True love 💭❤ အပိုင် - ၂၃
(Unicode)
"သူကဘယ်သူလဲအန်တီ "
ရာရာရောက်သည့်အချိန်ထဲကမေးချင်နေပေမယ့် စကားကောင်းနေ၍မေ့သွားခြင်းကို ယခုအအေးလာချပေးသည့်အချိန်တွင်တော့မနေနိုင် မေးလိုက်သည်။
"ဒါကအန်တီ့သမီးလေ ရွှေကူလို့ခေါ်တယ်နာမည်လေးက"
"အန်တီ့သမီးဆိုတော့..."
"မာမီမွေးစားထားတာ"
"အော် .."
ရွှေကူ့ကိုစုံဆန်ကြည့်၍ထိုကောင်မလေးက ရယ်ပြလေသည့်အခါရွှေကူပါရယ်ပြလိုက်တော့သည်။
"ကိုကိုတို့ကရာရာမရှိတုန်းညီမအသစ်တောင်ရနေပြီပေါ့လေ"
"ရာရာကကိုယ့်ညီမမှမဟုတ်တာ "
"ဟာ.."
"အရှုပ်ထုတ်လေ အမြဲအရှုပ်တွေပဲပေးနေတာရာရာက"
"တွေ့လားအန်တီ ကိုကိုတို့ကပြောင်းလဲနေချက်ပဲ ရာရာ့ကိုများအရှုပ်ထုတ်တဲ့"
အကိုလေးနဲ့စနောက်နေသည့်ကောင်မလေးက ချစ်စရာလေးဖြစ်သလိုမေမေကြီးတို့နှင့်လဲအသိတွေမို့ ရွှေကူအနည်းငယ်အားငယ်ရသွားရတော့သည်။ ရွှေကူ့လိုပုံတုံးကြီးကအကိုလေးကောင်မလေး ဖြစ်နိုင်ပါမတဲ့လားရှင်ရယ်။
"ဟေ့.. ငါ့နာမည်မှတ်ထားအုံးနော်အပြည့်စုံက ဒေစီရာလို့ခေါ်တယ် ကိုကိုတို့အန်တီတို့ခေါ်သလိုရာရာလို့ပဲနင်ကခေါ်ပေါ့"
ရွှေကူအနားစွေ့ကနဲလာထိုင်ကာပြောလာသည့်သူမကို ရွှေကူခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
"နာမည်လေးကလှတယ်သိလား လူကလဲလှပါရက်နဲ့အပြည့်စုံမလှသေးသလိုပဲကူကူက "
"ဟွန်"
"ရာရာ့လိုအဖျားစွတ်ခေါ်တာလေ အဲ့လိုပဲခေါ်မယ်နော်ကူကူလို့"
"ဟုတ်ရပါတယ်"
"အဲ့လိုတလေးတစားကြီးမပြောနဲ့လေ ရာရာတို့ကရွယ်တူလောက်ပဲကို "
"အွန်း အွန်း"
"ခဏလေး..ဒီမျက်မှန်ကြီးချွတ်ကြည့်ပါလား ရာရာကြည့်ပေးမယ်လှမလှ"
"ရွှေကူကမျက်မှန်မပါရင်မမြင်ရဘူး"
"အခုခေတ်ကမျက်ကပ်မှန်လေးတွေခေတ်စားနေတာကို ဒီမျက်မှန်ကြီးတပ်မှဖြစ်တာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့ ပေး..ကြည့်ပေးမယ်"
