18. Vic

52 4 3
                                    

Pov Dagmar
Ik sleur drie dozen van de trap en zucht als ik ze eindelijk kan neerzetten. Er lopen mensen voorbij die me aankijken. Nog nooit iemand zien werken? Ik haal een hand door mijn haar. Jezus, wat ben ik moe. Ik hef de dozen terug op en loop naar de zaal van de dvd's. Ik zet de dozen neer op de tafel en begin met eentje uit te pakken. Als ik aan de tweede begin, hoor ik plots iemand lachen. Ik stop met wat ik bezig ben en luister naar het gelach van het meisje. 

'Amber?' Fluister ik. Ik frons en leg de dvd terug in de doos. Ik wandel de zaal uit en kijk rond. Amber staat te praten met een meisje. Ze heeft twee boeken vast en lacht nog een keer. Ik krijg spontaan een glimlach van haar te zien lachen. Haar schattige lachrimpeltjes en haar bolle, rode wangetjes zijn zo schattig. Haar ogen stralen nog meer... Ik draai me met tegenzin om en loop terug naar de zaal vanwaar ik kom. Als iemand ziet dat ik niet werk, kan ik meteen vertrekken.

'Dagmar?'

 Ik schrik en laat een dvd op tafel vallen. Ik draai me snel om. 

'Amber,' zeg ik zo normaal mogelijk.

 'Hey... Wat doe jij hier?' Vraagt ze. 'Jij moest toch je huis poetsen?'

 Ik slik. 'Ja, maar ik was vergeten dat ik nog moest werken,' verzin ik snel. Ze kijkt verbaasd.

 'O-oké... Je werkt normaal toch alleen als babysit of barman?' Vraagt ze. 

'Ja, maar een vriend van me werkt hier en hij vroeg of ik deze shift kon nemen. Ik- ik val soms in,' antwoord ik. Ze lijkt me niet te geloven. Ik slik nog eens. 

'Gaat het wel goed? Je lijkt zo nerveus?' Vraagt ze bezorgd. 


'Ja, nee! Ik bedoel, uh, ik had gewoon niet verwacht jou tegen te komen... Wel- welke boeken heb je?' 

Ze knippert een paar keer en toont dan haar boeken. Ik neem ze aan. 'Dit is echt een goed boek,' zeg ik. Ze heeft Century de ring van vuur  vast. 

'Ja? Heb je de andere boeken van de reeks al gelezen?' Vraagt ze. Ik knik. 'Echt goed. Je gaat het sowieso leuk vinden, maar ik moet echt wel doorwerken,' zeg ik. Ze knikt en neemt haar boeken terug vast.

 'Tot hoe laat moet je?' Vraagt ze. 'Zes en vanavond werk ik als barman in het café van een vriend van mijn moeder,' vertel ik. 

Shit! Dagmar wat doe je?! Nu denkt ze zeker dat je in geldproblemen zit! 

 'Harde werker,' zegt ze. Ik knik. 'Wel, daag dan,' glimlacht ze. Ik knik en geef haar een snelle kus op haar wang.

 'Doei,' zeg ik. Ik draai me om en hoor haar weggaan. Ik zucht en haal mijn handen door mijn haar. Ik hoop echt dat ze geen medelijden met me krijgt hierdoor. Ze heeft me al eens eerder financiële hulp aangeboden , maar ik kan het écht niet aannemen. Ik zou het nooit terug kunnen betalen. 


-

Ik geeuw en zet het glas terug in de kast. 'Dagmar, jongen, moe?' Vraagt Miguel. Ik knik. 

'Lange nacht gisteren?' Ik knik weer. Hij grinnikt. 'Nog maar twee uurtjes,' zegt hij. Ik mompel wat en begin een ander glas af te wassen. Hij legt zijn hand op mijn schouder. 

'Wil je anders even de bar doen? Wissel maar met Ivo,' zegt hij. Ik kijk hem vragend aan en hij knipoogt. Ik ga naar Ivo en zeg hem dat we wisselen. Hij maakt er geen probleem van en ik begin meteen met het opnemen van de klanten hun bestellingen. 

Er staat een man van, denk ik, rond de vijftig aan de toog. 'Ja, meneer?' Vraag ik. Hij glimlacht. 'Een Gouden Carolus,' bestelt hij. Ik knik en neem een glas, zet hem aan de tap en begin met tappen.

 'Doe je dit vaker?' Ik kijk kort naar hem op en knik. Ik zet zijn glas op een het raster en schraap met de spatel het overige schuim weg. Daarna neem ik een bierviltje en zet het onder het glas op de toog. De man kijkt naar zijn glas en terug naar mij.

 'Dat is €2,40, meneer,' zeg ik. Hij geeft me drie euro. Ik wil zijn wisselgeld nemen, maar hij houdt me tegen. 'Hou maar,' zegt hij. Hij knikt nog eens. Ik bedank hem en steek het geld weg.

 'Mag ik vragen hoe oud je bent?' Vraagt hij na een slok. 'Vijftien,' antwoord ik, terwijl ik de bar begin op te ruimen. Zijn ogen gaan wijd open.

 'Man, je ziet er ouder uit!'

 Ik grinnik. 'Waarom werk je hier? Er zijn toch genoeg baantjes, betere zelf?' 

Ik haal mijn schouders op. 'Snel en makkelijk geld verdienen. Ik ken de uitbater en kan dus makkelijk naar hier komen,' vertel ik. De man knikt en neemt nog een slok.

 'Is je vriendin te duur?' Lacht hij. Ik lach kort mee. 'Neen. Ik verdien geld omdat mijn moeder niet kan werken,' vertel ik. Ik ken deze man niet eens en ik vertel hem alles...

 'Sorry, kleine,' zegt hij. Ik glimlach zwak. 'Wat is je naam?' Vraagt hij.

 'Dagmar,' antwoord ik en steek mijn hand uit. Hij schudt hem zacht. 'Ik ben Vic,' glimlacht hij. 

'Wel Dagmar, ik hoop dat het snel beter gaat met je moeder.' Ik kijk hem stil aan. 

'Bedankt voor mijn pint en misschien tot nog eens,' zegt hij. Hij kapt de rest van zijn glas achterover en wandelt weg. Ik kijk hem achterna en zucht diep. Dan is het tijd om de volgende klant te bedienen. 



Thuis trek ik snel mijn jas en schoenen uit. Ik strompel naar boven en ga in het donker naar mijn kamer. Daar trek ik al mijn kleren uit en laat me op bed vallen. Ik stink naar bier, maar ben te moe om te douchen. En twee keer per dag douchen kan ik me niet permitteren.  Ik haal een hand door mijn haar en blik naar mijn wekker: twee uur 's nachts. Ik zucht en kruip onder de lakens.

Amber verlaat mijn gedachten niet. Ze blijft maar ronddwalen. Haar lach, haar ogen, haar stem, alles aan haar is zo leuk. Ik zucht en draai me om voor de tiende keer. Het werkt voor geen meter. Klaarwakker maar doodmoe.


In hun ogenWhere stories live. Discover now