❣️ Part-20 ❣️

3.8K 268 24
                                    

အထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ်တွေအတွက်
ဒုတိယနှစ်ဝက် စာမေးပွဲကြီး ဖြေသည့် နောက်ဆုံးရက်သို့ပင် ရောက်ခဲ့လေပြီ။နှစ်စကတည်းက
စာကို ပုံမှန်လုပ်ခဲ့သော ကျောင်းသားများကတော့ ပြုံးရယ်ကာ ထွက်လာနိုင်ခဲ့ကြပေမယ့်၊
စာမနိုင်ခဲ့သော ကျောင်းသားအချို့မှာ မအီမလည်မျက်နှာများနဲ့သာ စာမေးပွဲဖြေခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

စာမေးပွဲဖြေရသည့် အခန်းများက မတူတော့သည်မို့ jiminဖြေပြီးသည့် နောက်တွင်တော့
စာသင်ဆောင်ရှေ့က သစ်ပင်လေးအောက်တွင်
Hoseokနဲ့ jungkookကို ရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။

"Jimin "

"Hyung !"

Yoongi hyung ကို တွေ့သည့် အချိန်တွင်တော့
အားနာသည့် စိတ်များ ဝင်လာတော့သည်။

"ဖြေနိုင်ရဲ့လား ?"

"ဟုတ် ဖြေနိုင်ပါတယ် "

"Jiminက တော်ပြီးသားပဲဟာ "

"မဟုတ်တာ "

Hyungဘက်က ငြိမ်နေသည်မို့
ထိုနေ့က jungkookလုပ်သည့် လုပ်ရက်အတွက်
သူ တောင်းပန်ရတော့သည်။

"ကျွန်တော် အဲ့နေ့က jungkookအစား
တောင်းပန်ပါတယ် "

"ရပါတယ် ။ကိုယ့် စိတ်ထဲမရှိပါဘူး"

"ကျေးဇူးပါ hyung"

သူ့ရှေ့ကနေ ဖြူစင်စွာ ပြုံးပြနေသော
ကောင်လေး၏ အပြုံးများကိုသာ yoongi ငေးကြည့်နေမိသည်။မင်းမျက်လုံးထဲမှာ ကိုယ့်အတွက်ဆိုပြီး ဘာအရိပ်အယောင်မှကို ရှိမနေခဲ့ဘူးပဲ။

"Jungkookနဲ့က တကယ်ပဲလား ?"

အံ့ဩသွားသလို မျက်လုံးလေးပြူးကာ
ကြည့်လာပြီး

"အာ ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ် "

"ကိုယ့်အတွက် ဝမ်းနည်းစရာပဲပေါ့ "

"Hyung"

"ကိုယ် အဆင်ပြေပါတယ်။အချစ်တစ်ခုကို
လက်ခံမှရမယ်လို့ ကိုယ် သတ်မှတ်မထားပါဘူး။
ကိုယ်သဘောကျရတဲ့သူရဲ့ အချစ်ကိုပဲ လက်သင့်ခံရမှာပဲလေ။jimin မမှားပါဘူး "

"......."

Hyungကို အားနာသည့် စိတ်ကြောင့်
မျက်နှာချင်းပင် မဆိုင်ရဲတော့ပေ။

ရင်မှာ ဒီလောက်ချစ်ပါသည်Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora