True love 💭❤ အပိုင် - ၁၈
(Unicode)
ရွှေကူသီချင်းလေးငြီး၍ ဆိုင်ကယ်လေးရေဆေးနေလိုက်သည်။ အသုံးမပြုတော့သည့်ဆိုင်ကယ်လေးက ဖုန်လေးတွေတတ်နေလေသည်။ ရွှေကူ့ဆိုင်ကယ်လေးကို ပစ်ထားမိသလိုဖြစ်သွားပါသည်ကြောင့် ရေသေချာဆေး၍ချော့ရပေအုံးမည်။ မဟုတ်လျှင်သူစိတ်ကောက်တာနှင့်ရွှေကူ နောက်ကျအမြဲ ဆိုင်ပို့ပြီးဆေးကုနေရမှဒုက္ခလေ။
အသံလေးလဲဖွင့်ဟမဆို နှုတ်ခမ်းလေးပိတ်၍ညည်းတွားနေသည့်ကောင်မလေးကို ဝရံတာအပေါ်ထပ်မှကြည့်ရုံနှင့်အားမရ၍ အောက်သို့ဆင်းလာကာ ခုံပုလေးယူ၍ကွန့်မြူးနောက်မှထိုင်ကြည့်နေလိုက်တော့သည်။ မင်းလေးနဲ့ပတ်သက်ရင်လေကိုယ်ကအဲ့လိုပဲ ရှက်ရကောင်းမှန်းမသိတဲ့အထိ မင်းလေးကိုလိုက်ကြည့်နေမှာဖြစ်သည်။
"အမလေး.. "
ရွှေကူဒီဘက်မှဆေးပြီး၍ ဆိုင်ကယ်၏တစ်ခြားတစ်ဖက်ကိုသွားဆေးရန်သွားလိုက်တော့အကိုလေးကိုပြူးပြူးကြီးတွေ့ရလေတော့သည်။
"အကိုလေးဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲဟင်"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးပျင်းလို့လာထိုင်နေတာ"
ဒါဆိုရွှေကူသီချင်းညည်းနေတာကြားသွားတာပေါ့လေ။
"အကိုလေးဂိမ်းမဆော့ဘူးလား"
ပျင်းရင်ဂိမ်းဆော့နေပေါ့လေ။ ဒီကောင်မလေးပြန်မပြောရဲ၍သာနေနေပုံ တစ်ချက်တစ်ချက်ပြောလိုက်ပုံများ မကြည်သလိုကြည်သလိုနှင့် ကွန့်မြူးကိုပြောပြောနေလေသည်။
"မဆော့ဘူးပျင်းလို့ "
ဟော့တော့ ရွှေကူဆိုင်ကယ်ရေဆေးနေတာကိုကျတော့ပျင်းလို့လာကြည့်တာပြောပြီး အခုတော့လဲပျင်းလို့ဂိမ်းမဆော့ဘူးပြောပြန်လေသည်။
"ဆေးလေ အဖော်နေပေးမယ်"
"ရွှေကူတစ်ယောက်ထဲလဲရပါတယ် အကိုလေးအိမ်ထဲဝင်နေလေ"
"မနေဘူးဒီမှာပဲနေမလို့ "
ပြောမရသည့်အခြေနေမလို့ရွှေကူလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာဆိုင်ကယ်လေးသာဆက်ဆေးလိုက်တော့သည်။
