Chapter 48

35.3K 986 57
                                    


Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.



LUCY

Pasadakol kong binitawan ang hawak kong espada at pabagsak na umupo sa lupa habang hinahabal ang hininga. Fuck, I'm so worn out.

Napatingala ako sa kalangitan kung saan ang mga puting ulap ay unti-unti ng nagkukulay abo. Ang papalubog na araw na naglilikha ng kulay kahel na repleksyon sa mga puting ulap na nagkukulay kahel na, ang malamig na sipol ng hangin, ang buong paligid ay nagsasaad na papalubog na ang araw pero heto pa rin kami, nag eensayo na parang wala ng bukas.

Dito yata ako sa training madadale.

"Pahinga naman pwede? Wala ka bang kapaguran?" naiinis kong tanong sa lalaking nakatayo ngayon sa harapan ko at nakatingin sa'kin, nakatukod ang espadang hawak niya habang nakapatong ang dalawang kamay niya sa hawakan nito habang ako naman ay nakatingala sa kanya.

His mismatch eyes focused to mine. I smiled cutely at him, convincing him to let me rest.

"Don't look at me like that Nakahara."

I pouted. "Pahinga lang eh, damot."

He inhaled sharply before letting go the sword, it silently landed on the ground. Malawak akong napangiti pero agad ding nabura dahil sa sinabi niya.

"Stand up, let's practice your skills on hand to hand combat."

"Nnnooooo!" mariin kong angal sabay higa sa lupa habang nakatingin pa rin sa kanya. Mark looked at me flatly. "I've been training with you for 3 years already! I can assure you that I can win a battle with myself only! I'm smart, strong, independent woman who doesn't need a man!"

Tumaas ang isang kilay niya habang nakapamewang.

"Strong independent pero di kayang magbukas ng dilata, ulol Lucy pwet mo may kalamnsi."

I raised my middle finger on him and he dramatically rolled his eyes as his reply.

"Seryoso ako, tumayo ka na diyan."

"Come on! You're no fun!—"

"May one on one fight ka kay Parker mamaya then to Chaerin, Nico and Eveyth—"

I groaned in annoyance. "I told you I can handle it! I've been training with you in the past 3 years, kaya ko na yan pajulit-julit naman! Sirang plaka ka ba? Uulitin ko I am strong independent—"

"Yeah yeah yeah yeah yeah, whatever."

I snorted. Umayos na ako ng pagkakahiga sa lupa at pinagmasdan ang kalmadong kalangitan na unti-unting nagkukulay lila at kalimbahin dahil sa nakalubog na araw.

"Di ko tuloy napanood yung sunset, epal ka kasi eh."

He scoffed and sat beside me, right beside my waist.

Tale Of Lucy NakaharaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon