Under the Mayor's Possession

67

CHAPTER 67

BUMAGSAK ANG BALIKAT KO SA SINABI NIYA. They knew me already. Ang masakit doon ay parang mas kilala nila ang pinagmulan ko kaysa sa sarili ko. Pagkamulat palang ng mga mata ko ay ang lolo at lola ko na ang umagapay sa akin.

Wala akong ama't inang nakilala. At tuwing tinatanong ko si lola tungkol doon, she forbid me about asking for it.

"TAMA NA DAPHNE!!" Galit na sigaw ni Leander.

"Totoo naman ah!! Huwag kang umaktong santo dito Larence dahil alam nating pareho ang pagtatangka mo sa kanya—"

"I love her."

Daphne looked at him furiously. "I KNOW!! You fell for that sín!—"

"Don't call her like that!!" Maingat na hinawakan ni Leander ang kamay ko.

"Her father kílled your baby sister!!"

I looked up at her. She's really mad looking furiously at me. Bumalatay ang sakit sa akin. I didn't know about it all.

Leander sighed heavily. "Her father did. Not Lucy, Daph." Nagsusumamo ang mata ni Leander nang tingnan ako.

Umiwas ako ng tingin. My father kílled your younger sister. You should be mad at me.

"Minsan nang nagtiwala si Mama Reina sa Alcuiz! Pero anong napala niyo!? Kinuha ang pondo sa korporasyon at pinasunog ang hospital!! Namatáy si Luschia doon at g-ginahása din niya ako!!"Umiiyak na sabi ni Daphne.

"Ginahása ako ng ama ng girlfriend mo L-leander. Kasama kita sa mga araw na nagdurusa ako. T-tatlong araw akong ikinulong ng Alcuiz na 'yon sa hotel para p-paulit-ulit na gamitin!! I was just 8 years old back then when he did that! Pero anong nangyari?! Wala pang dalawang taon ay nakalabas na siya sa kulungan para lumipad sa Europa!! Nakatakas s-siya sa krimen na ginawa niya habang kaming m-mga biktima, nanatiling nadurusa."

Napatakip naman ako sa bibig ko.

Para akong binaríl sa sinabi niya. M-my father really did that? Why he is so evíl?

Napaiwas ng tingin si Leander. Looking guilty. Kinagat ko ang labi ko. Daphne must been really hurt, lalo na't nasa bahay niya anak ng gumáhasa sa kanya... ng paulit-ulit.

"FÚCKING SHUT UP, DAPHNE!! Nagmamakaawa na ako sa'yo—" Hinawakan ko ang kamay ni Leander at pinaharap siya sa akin kaya natigil ang pagsasalita niya.

Bumalatay ang sakit sa mukha niya habang sinusuri ang mukha ko. Yes, Leander. I'm hurt. But I wanna know that truth.

"Is this all true?" I said gently.

My tears formed as he slowly nodded.

Nadudurog ako. Sobra.

Diyos Ko, anong ginawa ko para saktan niyo ng ganito?

I sobbed and stepped back. May pagsusumamo sa mga mata ni Leander nang makita akong lumalayo. Napalunok ako habang nilulunok ang matatalas na nalaman ko. I am the daughter of Saunder's criminal. So it's really a crime to love him,huh. What an actual fúck.

"D-don't go..."

"Let her, Leander. Matagal na dapat siyang nawala. Hindi ka lang nagtagumpay sa mga plano mo."Nakacrossed arms na sabi ni Daphne habang pinupunasan ang luha niya.

My forehead creased. "What plan?"

Humagikhik si Daphne.

Marahas na hinawakan ni Leamder ang braso nito at parang pinipigilan na magsalita. "OH! Stop it Leander. You're not a saint here, baka nakakalimutan mong sinubukan mong lasunin siya sa Mapple Juice na ginawa mo backstage? Oh..." Umakto siyang sarkastikong nagulat. "Tinangka ka rin pala niyang ipa múrder nung isang gabi sa lumang bahay. Naalala mo 'yon? Kaso hindi ka bumalik agad sa kwarto mo kaya nabagot ang inutusan ko."

~~~~~
NOTE : CHAPTER 19