In hun ogen

31. Auditie

Pov dagmar
'Jullie mogen op,' zegt mevrouw Freeks met een brede glimlach.

Ondertussen zijn we al enkele dagen verder. De gesprekken met leerlingenbegeleiding gaan moeizaam. Ik heb al genoeg therapeuten gezien in mijn leven om hun trucs te kennen. Ook het nablijven is niet zo gezellig; Cameron zit er ook. Mama was zoals voorspeld erg teleurgesteld, maar ze begreep waarom ik een aanval kreeg. Ze weet hoeveel ik om Amber geef.

 Amber en ik gaan tegenover elkaar op het podium staan. Ik schraap mijn keel en word een beetje nerveus. 'Begin maar,' zegt mevrouw Freeks.

 Ik adem diep in en uit.

'Ik kan het niet,' zeg ik en loop langs Amber heen. Ze neemt mijn arm en draait me om. 

'Je kan het wel. Ik ken je...' 

Ik schud mijn hoofd en ze neemt mijn hand vast. Ik kijk even naar onze handen en dan naar haar ogen. Ze glimlacht en zonder het te beseffen, glimlach ik zelf. 

'Sander, je moet meer in jezelf geloven. Je bent beter dan je denkt,' stelt ze me gerust. Ik zucht en zet een stap naar haar toe. We kijken enkele tellen in elkaars ogen. 

'Ik wou dat ik het kon, maar mijn eigen ouders steunen mij niet eens. Jij... Jij bent de enige,' zeg ik en pak haar tweede hand ook vast. We kijken in elkaars ogen en ze bloost lichtjes. 

'Je mag het je niet zo aantrekken. Kijk naar jezelf,' ze neemt mijn schouders vast, 'Je bent hardwerkend, talentvol, passievol en je hebt nog eens een goed hart.'

 Ze laat haar handen langs mijn armen naar beneden glijden en er komt kippenvel op mijn huid door haar aanraking. 

'Ik wil bij je zijn,' fluister ik. Ze schrikt van mijn uitspraak. Ik wandel naar voren op het podium en begin het liedje te zingen. 

Ik kijk naar mevrouw Freeks en laat soms mijn ogen glijden over het denkbeeldige publiek. 

Nadat ik heb gezongen, slaat Amber haar armen om mijn middel en drukt een kus op mijn schouder. We draaien een kwartslag zodat het publiek ons in profiel ziet en ik draai me naar Amber toe. 

'Ik wil ook bij je zijn,' zegt ze stil, wanneer de muziek sterft. 

Mevrouw Freeks klapt enthousiast in haar handen en ik glimlach. Plots klapt er nog iemand anders. Aan de deur staat de directrice. 

'Zo zo... Ik zie dat u indrukwekkend genoeg al de hoofdrollen hebt gevonden,' zegt ze. Ik kijk snel naar Amber en terug naar de directrice. Mevrouw Freeks glimlacht. 

'Uh jah! Hun danslerares zei dat hun chemie ervan afspat als ze samen dansen, dus heb ik hen gevraagd om auditie te doen voor de hoofdrol,' vertelt ze. De directrice knikt bedenkelijk.

 'Zijn jullie een koppel?' Vraag ze. Amber en ik schudden ons hoofd. 

'Jammer... En jullie zijn geen acteur en actrice?' 

We schudden onze hoofden. 

'Wel... Mevrouw Freeks, u kan de audities afmaken voor vandaag en dan kom ik graag morgen tijdens de eerste repetitie kijken,' zegt de directrice. 

Mevrouw Freeks knikt glimlachend en de directrice loopt weg. 

'Geweldig gedaan, jongens! Morgen zelfde tijd!'

Ze steekt nog een duim op naar Dagmar en mij en dan verdwijnt ze in de coulissen. Nog geen minuut later gaat de bel.

-

Pov Amber
Ik kom binnen in de theaterzaal en het is zo vol dat ik bijna niet zie wie wie is. Ik zucht en loop backstage. Daar vind ik Dagmar in een stoeltje in de hoek bij de rekken kostuums.