Under the Mayor's Possession

Chapter 17

CHAPTER 17

LUCY'S POV

LATE AKONG NAGISING NGAYONG UMAGA. Naamoy ko ang mabangong bacon mula sa kusina kaya nagsimula na akong bumangon at nag-ayos. Natanaw ko si Leander na may hawak na papeles habang nagluluto. Napanguso akong lumapit.

"Dapat ako nalang kasi ang pinagluluto mo." Sabi ko at agad ko namang nakuha ang atensyon niya.

May tumutulong pawis mula sa leeg niya. Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin para lumapit sa kanya at kumuha ng tissue paper sa island para punasan ang nakakaakit na bagay na iyon.

He coughed. Natigilan ako sa ginawa. We stared at each other for a moment and slightly lost ourselves.

Nakita ko ang pamumula ng tainga niya at ang patago niyang paglunok. Ang mamula- mulang labi niya ay bahagyang naghiwalay na para bang sabik sa isang bagay.

"Baka malason mo ako."

I smirked. "Wala ka bang tiwala sa akin?"

"Ikaw, may tiwala ka ba sa 'kin?" balik niyang tanong.

Tiwala? Sa tingin mo papayag akong sumama sa 'yo kung hindi?

Hindi ko siya sinagot at naupo nalang sa mesa. Nagpatuloy naman siya sa pagpiprito habang naghihintay ako sa mesa na pakainin niya. Dalawang araw palang kaming magkasama pero inaalipin ko na siya.

Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman ko kahapon. Sinadya ba ni Auntie Dolly na ganunin ako?

"𝘼𝙐𝙉𝙏𝙄𝙀 𝙃𝙄𝙉𝘿𝙄 𝙆𝙊 𝙉𝘼𝙈𝘼𝙉 𝙋𝙊 𝘼𝙆𝙊 𝘼𝙉𝙂 𝙉𝘼𝙆𝘼𝘽𝘼𝙎𝘼𝙂—-"

𝙎𝙞𝙣𝙖𝙢𝙥𝙖𝙡 𝙖𝙠𝙤 𝙣𝙞 𝘼𝙪𝙣𝙩𝙞𝙚 𝘿𝙤𝙡𝙡𝙮. 𝙉𝙖𝙠𝙖𝙜𝙖𝙩 𝙠𝙤 𝙥𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙙𝙞𝙡𝙖 𝙠𝙤 𝙣𝙖𝙣𝙜𝙜𝙖𝙬𝙞𝙣 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙞𝙮𝙤𝙣.

"𝙈𝙖𝙨𝙖𝙠𝙞𝙩 𝙗𝙖?" 𝙈𝙖𝙨𝙪𝙮𝙤 𝙣𝙞𝙮𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙖𝙗𝙞.

𝙉𝙖𝙣𝙜𝙖𝙩𝙖𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙡𝙖𝙗𝙞 𝙠𝙤, 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙥𝙖 𝙢𝙖𝙣 𝙣𝙖𝙠𝙖𝙠𝙖𝙧𝙚𝙘𝙤𝙫𝙚𝙧 𝙨𝙖 𝙜𝙞𝙣𝙖𝙬𝙖 𝙣𝙞𝙮𝙖 𝙖𝙮 𝙪𝙢𝙞𝙡𝙞𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙖𝙠𝙤. "𝙃-𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙥𝙤 𝘼𝙪𝙣𝙩𝙞𝙚."

𝙉𝙖𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙠𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙥𝙖𝙜𝙜𝙪𝙝𝙞𝙩 𝙣𝙜 𝙣𝙜𝙞𝙨𝙞 𝙨𝙖 𝙢𝙪𝙠𝙝𝙖 𝙣𝙞 𝙂𝙮𝙧𝙖 𝙖𝙩 𝙣𝙞 𝙩𝙞𝙮𝙖.

𝙋𝙪𝙩*𝙣𝙜𝙞𝙣𝙖.

𝙃𝙖𝙡𝙤𝙨 𝙗𝙪𝙢𝙖𝙡𝙞𝙠𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙡𝙚𝙚𝙜 𝙠𝙤 𝙨𝙖 𝙞𝙨𝙖 𝙥𝙖𝙣𝙜 𝙗𝙞𝙜𝙡𝙖𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙗𝙞𝙜𝙖𝙩 𝙣𝙖 𝙨𝙖𝙢𝙥𝙖𝙡. "𝘼𝙮𝙖𝙣 𝙢𝙖𝙨𝙖𝙠𝙞𝙩?" 𝙈𝙖𝙥𝙖𝙜𝙡𝙖𝙧𝙤𝙣𝙜 𝙪𝙨𝙖𝙡 𝙣𝙞𝙩𝙤.

𝘽𝙪𝙢𝙖𝙡𝙖𝙩𝙖𝙮 𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙖𝙠𝙞𝙩 𝙨𝙖 𝙢𝙪𝙠𝙝𝙖 𝙠𝙤 𝙖𝙩 𝙣𝙖𝙥𝙖𝙝𝙖𝙬𝙖𝙠 𝙨𝙖 𝙥𝙞𝙨𝙣𝙜𝙞.

𝙃𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙠𝙤 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙨𝙞𝙣𝙖𝙨𝙖𝙙𝙮𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙚𝙣𝙜𝙠𝙬𝙚𝙣𝙩𝙧𝙤𝙣𝙜 '𝙮𝙤𝙣. 𝙃𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙖𝙠𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙮 𝙠𝙖𝙨𝙖𝙡𝙖𝙣𝙖𝙣 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙗𝙖𝙠𝙞𝙩 𝙠𝙞𝙣𝙖𝙠𝙖𝙞𝙡𝙖𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙥𝙖𝙜𝙗𝙖𝙮𝙖𝙧𝙖𝙣?

"How cooked do you like the egg this morning?" Nagising ako sa iniisip nang magsalita si Leander.

"Unfertilized."

Napabaling siya sa gawi ko at masama akong tiningnan. "Don't start,Lucy." may banta niyang sabi.

Napatawa ako sa kaloob-looban ko. "I didn't start yet." I chuckled.

He glared at me. He cúrsed himself.

Tinanggal niya ang apron at nagtangkang umalis. "Oy saan ka pupunta?"

"Papalayo sa 'yo."iritang sabi niya atnanatili sa kinatatayuan.

"Diba dapat kapag pangít ka,dapat nice ka?" parang bata kong sabi dahil maganda ang umaga ko.

Inis niya akong hinarap.Inilagay niya ang parehong kamay sa tapat ng mesa ko. Napalayo ako ng kaunti dahil baka ihampas niya na sa akin ang upuan.

Napabuga siya ng hangin at parang sukong-suko ang mata. "Just... stop for today..."pakiusap niyang sabi pero hindi ko siya pinansin dahil may naalala ako.

"May nakita akong baríl sa kabilang kwarto. Iyo ba 'yon?"

He looked at me puzzled. "Oo,bakit?"

"Pwede patira? Kahit isang putok lang!"masaya kong litanya.

"Dámn."he sighed defeatly.

" This conversation making me hórny,Lucy."Mahinang bulong nito pero sapat para marinig ko.

Nagmamadali siyang pumasok sa silid niya at iniwan akong nakatánga. What?. Anong ginawa ko??