In hun ogen

33. Verliefd op haar

Pov Dagmar
'Oh, ik wist het!' Zegt mijn moeder vrolijk. Ik bloos en laat haar hand los. 

'Ik wou al van dag één dat jullie samen zouden eindigen!'

 Ik zucht. Waarom heb ik het haar ook al weer verteld? Ze is tenslotte mijn moeder.

'Mam... We zijn geen stel. We blijven beste vrienden, mijn gevoelens veranderen daar niets aan,' zeg ik. Mama lacht en wrijft over mijn bovenarm. Mijn hoofd is zo rood als een aardbei. 

'Je bent schattig,' fluistert ze. Ik kreun gegeneerd en gooi mijn hoofd in mijn handen. Mama lacht zacht en ik spring van het bed af. 

'Ik moet gaan. Pauze zal voorbij zijn,' zeg ik. 

'Doei! Vergeet Amber niet uit te vragen!' Roept mama en ik loop hoofdschuddend haar kamer uit. 

Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog maar vijf minuten heb tot de volgende les. Ik loop het ziekenhuis uit, spring op mijn fiets en sprint naar school. 

Ik zet mijn voet op de eerste traptrede en de bel gaat. Ik ren de trap op, de gang door en glip nog als laatste door de deur. Ik ga helemaal achterin het lokaal naast Amber zitten zodra ik haar zie. Ze glimlacht naar me.

 'Hoe was het bij je moeder?' Vraagt ze.

 'Beter. Ze had een goede dag. Je hebt de groetjes,' glimlach ik. Ze knikt en richt zich op de leraar. 

'Oké! Goedemiddag allemaal! Vandaag is er een taak op punten gepland. Jullie moeten iets realistisch tekenen, maar er moet ook een beetje van jezelf inzitten. Bijvoorbeeld: ik hou van lezen, dan teken ik iemand die een boek vastheeft op een sofa. Het moet er zo echt mogelijk uitzien en ik wil géén kikker- of vogelperspectieven zien! Ana, hier, deelt de bladen uit en de tekening moet op het eind van de les klaar zijn. Deze taak staat op twintig punten, dus doe je best,' zegt de leerkracht.

Na ongeveer tien minuten zitten klooien schoot er me eindelijk iets te binnen. Ik ben nu hevig bezig met mijn tekening, maar kan het toch niet laten om een paar minuutjes naar het mooie meisje naast me te kijken. 

Ik was zo blind... Hoe heb ik nooit eerder gezien dat ik verliefd op haar was? Ik voel me al zo sinds ons afspraakje met de dans bij de fonteintjes. Toch is nu plots alles veel duidelijker.

Ik werk de laatste dingetjes af en ga nog extra over een paar lijntjes. Ik leg mijn potlood neer en bekijk m'n blad. Best trots, moet ik toegeven. Ik heb een cadavre exquis toegepast en het was heel handig. 

Ik ruim mijn spullen op en veeg het gomsel van de bank met mijn arm. Ik kijk naar Ambers blad en ze begint op te ruimen. 'Wow, Amber,' zeg ik. Haar tekening is echt geweldig. Ze heeft haar huis getekend in een zijlings perspectief zodat ze een deel van de tuin kon meenemen. Is er iets waar dit meisje niet goed in is? 

'Jongens, inleveren. Het gaat bellen over drie minuten!' 

Pov Amber
Ik loop lachend het lokaal uit met Dagmar en bots tegen iemand op.

 'Oh sorry,' zeg ik snel. Hij draait zich om en grinnikt. 

'Jij botst wel graag tegen mij aan, hé prinses?'

 Ik rol mijn ogen. Ik heb nu even geen zin in hem.

'Kom je vanmiddag bij mij aan tafel zitten? Manu en Kel willen je er ook graag bij,' vraagt hij. Ik kijk naar Dagmar en hij knikt, waarna hij wegloopt.