တံငါသည် (BL)

အပိုင်း (16. 1)

(16. 1)

လူတိုင်း က ဂူထဲကို အနားယူခြင်း မရှိပဲ သစ်အယ်သီးတွေ အကုန် ရွေ့ပြောင်း ပြီးသွား တဲ့ အခါ မှာတော့ သူတို့က ထပ်ပြီးတော့ အစာရှာ ထွက်ကြ ပြန်တယ်။

အခုဟာ က ဆောင်းဦးနှောင်း ပဲ ဖြစ်ပြီးတော့ မိုးရွာ နေတာ ကြောင့် ည အမှောင် ရောက်တာ ကလည်း အရမ်းမြန် လေတယ်။

မလိုလား အပ်တဲ့ အန္တရယ် တွေ နဲ့ မကြုံတွေ့စေ ရန် အလို့ငှာ သူတို့က မမှောင်ခင် မှာ လုပ်လက်စ တွေ အကုန်လုံး ကို ရပ်နား လိုက်လေတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ အလုပ်ကို အကြာကြီး မလုပ် လိုက် ရပါဘူး ။

သူတို့ ဂူကို ပြန်ရောက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ဟော်ဆန်းအာ တို့ အဖွဲ့က ဂူ ဆီကို ပြန်ရောက် နေခဲ့ ပါပြီ။

ဂူ တစ်ခုလုံး က အမျိုးသမီး တွေရဲ့ လက်ချက် ကြောင့် ရှင်းလင်း နေလေတယ်။ သူတို့ပထမ ဆုံး ဒီမှာ လာပြီး နေတဲ့ နေ့ထက် က ကို ပိုပြီးတော့ ရှင်းလင်း နေတာ ပဲ ဖြစ်လေတယ်။

ဂူထဲမှာ ရေညှိ တွေ အကုန်လုံး က ဆွဲနှုတ် ခံထားရပြီးတော့ ဒယ်အိုးတွေ၊ ဒယ်ပြား တွေက လည်း သန့်စင် အောင် ဆေးကြော ခံရ ထားကာ ကြီးစဥ် ငယ်လိုက် သေသပ်စွာ ချ ထားလေတယ်။

ပြီးတော့ အဲ့တာ တွေ အကုန်လုံး  ကို အပြင်ဘက် မှာ မိုးရေ ခံထား လေတယ်။

အုပ်စု နှစ်ခု က ဂူ ထဲ ကနေ ထွက်ခွာ ပြီးတဲ့ နောက် ကျောက်ချင် တို့အဖွဲ့က သစ်အယ်သီး ၊ တောရိုင်း သစ်အယ်သီး ၊ တည်သီး နဲ့ တစ်ခြား အသီးအရွက် ရိုင်းတွေ ကိုလည်း ရှာတွေ့ ခဲ့လေတယ်။

တောရိုင်း သစ်အယ်သီး က ရှုပ်ထွေးနေတဲ့ သစ်မြစ် နဲ့ တောင် ဆင်တူနေတယ်လေ။ အဲ့တာ တွေက ဗိုက်ကို မပြည့် စေပါဘူး။ အဲ့တာ တွေက မုန့်အဖြစ် စားရင်တော့ အတော်လေး ကို ကောင်းတဲ့ အရာ တွေပဲ ဖြစ်လေတယ်။ အဆုံးမှာတော့ အဲ့တာတွေ က စားလို့ ရနေ ဆဲ ပဲလေ။

ပြီးတော့ အဖိုးအို လီ ရဲ့ ပြောစကား အရ ဆိုရင် အဲ့တာ လေး က အဖျား ရောဂါကို ကုသ ဖို့ အတွက် အဆင်ပြေ တယ် အထောက်အကူ ပြုတယ် ဆိုတာ ကို သိပြီးတဲ့ နောက် သူက အဲ့တာ ကို ပမာဏ အနည်းငယ် ယူလာ ခဲ့တာ ပဲ ဖြစ်လေတယ်။