Bu yazarın sizden ufak bir dileği var :)
Bu hikayeyi paylaşabilmek için çok uzun süre bekledim ve çok emek verdim. Hepinizden rica ediyorum hikayeyi beğendiyseniz ufak bir yorumu ve oy kullanmayı unutmayın!
Neredeyse sonsuzluğa uzanan kitap dolaplarının arasına yerleştirilmiş büyük meşe masanın üzerine Doruk ağırca bir kitabı koyduğunda çıkan gürültüyle irkilmiştim. Kitabı görünce kütüphaneyi incelemeyi bırakıp ona döndüm. Kitabın çok eski olduğu yıpranmış kapağından, kıvrılmış ve kirlenmiş sayfalarından belli oluyordu. Kenarlarına bilmediğim dilde bir şeyler karalanmıştı. Doruk sayfaların arasında bir şeyleri aradı ve sonra kitabı benim önüme doğru sürdü. Uzattığı sayfaya doğru eğildim.
-Bu Tamag'da bulunan tüm iblislerin görünüşünün çizili olduğu bir kitap. Burdan itibaren tüm iblisleri görebilirsin. Vizyonda gördüğün yaratıklardan buradakilere benzeyen herhangi biri var mı?
Kitabın sayfalarını çevirerek resimleri incelemeye başladım. Her biri diğerinden daha korkunç görünen çizimlerin altında farklı bir dille yazılar yazıyordu. Azmıç'ın çizimini görünce duraksadım. Aslında vizyonda Azmıç'ı görmemiştim. Yine de görseli incelemeden geçmedim. Gördüğüm Azmıç aklıma gelince kendimi ürpermekten alıkoyamadım. Kitapta tüm detayıyla Azmıç resimlenmişti, tek bir eksikle. Pullu derisi yalnızca yeşil olarak resmedilmişti, pullar yoktu.
-Azmıç var mıydı vizyonda?
Doruk'un sorusuyla kendime geldim. Boşa vakit kaybediyordum. Doruk da beni bekliyordu.
-Hayır, ben sadece görünce merak ettim, dedim ve sayfayı çevirdim. Sayfayı çevirmemle nefesimin kesilmesi bir olmuştu. Vizyonda Doruk'a arkasından saldıran, Barlas'a koşarken önüne düştüğüm iblisin çizimi önümde duruyordu. Her şeyiyle tıpatıp gördüğüm gibiydi.
Bu kitaba göre gördüğüm bir hayal ya da rüya değildi. Gerçek bir iblisti. Sevinsem mi üzülsem mi bilmeden sayfaya kilitlendim. Vücudumdaki tüm tüyler diken diken olmuştu.
-Doruk, bu vardı, dedim gözlerimi sayfadan ayırmadan.
-Tepegöz mü? Daha önce böyle bir şey görmediğine emin misin peki? Filmlerde, dizilerde, internette?
Tabii ki tek gözlü canavarlar görmüştüm ama hiçbiri önümdeki çizime benzemiyordu. Ve vizyonda gördüğüm tıpkı bu çizim gibi görünüyordu.
-Hayır, yani vizyondaki bu çizimin aynısıydı. Daha önce bu çizimi görmediğime eminim. Her şeyiyle buradaki gibiydi. Sadece kat kat büyüktü, tarif ederken bile içimin ürpermesine engel olamamıştım.
Doruk ile ne yapacağımızı bilemez bir vaziyette birkaç saniye birbirimize baktık.
-Yani gördüklerim, dedikten sonra duraksadım ve nefes aldım. "Vizyon muydu?"
Doruk nefes aldı ve masaya dayadığı kollarını kaldırdı, kütüphanenin içinde kısa bir volta attı.
-Peki diğer iblisler, dedi en son tekrar masaya yaklaşıp. "Onlara baktın mı?"
O an tekrar kitaba döndüm ve sayfaları çevirdim. Demir tırnaklı ve demir burunlu, gözleri simsiyah vücudunda parça parça kumaşlar sarılı bir iblis resmedilmişti çizimde. Barlas'a doğru koşarken göz ucuyla gördüğüm iblislerden biri de buydu.
-Göz ucuyla gördüklerimden biri de buydu, derken çizimin üstüne parmağımı koyarak Doruk'a gösterdim.
-Demirkıynak, dedi kendi kendine mırıldanır gibi. "Çok tehlikeli ve güçlü bir iblis. Bunu da daha önce görmediğine eminsin değil mi?"
أنت تقرأ
UÇMAK
الخيال (فانتازيا)TESADÜFİ BİR KARŞILAŞMA bir insana bambaşka bir dünyanın kapılarını açarsa... Deren bu yepyeni dünyanın aslında geçmişi olduğunu öğrendiğinde artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını anlamıştı. Bir yandan kalbini susturmaya çalışan Deren, hangi y...
