Tale Of Lucy Nakahara

Chapter 7

LUCY

Napadilat ako nang makarinig ako ng pagsabog. Gulat akong napatingin sa buong paligid, nasa gitna ako ng isang battle field. Wait... bakit ako nandito? Nasa isang kwarto lang ako kanina ah, napahawak ako sa batok ko nang maalala ko na may tumusok saking karayom kaya nawalan ako ng malay.

"Ah... Look who's here, a newbie." napalingon ako sa likuran ko na pinaggalingan ng boses, isang babae na may maiksi at puting buhok ang nakita ko. Nakangiti siya sakin habang hawak- hawak ang isang katana sa kaliwang kamay niya. Dahan-dahan siyang lumapit sakin.

"Let's test your skill." napatili ako nang bigla niya akong sugurin, mabilis akong umiwas nang inamba niya ang katana sakin.

"Dude what the hell?!" sigaw ko, what the fuck is happening? I'm so freaking clueless, hinarap ako ng babaeng may maiksing puting buhok,

"Don't be a coward cat Nakahara, face me and show me your magic, your ability." hamon niya sakin at pinaikot ang katana sa kamay niya, napatingin naman ako sa paligid ko kung saan maraming nakikipaglaban.

"What the hell is happening?" tanong ko sa babae.

"Stop asking and fight back!" sigaw niya at sinugod ulit ako, mabilis ko namang kinuha ang isang espada na nakakalat sa lupa at agad na isinangga sa papalapit na katana sakin.

"What the fuck woman stop being aggressive!" sigaw ko pero sinipa niya lang ako sa tiyan kaya napaatras ako at napahiga sa lupa.

"Are you really the daughter of a Nakahara and Walter? You're weak and useless." puno ng pang iinsulto niyang sabi at bago pa ako makatayo ay dinaganan niya ako at sinakal.

Mabilis na naghanap ang kamay ko ng pwedeng ipamukpok sakanya at nahawakan ko ang isang maliit na kutsilyo, mabilis ko itong kinuha at ibinaon sa braso niya kaya napabitaw siya sakin.

I pushed her when she was caught on guard. Napahiga siya sa lakas ng pagkakatulak ko sakanya.

"Weak? Useless?" walang emosyong saad ko. "Tingnan natin kung sino ang mahina sating dalawa." I flashed my brightest smile at her at kick her in the face. Hinyaan ko siyang makabawi at makatayo.

Sinalubong ko ng malamig na titig ang talim ng tingin niya.

"What? Titigan mo lang ba ko?" puno ng paghahamon kong tanong sakanya. I spread my both arms and smiled at her.

"Bring it on bitch."

Tumayo siya at mabilis na sumugod, iniamba ang katana niya sakin pero agad ko itong nasalag ng hawak kong espada at mabilis umikot para makapunta sa likod niya at sinaksak siya ng dalawang beses sa likuran.

"You're too slow." komento ko habang pinapanood siya na nakaluhod sa lupa. Tinadyakan ko ko ang likod niya para tuluyan siyang mapahiga.

"What now, blondie girl?" naglakad ako papunta sa harapan niya at dumukwang.

"Hindi ko pa ginagamit ang ability ko sayo pero nag hihingalo ka na... paano pa kaya pag ginamit ko pa?" I brushed her hair as she gave me a death glare.

"I am Lucy Veronnica Clareyan from the house of Walter and Nakahara, daughter of two purebloods... so don't underestimate and insult me." walang emosyon kong sambit bago hawakan ng mahigpit ang pisngi niya. Matinis siyang sumigaw nang unti-unting matunaw ang balat niyang hawak ko hanggang sa dumugo ito at lumalabas na ang laman.

Pinapanood ko lang siya habang natutunaw ang buong mukha niya. Pa balang kong binitawan ang pisngi niyang kita na halos laman. Pinanood ko ang katawan niya na unti-unting tinutunaw ng kumakalat na asido mula sa mukha niya.