Tale Of Lucy Nakahara

Chapter 4

LUCY

Nailayo ko ang mukha ko kay Marru dahil di ko na kinaya yung sobrang lapit niya sakin, lalo na nang magsalita siya. Nahiya ako baka bigla niyang maamoy hininga ko. Ibinaling ko nalang ang tingin sa harapan namin, at sobra akong napamangha sa lugar na nasa harapan namin. Tanaw ko ang isang malaking palasyo sa malayo at ang mga maliliit na kabahayanan. Nakatayo kami sa isang bangin at tanaw na tanaw ko ang buong lugar. Naptingin ako sa kalangitan kung saang tirik na tirik ang araw.

Ilang oras ba kaming naglakad? Tanghali na agad? Agad akong napakagat ng labi nang maramdaman ko ulit ang mga kinain ko na umaakyat sa lalamunan ko. Mabilis kong tinapik ang balikat ni Marru, sinyales na susuka ulit ako. Agad naman niya akong binaba at hindi pa siya nakadistansya sakin ay sumuka na ako.

I heard him inhaling sharply nang masukahan ko ang sandals niya. As much as I don't want to puke infront of this beautiful city I can't help it. Agad niya akong inalalayan pasampa sa likod niya nang matapos akong sumuka.

"Sorry." nahihiyang hingi ko ng tawad sakanya habang inaalis niya ang suka ko sa sandals at paa niya.

"Tara na." sabi niya, hindi ko mabasa ang tono ng boses niya kung naiinis na ba siya sakin o hindi. Pero pakiramdam ko gusto na niya akong ibalibag sa bangin. Huminga ako ng malalim at pumikit dahil ang sakit sa mata ng sikat ng araw. Muli kong ipinatong ang ulo ko sa balikat niya dahil sa matinding hilo.

"Immortal City?" hindi ko alam kung narinig niya ba ang tanong ko dahil sobrang hina ng boses ko.

"I'll explain it later." sagot niya, naramdaman ko ulit na muli siyang naglakad pero ramdam ko ang ingat sa paglalakad niya lalo na at mukha pababa kami. Inangat ko unti ang ulo ko mula sa pagkakasandal sa balikat niya para masilip ang dinanadaanan naming. Mula sa kalayuan ay nakita ko ang isang malaking tulay na maraming lumang lamp post na naka hilera sa magkabilaang parte, patungo si Marru sa tulay na iyon.

Pagdating namin sa misming syudad ay lalo akong namangha sa nakita ko. Maraming mga gusali ang nasa paligi, karamihan sa mga ito ay hanggang pangalawang palapag lang. Para akong nasa renaissance era dahil sa mga itsura ng gusali, pero noong nasa bangin kami kanina ay tanaw na tanaw ko ang mga modernong gusali na naglalakihan sa may kaluyan sa lugar na to.

Hindi na ako nakasandal sa balikat ni Marru dahil lahat ng atensyon ko ay nasa mga taong nasa paligid namin.

Bakas ang gulat at pagkamangha sa mukha ko nang makita ko silang naglalabas ng kung ano-anong element sa kamay nila. Ang iba ay nag papagalaw ng halaman, ang iba ay nag papalutang, ang iba naman ay lumulutang. May mga bandiritas din sa taas at may mga tumutogtug ng instrumento sa mga gilid ng daan. Ang saya nila tingnan.

Marahas kong iniling ang ulo ko. What the actual fuck is happening? Ang dami kong nakikitang hindi normal sa paningin. Resulta ba to ng kalasingan ko?

"Ngayon lang sila ganyan, may pyesta kasi." sabi ni Marru, tukoy niya sa mga nangyayari sa paligid. Napapitlag ako sa gulat nang may magbuga ng apoy sa harapan namin.

"Magandang tanghali mahal na prinsepe!" bati niya habang nakangiti sa direksyon namin. Pasimple akong napalingon sa likuran ko pero kami lang ang nakatayo sa harapan ng lalaking nagbuga ng apoy samin kanina. Unti-unting naagaw namin ang atensyon ng mga taong nasa paligid, nakatingin sila samin lalo na sakin kaya agad kong tinago ang mukha ko sa pagitan ng leeg at balikat ni Marru. Marru suddenly stilled and I heard him inhaled sharply.

"Magandang umaga." walang emosyon na bati ni Marru bago ko siya maramdamang naglakad.

Inangat ko ang ulo ko at tumingin sakanya. "You're a prince?" hindi makapaniwalang tanong ko. Nilingon naman niya ako. "Yes, you have a problem with that?"