Under the Mayor's Possession

47

CHAPTER 47

~~~~~~~
A/N: POGI-POGI NI FAUST KINAIINISAN NIYO HAHAHAHAHAHAHHAHAHAHA,SIYA PA NAMAN NEXT KONG GAGAWAN NG STORY😭
~~~~~~~

LUCY'S POV

Matapos niyang sabihin ang mga katagang iyon ay sinagot niya ang tawag sa mismong tabi ko. Isinandal niya ang ulo ko sa húbad niyang dibdib at komportable naman akong nanatili roon. Hindi ko alam na sa isang 'I love you' lang pala niya mapapawi ang hinanakit ko.

"Hey Sean?" He said while playing with my hair.

Nakaupo kami ngayon sa sofa habang ang dalawang hita ko ay nasa ibabaw ng kanya. He softly caressing it and sometime kíssing my lips.

"𝘈𝘺𝘢𝘸 𝘢𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘢𝘭𝘪𝘴𝘪𝘯 𝘯𝘪 𝘮𝘰𝘮𝘮𝘺 𝘥𝘪𝘵𝘰,𝘓𝘢𝘳𝘦𝘯𝘤𝘦."

"Maybe she knows it already. I'll just call Arellano afterwards..."

Kumunot ang noo ko.

"𝘐 𝘤𝘢𝘯𝘵 𝘵𝘳𝘶𝘴𝘵 𝘩𝘪𝘮 𝘺𝘦𝘵..."

"He'll not hurt you either. Kahit na wala rin akong tiwala sa kanya, I need to do so...." I looked at him.

He reached for my lips again.

Matapos at ibinaba niya na ang tawag. He kíssed the top of my head while sniffing the scent of my hair. "Are you jealous with her,Lucy? Siya ba ang dahilan kaya mo ako iniwan?" He asked directly.

Hindi ko maiwasang matawa dahil ang huling tanong niya ay lyrics ng kanta. "Why are you laughing?"

Umiling ako agad.

Hindi ako nagsalita at nanatiling nanahimik.

"Sabihin mo sa akin ang mga bagay na bumabagabag sa 'yo." Maingat niyang sabi at inangat ang mukha ko para matingnan siya sa mata.

I swallowed heavily.

"Tell me...." He stroked my hair.

Napasinghap ako,kinakabahan.

"Are you guys used to be engaged?" Mahinang sabi ko.

"No... Saunders and Jaramillos were friends. Narinig mo ang pinag-usapan namin nung umagang iyon pero bakit hindi mo tinapos?"

Napahinga ako ng maluwag. Hindi sila engaged.

I looked away. "I-i'm hurt."

He gentle caress my hand. "I'm sorry. Hindi ko nakwento sa 'yo ang tungkol kay Sean kaya nagconclude ka. I'm really really sorry for hurting you—-"

"Y-you didn't mean to. I was the one who assumed everything." Agap ko.

"Stop it,Lucy. You are hurt also. Ask me again."

I pouted. "Are you guys expected a baby?"

Nawala ang ngiti sa mukha ko nang tumango siya.

Hindi ako nakareact.

"We expected a baby, Lucy. Sean fell in love with Stygian." Kumunot agad ang noo ko sa sinabi niya.

Si Struther?

Suminghap siya. "I used to be friends with them,Lucy. Struther was an old friend of mine. Masyado silang delikado. Mga bata pa lang kami ay naranasan na nilang kumítil ng buhay, maingay din ang pangalan nila sa Bláck Márket. Naaalala mo ba ang Stygian Ambush sa Davao?"

Stygian Ambush.... kung saan namatáy ang gobernador ng Illocos na si Setoph Rufino.

"Seventeen palang si Struther nang pabagsakin niya ang gobernador." Nanlaki ang mata ko sa narinig. "Simula no'n lahat ng ari-arian ni Rufino ay napunta sa kanya... sa kanilang lahat. Sila ang kadalasang nagpapasok ng mga dróga sa bansa, sa tulong din ng tiwaling mga tao sa gobyerno. Lahat ng illegal ay kaya nilang gawing legal, Lucy." Paliwanag niya.

"Kung gano'n... anong kinalaman ni Sean doon?"

He smiled sadly.

"Galit na galit ang mga magulang niya nang malaman na pinagbubuntís ni Sean ang anak ng kalaban nila sa negosyo. Si Sean ang tagapagmana ng Jara Hotel at dinadala niya ang anak ng may-ari ng Arell Heights." My eyes widen.

ARELL HEIGHTS!?! The biggest and well-known hotel in the Asia!!!

Unti-unting nagtatagpi sa utak ko ang lahat.

"Pagkatapos manganak ni Sean ay inilayo siya dito sa Pilipinas. Sean was suffering Selective Amnesia up until now. Have you met Future?" Masuyo niyang hinalíkan ang pisngi ko nang makitaan niya ng gulat.

So you mean.... Faust...

Nangatal ang labi ko. "Future was the child Sean was pregnant with." I said,shocked.