True love 💭❤ အပိုင်း -၂၀
(Unicode)
"မေမေကြီးတို့လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ သမီးဘဘကြီးလဲအားတယ်"
"ရပါတယ်မေမေကြီးရဲ့ရွှေကူ bus ကားစီးသွားလိုက်မယ် "
"မဟုတ်တာပဲသမီးရယ် အခုခေတ်ကမိန်းခလေးတွေ bus ကားစီးရင်လုံခြုံတော့တာမဟုတ်ဘူးကွဲ့ သိတယ်မလားနှမချင်းကိုယ်ချင်းမစာတဲ့လူတွေကတို့လားဆိတ်လားနဲ့ သမီးရယ်မဖြစ်ပါဘူးမေမေကြီးတို့ပဲလိုက်ပို့ပေးမယ်"
"မေမေကြီးတို့ကိုအားနာလို့ပါ Taxi ဖြစ်ဖြစ်စီးသွားလိုက်မယ်လေအဲ့တာဆို"
"အဲ့တာလဲစိတ်မချပါဘူးသမီးရယ်"
"ကျွန်တော်လိုက်ပို့မှာမာမီ ဘာ bus ကား ဘာ taxi မှစီးသွားစရာမလိုဘူး မာမီတို့လဲလိုက်ပို့စရာမလိုဘူး"
"သားကအလုပ်သွားရအုံးမှာမဟုတ်ဘူးလား"
"ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ပဲမာမီရာ နောက်ကျတော့ရောဘယ်ကောင်ကအလုပ်ဖြုတ်မှာကျလို့"
"အဟမ်း.."
ဒယ်ဒီ့ချောင်းဟန့်သံကြားမှ ကွန့်မြူးဂုတ်နဲနဲပုသွားရတော့သည်။ ဒယ်ဒီကတော့အလုပ်ဖြုတ်လို့ရသည့်အထဲမှာပါတော့ ဒယ်ဒီ့နားပြေးကပ်လိုက်ကာ...
"ဒယ်ဒီ့သမီးကိုလိုက်ပို့လို့အလုပ်နောက်ကျတာ ဘာမှမဖြစ်ဘူးမလား "
"ဘာပြောလို့လဲငါက"
"ဒယ်ဒီပဲချောင်းဟန့်ပြီးတော့"
"ချွဲကပ်လို့ချောင်းဆိုးတာလေ မင်းမှာလဲလန့်နေလိုက်တာ ဒီလေးနှစ်မှာအဲ့တာမင်းကုမ္ပဏီဖြစ်သွားပြီလို့ပြောထားသားပဲ အဲ့တော့စိတ်ကြိုက်မှောက်ချင်မှောက်လှန်ချင်လှန် စိတ်မဝင်စားသေးဘူး"
"ပြီးတာပဲဗျာ ရုံးရောက်ရင်အဲ့ကမ္ပဏီကြီးရောင်းပြီး တောင်ကြီးကဘိုးဘိုးဆီသွားနေတော့မယ်ကျွန်တော်"
"ဒီခွေးသား.."
ချာကနဲထမင်းစား စားပွဲဆီပြေးဝင်လာသည့်အကိုလေးက ဘဘကြီးကိုစိတ်တိုအောင်ဆွခဲ့သေးသည်။
"အကိုလေး"
"အွန်း.."
"အကိုလေးအားလို့လား"
