ဗျာ။ ဖူးစာ
ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ထင်ပါတယ်လေ။ တွေ့တွေ့
ချင်း လှယဉ်ကို ကျုပ် စွဲလန်းသွားတာဗျ။
လှယဉ်လည်း ကျုပ်လိုပဲ ထင်ပါတယ်။

ကျုပ်နဲ့ လှယဉ် အဲဒီညက သူတို့ဝိုင်းထဲမှာ
ထိုးထားတဲ့ ကနဖျင်းထဲမှာထိုင်ပြီး စကား
ပြောကြတာ တော်တော်ကို ညဉ့်နက်တယ်
ဗျ။ စပြောတုန်းကတော့ ဘန့်ဘွေးကုန်းက
တခြားအပျိုတွေ၊ ကာလသားတွေလည်း ပါ
တာပေါ့ဗျာ။ ဘန့်ဘွေးကုန်းက ကာလသား
တွေကလည်း ကျုပ်ကို မသိတဲ့သူ ရှိတာမှ
မဟုတ်တာ။ အားလုံးဝိုင်းထိုင်ပြီး လက်ဖက်
သုပ်တွေ ၊ ဂျင်းသုပ်တွေ စားကြ၊ ရေနွေး
ကြမ်း သောက်ကြ၊ ရယ်စရာတွေ ပြောကြ
ဆိုကြနဲ့ တောဓလေ့ကလေးနဲ့ ပျော်နေ
ကြတာပေါ့လေ။