True love 💭❤ အပိုင်း - ၃၈
(Unicode)
ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆိုသည်ကို စိုးရိမ်လွန်သည့်ကောင်မလေးက အတင်းဆေးရုံသို့သွားခိုင်းသည်ကြောင့် ကွန့်မြူးမှာဆေးရုံသို့မောင်းနေရခြင်းဖြစ်တော့သည်။ အဲ့ကောင်ရန်စတာနှင့် ကိုယ့်စိတ်မထိန်းနိုင်တာကြာလျှင် ကြားထဲကစိုးရိမ်ပူပန်များကာ စိတ်ဆင်းရဲနေမည်မှာ ကောင်မလေးသာဖြစ်မည်။ ဒီပုံအတိုင်းဆိုမဖြစ်တော့ပါဘူး အိမ်မြန်မြန်ပြောင်းမှ ကောင်မလေးဘဝလေးအေးချမ်းတော့မှာဖြစ်သည်။
ရွှေကူကဘာမှမလုပ်တတ် သံဆိပ်တတ်၍ တစ်ခုခုဖြစ်သွားလျှင်ရွှေကူရင်ကျိုးရမှာဖြစ်သည်။ အကိုလေးရယ် ရွှေကူ့ကြောင့်တော့ ဒေါသဖြစ်ပြီးအဲ့လိုအနာတရဖြစ်အောင်မလုပ်တော့ပါနဲ့လားအကိုလေးရယ်။ ပတ်တီးမစည်းတတ်စည်းတတ်နှင့်စည်းပေးထားသည့် လက်ကဒဏ်ရာနှင့် ကားမောင်နေသူမှာ ရွှေကူ့ကိုဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆိုသည့်အကြည့်နှင့် ငဲ့ငဲ့ကြည့်နေတတ်သလို ရွှေကူ့မှာလဲ စိတ်အားတင်း၍ အကိုလေးကိုသာတရိပ်ရိပ်ကြည့်နေမိ၏။
"လက်ကစိုးရိမ်စရာတော့မရှိပါဘူး အရိုးတွေဘာတွေလဲမထိဘူးဆိုတော့ ပတ်တီးစီးပေးလိုက်မယ်နော်ငါ့ညီ"
"ဆရာ ဆေးထိုးဖို့ရောမလိုဘူးလားဟင်"
လက်လာပြသည့်ကောင်လေးဘေးမှရပ်နေကာ မအီမသာနှင့်ဝင်ပြောလေသူ အိမ်ကအိမ်သူလေးလိုအရွယ်လေးနှင့်ခလေးမကို မင်းခတစ်ယောက်ကြည့်၍ပြုံးလိုက်တော့သည်။ ရှေ့ကကောင်လေးကလဲ ပြုံးပြုံးကြီးနှင့် ဆေးထိုးပေးဖို့မျက်လုံးတွေစုံမှိတ်ပြလာသည်ကြောင့် ဆေးထိုးပေးပေးလိုက်ရတော့သည်။
ရွှေကူသက်ပြင်းလေးခုမှချနိုင်တော့သည်။ ကိုကြီးခေါင်လွင်မိုးကမရှိဘူးဟုပြော၍ အသိဆရာဝန်ဆီညွှန်းပေးလိုက်၍ ရွှေကူတို့နှစ်ယောက် ရှေ့ကဆရာဝန်ဆီရောက်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ တော်သေးသည်က ဆရာဝန်ကြီးကသဘောကောင်းသလို သေချာလေးလဲရှင်းပြသည်မို့ ရွှေကူအကိုလေးအပေါ် စိုးရိမ်စိတ်တို့လျှော့သွားရတော့သည်။
"ကိုယ်ဘာမှမဖြစ်ဘူးလေကွာ "
အလုပ်စားပွဲ၏ ရှေ့တည့်တည့်တွင်ထိုင်ကာ မျက်ခုံးလေးကျုံ့၍ကြည့်နေသူကောင်မလေးမှာ မျက်မှန်လေးနှင့်ချစ်စရာကောင်းလှသည်။ ကိုယ်တော့လေ အဲ့မျက်မှန်လေးတပ်ထားလျှင် ကောင်မလေးပိုလှသည်လို့ထင်မိသည်။
