Under the Mayor's Possession

60

CHAPTER 60

HINANAP NG MGA MATA KO SI LEANDER AT NAKITA SIYANG NAGRIRITWAL DOON. Umupo muna kami sa bench. Hindi pa rin mawari sa isip ko ang pabango ni Leander sa kanya.

"Ano pong sadya niyo kay mayor,ma'am?"

Bumaling ako sa kanya. Pilit siyang nakikipaglaro kay Lathan pero hindi siya nito binabalingan ng atensyon.

"Ihahatid ko lang ang baon niya." Magalang na sagot ko.

Umasim naman ang mukha niya at agad na ngumiti nang makita akong nakatingin. "Ah— Actually po kasi yaya,late ka na ng dating. Dumating na po si Tita Reina at Tito Anderson dito kanina at nakipaglunch si mayor sa kanila."

What? Yaya?

Nagtiim-bagang ako. "Hindi ako yaya..." Marahan kong tono.

"Huh? I'm sorry!! Akala ko kasi yaya ka... Pero I guess mas mabuting umuwi ka nalang—I mean kayo dahil lunch lang naman pala ang sadya niyo kay mayor. Marami pa kasi siyang gagawin today."

My teeth greeted.

What the fúcking fúck. Hindi ko alam na ganito ang ipinalit ni Leander sa sekretarya niyang si Agatha.

"Okay,sige." I smiled and stood up.

Hindi nakalagpas sa tingin ko ang ngisi niyang nakakainsulto. Hindi ko alam kung talaga bang hindi niya ako kilala pero isa lang ang masasabi ko. Isang hígad ang babaeng 'to.

"Tita... Wowa and Lolo... nasa Italy po sila pareho. Hindi po makakapaglunch si Dada dahil walang Wowa Reina at Lolo Anderson sa Philippines." Inosenteng sabi nito habang may irita sa mga mata na nakatingin sa sekretarya.

Nawala ang ngisi sa labi ng babae. "Okay! Pero totoong nakakain na siya dahil nauna ako sa 'yo na ihatid ang lunch na gawa ko para sa kanya." She proudly said.

"I don't care." May diing sabi ko at naglakad muli palapit sa kanya.

Nakataas ang kilay niya,mukhang kontrabida.

"Hinatid mo sa kanya ang lunch na gawa mo. Samantalang ako, hinatid ko ang sarili ko dahil ako ang ginagawa niyang lunch."

Napaismid ito at taka akong tiningnan. Magsasalita pa sana siya kaya lang ay narinig namin ang pagbukas ng pinto at dumagundong ang yapak ng isang tao palapit sa likuran ko.

Kagaya ng nakasanayan. Ipinalibot niya ang braso sa aking baywang at isiniksik ang mukha sa leeg ko. "I missed you so much. Kanina ka pa ba?" Masuyong sabi ni Leander at pinugpog ng hâlik ang pisngi ko.

Nakita ko ang pagkatigil ng secretary habang nakatingin sa aming dalawa.

"Yes dada!!" Medyo pasigaw na sabi ni Lathan. "Nasa telcom kami for almost 2 hours then 10 minutes na po kaming nandito." Nanlaki ang mata ko sa pagsusumbong nito. Kumindat pa siya pagkatapos magsalita.

Bumitaw si Leander sa akin at tuluyan nang nawalan ng kulay ang mukha nung babae sa harap ko.

"What? Doll, you waited for me that long? You have my number on your phone, dapat tumawag ka nalang." Itinikom ko naman ang bibig ko.

Leander frowned and glanced at his secretary. "Naka-starred ang number ng telcom kapag si Lucy ang tatawag, nakamonitor 'yon sa ViusTechno kaya alam mong important person ang in-call. Ang init-init sa telcom room, Penelope." He muttered in frustated voice.

"H-hindi ko po kasi nakita agad mayor—"

"Pumasok muna kayo sa opisina ko,Doll, Lucy..." He commanded with a gentle voice. He planted a soft kíss on my cheeks after.

LEANDER'S POV

"By virtue of the authority vested in me under the laws of the Republic of the Philippines, I now pronounce you husband and wife." Sabay baling ko sa lalaki. "You may now kíss the bride." Dugtong ko.

Hinalíkan niya ang asawa at yumakap.

I genuinely smiled. Someday—no. Sooner the better, Lucy will be my bride. Ihaharap ko siya sa Kanya. Kinapa ko ang bulsa ko at nakapa agad ang ring box, I smirked. Binili ko 'to bago ako pumunta ng Tagaytay para sunduin si Lucy noon.

I frowned when I saw Lathan from the outside glass, waving and pointing a familiar body to me.