ផ្ការីកក្នុងចិត្ត🌸[ចប់✅️]

ភាគទី10:ស្មុគស្មាញ

      

    #ប្រទេសរុស្សី

[កំពង់ផែ]

        មនុស្សរាប់រយនាក់កុំពុងមមាញឹការងាររៀងខ្លួនអ្នកខ្លះលើកកោះប្រអប់អ្វីម្យ៉ាងដែលហាក់ដូចជាប្រុងប្រយ័ត្នបំផុតដូចជារបស់ដែលមានតម្លៃណាស់ មែនហើយមិនខុសទេវាមានតម្លៃព្រោះវាជាគ្រឿងសភាវុធដែលមានគុណភាពបំផុតប្រចាំឆ្នាំដែលត្រៀមនឹងនាំចេញទៅសហរដ្ឋអាមេរិកដែលបញ្ជាទិញដោយប្រធានាធិបតីផ្ទាល់ ដូចច្នេះហើយវាត្រូវតែល្អនិងមានគុណភាពខ្ពស់។

<<លោកបង រួចរាល់ហើយត្រូវធ្វើអីបន្ត>>អ្នកដែលនៅក្រោមបង្គាប់ជីយ៉ុងមករាយការណ៍បន្ថែម

<<បើរួចរាល់ហើយត្រូវរៀបចំទំនិញទៅទីតាំងដែលចៅហ្វាយបានកំណាត់ទុកទៅ>>

<<បាទ លោកបង>>

#In call

<<ចៅហ្វាយអីវ៉ាន់កំពុងត្រៀមដឹកទៅទីតាំងដែលចៅហ្វាយបានកំណត់ហើយទាន រងចាំតែចៅហ្វាយមកដល់តែប៉ុណ្ណោះ>>

<<យើងនឹងទៅឆាប់ៗនេះចុះខាងនោះយ៉ាងមិចហើយ>>ជុងហ្គុកដឹងថាស្ថានភាពក៏មិនស្រួលដែរក្រោយពីគេមកកូរ៉េវិញទាំងយប់នោះ

<<លោកខូនិកនិងកូនស្រីខឹងខ្លាំងណាស់ចៅហ្វាយ ថែមទាំងនិយាយថាចៅហ្វាយមិនទុកកិត្តយសឲកូនស្រីគាត់ទៀតផង ខ្លាចក្រែងតែការដឹកទំនិញលើកនេះមានបញ្ហារកាំរកោះទេទាន>>មិនបារម្ភមិនបានព្រោះខាងនោះក៏មានអំណាចមិនធម្មតា

<<មិនអីទេឲវាខឹងចុះយ៉ាងណាវាក៏មិនហ៊ានធ្វើអីយើងដែរម្យ៉ាងវាជាអ្នកទាមទារ ដូចច្នេះវាសមហើយ សម្រេចតាមផែនការមានការអីរាយការណ៍មកយើង>>

<<បាទទាន>> ទឺត ទឺត!!

#ភូមិគ្រិះចន

<<ពួកឯងម៉ោង5នេះលោកម្ចាស់អញ្ចើញត្រឡប់មកវិញហើយកុំភ្លេចត្រៀមអាហារសម្រាប់លោកម្ចាស់ផង>>សំឡេងម៉ែដោះបន្លឺឡើងក្រោយបានទទួលដំណឹងពីអ្នកចាត់ការផ្ទាល់ខ្លួនលោកម្ចាស់តាមរយៈទូរស័ព្ទ

<<បាទ/ចាស អ៊ំ>>

<<លោកប៉ាមកវិញពេលល្ងាចមែនទេម៉ែដោះ>>ជុហ្គុកដែលទើបតែចុះមកពីខាងលើសួរបញ្ជាក់ក្រោយពីលឺល្ហៀងថាលោកប៉ាត្រឡប់មកវិញ

<<ចាស៎អ្នកប្រុស>>

<<ចឹងអ៊ំជួយប្រាប់ប៉ាផងថាខ្ញុំមិនបានចាំទទួលទេខ្ញុំមានណាត់>>ជុងហ្គុកផ្ដាំប្រាប់ម៉ែដោះព្រោះបន្តិចទៀតខ្លួននិងត្រូវបំពេញកាងារ

<<ចាសអ្នកប្រុស>>គាត់មិនហ៊ានសួរនាំទេបានគេប្រាប់ទុកមុនជាសំណាងណាស់ទៅហើយ

ងាកមកពេលលោក ចន ដែលកំពុងធ្វើដំណើរពីNew York ត្រឡប់មកកូរ៉េវិញហាក់មានទឹកមុខមិនល្អដូចជាមានទុកកង្វល់ដែលពិបាននិងដោះស្រាយ

<<លោកម្ចាស់គិតនិងប្រាប់អ្នកប្រុសតូចឫអត់ទាន>>យ៉ាង ស៊ីវហាន់ ជាចំនិតដែលលោក ចន តែងតែយកទៅតាមជាប់ខ្លួនប្រៀបដូចជាវីតាមីន

<<ហឹម.....>>លោក ចន មិនឆ្លើយបានត្រឹមដកដង្ហើមធំមិនដឹងថាគួរប្រាប់គេដោយរបៀបណាបើសូម្បីតែគាត់ក៏ពិបាកនិងទទួលយកដែរ។

Tobe continues 💟