LET ME OWN YOU.....!!RAINBOW TOWER

Chapter(15)

သစ်တော၏အလယ်တွင် ‌ကြီးမားကျယ်ပြန့်သောကွင်းပြင်ကျယ်ကြီးတစ်ခုရှိနေ၏။ထိုနေရာသို့ အနက်ရောင်ကားများတစ်စီးပြီးတစ်စီးရောက်ရှိလာခဲ့၏။ထိုကားများပေါ်ကဆင်းလာသောလူအားလုံး၏မျက်နှာသည် သွေးအေးတည်ငြိမ်၍တိကျပြတ်သားစွာဆောင်ရွက်တတ်သောအသွင်ကိုဆောင်နေ၏။သူတို့အားလုံးက ကွင်းပြင်အစပ်တွင်ရပ်၍တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုစောင့်‌ဆိုင်းနေကြသည်။

သိပ်မကြာခင်၌သူတို့မျှော်လင့်နေခဲ့သောသူရောက်လာခဲ့ပါသည်။နန်းဆက်၏ဟန်ပန်သည် အရှင်သခင်တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းသိသာလွန်းစွာဖြင့် ခမ်းခမ်းနားနားရှိနေခဲ့ပါသည်။နန်းဆက်က သူမအားအရိုအသေပြုလိုက်‌သောလူအားလုံးကို ပြန်လည်အသိအမှတ်ပြုကြောင်းအမူအရာဖြင့်ပြသလိုက်သည်။

ထို့နောက် အားလုံးကိုကျော်ဖြတ်၍ကွင်းပြင်အစပ်သို့လျှောက်လှမ်းသွားလိုက်သည်။နန်းဆက်သည် မြေပြင်ပေါ်သို့ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်၍လက်စွပ်ဝတ်ထားသောလက်ဖြင့်မြေပြင်ကိုတို့ထိလိုက်၏။သူမ၏နှုတ်ခမ်းမှ ဂါထာတစ်ခုကိုခပ်တိုးတိုးရွတ်ဆိုလိုက်ပါသည်။ထိုခဏတွင် ဘာမှမရှိသောကွင်းပြင်ကြီးက ချက်ချင်းပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး အဆောက်အဦးတစ်ခုပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။

နန်းဆက်သည်အဆောက်အဦးကြီးကို တစ်ခဏတော့ ငေးမောနေမိသည်။အဆောက်အဦးကြီးက အရင်အချိန်များနှင့်မတူပဲ ဒီတစ်ခေါက်တွင် ခပ်စိမ်းစိမ်းအနေအထားဖြင့်နန်းဆက်ကို ဆီးကြိုနေသလိုခံစားရသည်။

နန်းဆက်က လက်ရှိအခြေအနေအရ မဖြစ်သင့်သောအနေအထားကြောင့် ဆိုးဝါးနေသောအတွေးများကို ချက်ချင်းမောင်းထုတ်လိုက်သည်။ထို့နောက်မိမိကိုယ်ကိုထိန်းလိုက်ရင်း မျက်နှာပေါ်တွင်ရှိသင့်သောမာန်မာနရိပ်တို့ကို ဖန်တီးယူလိုက်သည်။

နန်းဆက်သည် အဆောက်အဦးထဲသို့ ဦးဆောင်၍ဝင်ရောက်သွားခဲ့သည်။နန်းဆက်သည် ခန်းမဆောင်၏အလယ်ရှိစားပွဲကြီးဆီသို့လျှောက်လှမ်းသွားလိုက်သည်။

ထိုနောက် စားပွဲ၏အလယ်တည့်တည့်ရှိ အံခွက်ထဲသို့ဝတ်ဆင်ထားသော လက်စွပ်ကိုချွတ်၍ထည့်လိုက်ပါသည်။အခြားသူများကလည်း သူတို့ဝတ်ဆင်ထားသော လက်စွပ်များကို ချွတ်၍ဘေးပတ်လည်ရှိအံခွက်များထဲသို့ထည့်လိုက်ကြပါသည်။သိပ်မကြာခင်အချိန်၌ခန်းမ၏အတွင်းပိုင်းသို့ ဝင်သောတံခါးပွင့်သွားခဲ့ပါ၏။ထိုနောက် လူအားလုံးက မိမိတို့၏လက်စွပ်များကို ပြန်ယူ၍မိမိတို့၏လက်တွင်ပြန်လည်ဝတ်ဆင်လိုက်ကြသည်။နန်းဆက်က ဦးဆောင်၍ခန်းမထဲသို့ဝင်သွားပြီးသောအခါ