MAFYALARIN AŞKI (GECE SERİSİ 1)

->66. Bölüm<- "İçeride... k-kardeşim var..."

UZUN BİR SÜRE YB ATAMAYABİLİRİM YAFRULARIM. ÜZGÜNÜM! AMA HAZIRLANDIĞIM BİR TEOG SINAVI VAR. 40 GÜN KALDI AMK. AĞLAMAK İSTİYORUM.

Neyse...

iyi okumalar!

multi: Lara Sadıklar (SADİST!)

multi: Nightcore - Runnin' (Runnin' - Adam Lambert) 

(şarkı yarıda bitiyor isterseniz tekrar açarsınız)

 

Araba sesi geldiğinde kalbim hızlandı. İlk defa bunu yapmıyordum ama işin içinde Sadist olunca kurallar değişiyor ve gözümde başka bir şekil alıyordu. 

Ruhumda büyük bir acı vardı. Belki de Baran'ı ikinci kez öldürdüğüm içindi...

Gözlerimden yaşlar hızla akmaya devam ederken Sadist'in bağırma sesi geldi "GECE!" diye bağırmıştı korkuyla. Ağzımdan bir hıçkırık kaçarken gülümsedim. O bunu hak etmişti. Ben kötü bir şey yapmadım. Sadece kardeşini 2. kez öldürdüm.

Ağzımdan bir hıçkırık daha kaçarken elimdeki kazmayı kırık mezar taşının üstüne doğru fırlattım.

"GECE!" diye bir kez daha bağırdı Sadist ve koşma sesleri geldi. Bir yandan da bağıra bağıra ağlıyordu. 

Arka bahçeye gelince durdu. Etrafı taradı önce. Sonra gözleri korkuyla büyüdü. Mezar tanınmayacak haldeydi. Dizlerinin üstüne düşerek ağlamaya başladı. "Yapmadım de! Seni piç kurusu! Kardeşimi ikinci kez öldürdün!" 

Sonra elleri ile yüzünü kapadı ve ağlamaya devam etti. 

Ben de dizlerimin üzerinde yere oturdum. Bağıra bağıra ağlarken ona eşlik ettim.

İkimizinde kimsesi yoktu belkide. Şu an ne kadar düşman olsak da geçmişte kardeştik biz. 

Onu affedemezdim ama. 

Akın'ı , ablamı ve ikizimi öldürmüştü o. Geçmişimi almıştı o. Ben onun canını yakmıştım belki. Tamam , anladık. Ama o beni her şeyden mahrum bırakmıştı. Ege ile beni o tanıştırmıştı! 'İyi çocuk , kardeşim gibi , sevgili olun , aşıkmış sana...' bu sözleri o kadar çok söylemişti ki sevgili olmuştum Ege ile. Tabi sonra bende ona aşık oldum. Ama Ege ne yaptı. BANA TECAVÜZ ETTİ!

Neyse o da beni affetmezdi zaten. Ama unutmuş gibi yapabilirdim. Ben maziyi bir çırpıda atamazdım... bırakamazdım...

Midemde bir sancı vardı. Ruhum sıkışıyor gibiydi ve nefes alamıyordum. Sanki bir kuş ilk defa uçacağı gün avlanmış gibi bir his vardı içimde. Hayat onun için yeni başlıyorken ölmüş gibi bir his...

Gözlerimi sertçe kapadım.

Bir süre sonra Sadist'in sesi geldi. "Sen dünyanın en iğrenç insanısın!"

"Sende öylesin..." diyerek kafamı kaldırdım. Gözleri kıpkırmızıydı. 

"Kimsek yok lan benim!" gülerek baktım suratına "Bu hayatta herkes yalnız Sadist."

"Edebiyat yapma lan bana piç kurusu! Seni geberteceğim!" diye bağırdı ve ayağa kalktı. Bende aynı hızla ayağa kalktım. 

Bana doğru koşmaya başladı ve üstüme atladı. Beraber yere doğru savrulduk. Yere düşünce kemiklerim sızladı. 

Yüzüme yumruk atmaya başladı bu sefer. Ellerini tuttum. Bileklerini ters çevirerek yerden kalktım. "Ben Gece'yim!" diye bağırarak burnuna kafa attığımda geriye doğru sendeledi. Ama düşmedi. Burnu kırılmıştı.