In hun ogen

8. Eerste repetitie

Pov Dagmar
'Hey,' hoor ik achter me. Ik zie het meisje staan waar ik net aan dacht en glimlach. Ze glimlacht terug en haar blauwe ogen schitteren nog meer. 

'Wil je mee naar mijn locker? Ana is er nog niet en ik wil niet alleen zijn,' lacht ze. Ik grinnik en stem in. Ze huppelt voorop en even later staan we bij haar kluisje. Ik leun tegen de andere lockers aan en volg elke beweging van haar nauwkeurig. Ze is mooi, maar weet het zelf niet. Niemand lijkt het te beseffen hoe mooi ze is. 

Ik schud mijn hoofd in de hoop de gedachte weg te schudden. 'Hoe was jouw dag?' Vraag ik. Ze kijkt me kort aan en gaat verder met haar boeken.

 'Rustig. We hadden niet veel huiswerk. Ik heb nog wat muziek gespeeld. That's it,' vertelt ze. Ik knik. 'En jij?' 

Ik ga rechtop staan. 'Ik ben gaan werken. Ik werk altijd na school,' vertel ik. Ze stopt en kijkt me een paar tellen aan. Dan sluit ze haar locker en hangt haar rugzak over haar schouder. De bel gaat en ze glimlacht.

 'Kom, partner!' Ze haakt haar arm in de mijne en trekt me mee naar de trap.

Pov Amber
'Dus jullie weten de opdracht? Ik ben bij de directeur als er iets is,' zegt de docent voor hij de klas uitloopt met wat documenten en een tasje koffie. Dagmar draait zich in een beweging om en onze knieën duwen zachtjes tegen elkaar. 

In het lokaal zit elk groepje verspreid, zodat we niet afgeleid worden. 'Ik heb al een beginnetje gemaakt met het lied,' zegt Dagmar. Ik glimlach en hij kijkt even in mijn ogen. Dan knippert hij twee keer en buigt voorover om het me te tonen. Ik buig voorover en leg het blad op onze knieën.

 Ik neurie de noten en glimlach. Ik lach zacht en hef mijn hoofd op. Dagmar zijn gezicht is zo dicht bij me, dat ik zijn adem tegen mijn neus voel. Ik krijg rillingen over mijn hele lijf en adem wat sneller. Zijn adem heeft een subtiele muntgeur. Hij houdt mijn blik vast, ik kan niet wegkijken. Ik wil niet wegkijken...

KLENG

We schrikken en kijken in de richting van het geluid. Een jongen excuseert zich en raapt het statief op. Ik voel dat Dagmar naar me kijkt en draai naar hem toe. Snel richt hij zijn blik op het blad. We lachen beide zachtjes en gaan dan eindelijk aan de slag. 

Ik strek mijn arm, buig hem naar een halve cirkel en maak de pirouette. Daarna sta ik in eindpositie. Dagmar klapt in zijn handen.

 'Prachtig! Ik denk dat het best goed bij het nummer past. We moeten wel nog veel oefenen en misschien wat aanpassen, maar het komt helemaal goed!' Zegt hij enthousiast. We lachen beide en omhelzen elkaar. Ik trek mezelf dichter tegen hem aan en voel ook hoe hij zijn greep verstevigt. Ik laat mijn hoofd tegen zijn borst rusten en luister naar zijn hart dat klopt. Ik adem diep in en zijn geur dringt mijn neus binnen. Ik sluit mijn ogen en geniet van het veilige gevoel dat hij me geeft. Hij ruikt ook zo lekker... Damn. Straks val ik nog voor hem. 

Pov Dagmar
Haar lichaam staat zo dicht tegen mij. We houden elkaar stevig vast en het voelt zo vertrouwd. Ik ruik haar shampoo en glimlach. Ze drukt haar hoofd dichter tegen mijn borst aan en ik leg mijn hoofd zachtjes op de hare. Ik voel haar tegen me aan glimlachen. Haar lichaam is de perfecte grootte, ze past mooi in mijn armen. Alsof ze er thuishoort. Als het kon, zou ik haar elke dag zo vasthouden.

-

'Ik heb jullie wel gezien,' grijnst Vince terwijl hij me port. Ik duw lachend zijn handen weg en kijk hem vragend aan. 

'Wie?'

 Hij gaat beter op de bank zitten en grinnikt. 'In het muzieklokaal. Je kon je ogen niet van haar afhouden! Je moest je gezicht zien toen ze danste, het leek alsof je het meest prachtige ding op de aardbol had gezien voor het eerst in je leven. Je bent echt hopeloos verliefd op haar!' 

Ik schrik van zijn laatste zin. 'Ik ben echt niet verliefd!'

Vince lacht. 'Geloof je het zelf, Dagmar?'

 Ik denk heel even na en schudt mijn hoofd stevig. 'Ik ben niet verliefd! Ik vind haar gewoon-' 

Hij kijkt me verwachtingsvol aan terwijl ik zoek achter de juiste woorden. 

'-intrigerend. Ze is uniek, daarom kijk ik naar haar. Je ziet zelf hoe goed het meisje danst!'

 Vince gelooft het even, maar schudt dan zijn hoofd. 'Je bent verliefd,' besluit hij en voor ik ertegenin kan gaan, komt de rest eraan. Inclusief Amber. Ze glimlacht naar me. Ik glimlach terug en zie Vince al grijnzen. Al snel start ze een gesprek met Jelle, dus praat ik wat met Hannes. Ik voel Vinces ogen in mijn rug branden en kan zijn grijns ruiken, maar negeer het toch. Ik ben níet verliefd. 

'Ik ga,' zegt Amber plots. Iedereen kijkt haar aan. 'Doei!' Zegt ze en geeft Ana een kus. Ze doet aanstalten om weg te gaan, maar Jelle trekt haar terug aan haar arm. Ze kijkt hem niet-begrijpend aan.

'Je vriendin krijgt een kusje, maar wij niet?' Plaagt hij. 

Ze lacht haar tanden bloot. 'Jullie zijn jongens,' antwoordt ze. 

Jelle haalt zijn schouders op. 'Discriminatie,' beslist hij en slaat eigenwijs zijn armen voor zijn borst. Iedereen grinnikt. Amber zucht en geeft Sem een kus op zijn wang. Ze loopt door naar Hannes en komt bij mij. Ik zie haar blozen, maar het kan ook verbeelding zijn. Ze bukt zich en drukt een zacht kusje op mijn wang. De plek waar haar lippen mijn huid raakten, tintelt. Er lijken wel vuurwerkjes af te gaan. Ik voel mijn eigen wangen ook warmer worden. Ze loopt door naar Vincent en komt dan bij Jelle. Hij steekt zijn wang uit richting Amber en ze komt dichterbij zijn wang en fluistert: 'you wish'
Ze haalt een hand door zijn haar en loopt weg. Iedereen begint te lachen. Ze is echt leuk.