In hun ogen

37. Zangtalent

Pov Amber
'Mam! Waar zijn al mijn winterkleren?!' Schreeuw ik. Gefrustreerd laat ik me op mijn bed vallen.

 'In de was of in de mand om te strijken!' Roept ze terug.

Ik kreun en loop terug naar mijn inloopkast. Ik kijk rond en een zwarte hoodie vangt mijn blik. Ik loop er fronsend naartoe: wat doet die hier en niet op zijn plaats? Ik raap het van de stoel en vouw hem open.

Dagmars geur drinkt mijn neus binnen. Het is dus zijn hoodie, ik was vergeten die terug te geven. Ik trek een broek aan, shirt en wil een trui nemen, maar realiseer me dat ik er geen meer heb.

 Fuck it. Ik trek Dagmars warme hoodie aan en glimlach. Ik druk mijn neus in de stof en sluit mijn ogen. Ik ben zo gek op zijn geur. Zou hij het erg vinden dat ik zijn hoodie aanheb? Vast niet...

'Amber! Je komt nog te laat!' 

Ik zucht.

'Ja, mama!' Roep ik. 

Ik trek snel mijn sneakers aan, ruk mijn jas van de kapstok en loop mijn kamer uit. Beneden aangekomen zie ik mama in de keuken staan.

'Mam, na school ga ik naar Ana, oké?'

Mama draait zich om met een kop koffie in d'r hand.

'Thuis om vijf.'

Ik knik, loop naar haar toe en druk een kus op haar wang.

'Dankje, doei!'

En ik storm het huis uit. Eenmaal buiten loop ik naar de poort waar de chauffeur op me wacht. Hij opent de autodeur en ik gooi zowat mijn rugzak binnen. 

Waarom kan ik eens nooit op tijd zijn?

-

Pov Dagmar
Ana, Jelle, Vincent, Sem, Frikke en Hannes wachten op Amber en mij aan onze kluisjes. We beginnen met boeken te wisselen en Amber trekt haar jas uit, propt hem in haar kluisje en slaat hem dicht. Ik kijk kort naar haar en draai me terug naar mijn kluisje.

Wacht? 

Ik kijk haar aan. Ze glimlacht bescheiden naar me wanneer ik knipoog. Hoe schattig ze met mijn hoodie staat.

'Dagmar? Heb jij nu dezelfde hoodie als Amber gekocht?' Vraagt Ana.

Al onze vrienden kijken ons aan. 'Wat bedoel je?' Vraagt Hannes.

'Dagmar heeft die zwarte hoodie ook en nu komt Amber ermee naar school... Zeg me niet dat-'

Ze loopt naar Amber en drukt kort haar gezicht tegen Ambers schouder. Ik frons.

'Dit is Dagmars hoodie!' Gilt ze bijna. 

Amber wordt rood en frunnikt verlegen aan de zoom. Ze is zo verdomd schattig.

'Waarom heeft ze je kleren aan? Zijn jullie eindelijk samen!'

Amber geeft Ana een klap op haar schouder met rode wangen. De bel gaat wanneer ik erop wil ingaan.

'Amber?'

 Ik draai me om door de hese stem die haar naam uitspreekt. Ik kijk in het gezicht van Cameron Collins. Ik voel mijn glimlach zo van m'n gezicht vallen.

'Ja?' Vraagt Amber. Haar toon is emotieloos, het kan haar precies niet boeien. Ook Cameron schrikt een beetje van haar stem.

'Kom je niet weer bij ons zitten? Manu vroeg naar je,' zegt hij en knipoogt. Een lichte grijns speelt op zijn lippen. Amber schudt haar hoofd snel.