UÇMAK

Bölüm 5.3

  Bölüm atladıkça okuma sayısı azalsa da düzenli takip edenler için düzenli olarak yeni bölüm atacağım. 

Ama okuyanlardan rica ediyorum oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın! Oylar ve yorumlar benim için okunduğunu anlatan ve devam etme hevesi veren tek yol :) 

BÖLÜM 5 -PART 3

  Sabah kızarmış ekmek kokularıyla gözlerimi açmıştım. Masal kahvaltı mı hazırlıyordu? Üniversite nelere kadirdi işte, Masal'ı bile değiştirmişti. Gözlerimi açtım ve hafifçe gerindim. El yordamıyla orta sehpada telefonumu arandım. Telefonumu aldım ve saate baktım. Saat daha 8:30'du. Masal bu saatte kalkmazdı ki. Telefonu yanıma atarak koltukta doğruldum ve mutfakta kimin olduğunu bakmaya çalıştım. Barlas. Gelmişti ve kahvaltı hazırlıyordu. Elimle saçımı hafifçe düzelttim, gözlerimi ovuşturdum ve battaniyeyi üstümden çekip kalktım. Mutfağa doğru ilerledim. Masada muhteşem bir kahvaltı sofrası vardı. Hani bir kuş sütü eksik derler ya o cinsten bir masaydı. Barlas ocakta bir şeylerle uğraştığı için arkası dönüktü.

-Günaydın, dedi Barlas.

-Günaydın da arkanda gözün mü var acaba senin?

-Ayak seslerini duydum, derken bana doğru döndü. "Film izlerken uyumuşsun, televizyonu ben kapattım. Neden burada uyudun?"

-Uykum olmadığı için film açmıştım, izlerken uykum gelmiş demek ki. Görev nasıldı?

-Çok iyi, dedi ayrıntı vermeden. "Biliyorsun eğer işlerin biterse bu akşam geri dönebiliriz ya da yarın sabah."

-Masal yarın dönecek. Yarın burada olsam daha iyi olur.

-Öncelikle nereye gidiyorsunuz? Ve ben bu akşam burada kalmayacağım zaten.

Masal'ın sorusuyla irkildim. Mutfağa geldiğini fark etmemiştim. İkimize de soru soran bakışlarla birkaç saniye baktıktan sonra başını salladı. Ben ise o kısacık sürede bir yalan düşünmeye çalışıyordum.

-Şey bizim bir yere gitmemiz gerekiyor da, diyerek başarısız bir başlangıç yapsam da, Barlas ipleri eline alarak durumu toparlamıştı.

-Biz aslında ablanla birkaç günlüğüne bir tatile kaçmayı planlıyoruz. Hazır ablan işten izin alabilmişken bunu değerlendirelim dedik.

-Ya! Ben size engel mi olmuş oldum yani?

-Yok, zaten bugün gidecektik biz, benim dün akşam bir işim vardı onu hallettim. Bu akşam da gitmeyi planlıyorduk. Ama sen burada olduğun için yarın sabaha erteleyebiliriz.

-Hiç gerek yok! Çünkü zaten ben de bu akşam Buse'de kalacağım. Biliyorsun liseden arkadaşım, o da burada okuyor yarın dönmek zorunda olduğum için bu akşam da onda kalmaya söz verdim. Kahvaltıdan sonra kaçacağım hatta öncesinde biraz da gezeriz diye konuştuk. Yarın öğleden sonra da tren biletim var.

-Ya bu gece de kalsaydın, dedim gerçekten üzülerek. Henüz daha Uçmag'a dönmek istemiyordum.

-Buse'ye söz verdim, keser valla beni!

Barlas ekmekleri bir tabağa yerleştirdi ve hazır olan sofraya koydu:

-O zaman sofraya buyurun hanımlar, dedi gülerek.

-Ben önce bir elimi yüzümü yıkayayım, siz oturun, dedim ve banyoya doğru yürüdüm. Elimi yüzümü yıkayıp geri döndüm. Barlas ve Masal bir yandan sohbet ediyor, bir yandan da kahvaltı ediyordu. Masaya oturdum ve ben de kahvaltı etmeye başladım bir yandan da sohbeti dinliyordum.

-Hiç sanmıyorum, ablam tam bir realisttir. Asla mitolojik şeylere inanmaz.

Masal'ın son cümlesiyle içtiğim çay boğazıma kaçmıştı, öksürmeye başladım.