In hun ogen

20. Toegegeven

Pov Amber
Ana laat me eindelijk los en kruist haar armen. 'Waar was dit goed voor?' Vraag ik. Ana heeft me na onze laatste les meegesleurd naar de toiletten.

 'Jij gaat mij exact vertellen wat er allemaal is gebeurt met Dagmar in de vakantie,' zegt ze streng. 'Nu?' Vraag ik met tegenzin. Ze knikt vastberaden. 'Hier?' Vraag ik. 

'Neen, ik moet gewoon even plassen. Loop niet weg! We gaan naar jouw huis en je gaat me alles vertellen.'

Nadat ze mijn moeder begroet heeft, duwt ze me zowat in mijn eigen kamer. Ik ga op bed zitten en ze komt naast me. 'Begin,' zegt ze glimlachend. Ik zucht.

 Ik begin met het begin: het ziekenhuis. Daarna gaan we over tot het stukje in mijn huis, waarna hij bleef slapen. 'Hij heeft bij jou in bed geslapen?' Vraagt ze ongelovig. Ik knik onzeker. 

'Hoe?' Vraagt ze. Ik kijk haar vragend aan. 'Hoe lagen jullie? Welke pyjama hadden jullie aan?'

 Ik denk na. 'We lagen gewoon in bed,' lieg ik. Ze kijkt me ongelovig aan. 

'Oké, oké! Ik lag in zijn armen,' zucht ik. Ana gilt en ik sssshhht haar. Ze knikt. 

'En toen?'

 Ik vertel over de dag erna en kom aan bij het feest. Ze lijkt dit wel heel interessant te vinden, want haar ogen staan zo groot dat ze bijna uit hun kassen rollen. 

'En toen zeiden ze dat hij hier moest blijven en omdat er geen plaats was-'

Pov Dagmar
'-heb ik nog eens bij haar geslapen,' vertel ik. Vince en Jelle grijnzen. 

'My man,' lacht Vince en klapt in zijn handen. Ik speel wat ongemakkelijk met mijn vingers.

 'De dag erna hebben we nog een film gekeken en dan ben ik weggegaan,' vertel ik verder. Vince kijkt me trots aan en Jelle lacht. 

'Onze kleine Dagmar slaapt met meisjes: Vince, wat doen wij met ons leven, man?' Lacht Jelle. Vince grinnikt. 'En er is niets gebeurd?' Vraagt Vince.

 Het gevoel van toen ik Amber bijna kuste, raast weer door mijn lijf en ik krijg het warm. Ik glimlach bij het denken aan haar handen op mijn nek en haar ogen die in mijn ogen kijken.

 'Aan zijn kop te zien wel,' zegt Vince. Ik kijk hen aan en schud dan mijn hoofd.

 'Kom op: hebben jullie gezoend?'

Pov Amber
Ik schud mijn hoofd hevig. Ana wilt haar mond open doen, maar ik ben haar voor.

 'We hebben écht niet gezoend. Dat zou ik je vertellen.'

 'Hey-', ze neemt voorzichtig mijn ketting vast, '-sinds wanneer heb je die? Cadeautje?' 

Ik knik glimlachend. 'Nee... Zeg me niet dat- Je bloost! Dagmar heeft het je gegeven of niet?' 

Ik kijk haar enkel aan. 'Wooooow!' Roept ze. Ik neem voorzichtig het kettinkje vast. Sinds Kerstmis heb ik het elke dag gedragen. Het is prachtig en het voelt goed om het om te hebben. Spijtig genoeg kan Dagmar het niet elke ochtend bij me omdoen, dat voelde pas goed. 

'Amber, let op mijn woorden: jullie gaan iets krijgen,' zegt Ana. Ik schud mijn hoofd. Deze gedachten moeten ook echt gewoon uit mijn hoofd blijven, man. Wat is dit? Hij is mijn beste vriend. 

Pov Dagmar
'Man, ben jij blind ofzo?!' Spot Jelle. 'Hebben jullie echt niet door hoeveel chemie jullie hebben?' Ik denk na: hij is niet de eerste die dit zegt. Vincent lacht. 'Als jullie elkaar nooit kussen, zorg ik er persoonlijk voor om jullie op te sluiten in een kamer tot jullie eindelijk beseffen hoe fucking verliefd jullie zijn,' zegt hij.

 Ik kijk hem fronsend aan en Jelle grijnst maar wat. Nu ga ik zéker zwijgen over ons intiem momentje bij de kerstboom en over hoe goed het voelde om haar in mijn armen te hebben.

 'Ik ben niet verliefd,' werp ik tegen. Ze briesen. 

'En ik ben sinterklaas,' grapt Jelle. Ik rol mijn ogen en Vince klapt als een spastische zeehond op zijn been door het lachen. 

'Let op mijn woorden: jullie krijgen nog iets voor het einde van het jaar.'

Die woorden doen me nadenken over hoe het zou zijn als Amber mijn vriendinnetje zou zijn en het enige wat door me heengaat is geluk. Ik zou de gelukkigste persoon op aarde zijn.

Misschien ben ik toch verliefd ...

-

'Goeiemorgen,' hoor ik iemand vrolijk zeggen. Ik draai me om en zie het mooiste paar ogen op aarde. Amber geeft me een kus op mijn wang en loopt door naar Jelle. Ik begroet Ana ook met een kus en we lopen naar binnen.

 'Koud, hé?'

 Ik knik. Amber en ik lopen naar onze kluisjes, die heel dicht bij elkaar zijn. De anderen hebben een verschillende rij. 'We hebben het laatste uur Nederlands?'

 Ik knik. Ze sluit haar kluisje en strijkt haar kleren glad. Ik sluit ook het mijne en draai me naar haar toe. De ketting rond haar nek valt me op. 

'Hey..' Zeg ik zacht. Ik kom dichter bij haar staan en neem voorzichtig het hangertje tussen mijn vingers. Ze kijkt in mijn ogen. Haar pupillen wijd.

 'Nog eens bedankt,' zegt ze. Ik krijg een glimlach zonder er iets voor te hoeven doen.

 'Geen probleem,' antwoord ik. Nog even kijken we in elkaars ogen. Dan lopen we de gang door en gaan naar de danszaal.

Pov Amber
Ik kom uit de kleedkamer en ga naast Julie op de bank zitten. De leerkracht komt binnen. 

'We beginnen meteen met de opwarming!'

 Iedereen staat recht en neemt plaats. We beginnen met stretchen en lenigheid. Daarna onze kleine lichaamsbotjes kraken en nog wat spieren losmaken.

 'Ga allemaal op een lijn staan,' beveelt de leerkracht na enkele minuten. Iedereen doet wat ze vraagt. 

'De vorige keer hebben jullie een duodans moeten opvoeren. Het viel erg in de smaak bij ons en ik denk ook bij jullie, dus we doen het deze keer nog eens. Máár denk deze keer na voordat je een partner kiest. Deze opdracht zal een onderdeel zijn voor het examen dans. Als je hier in faalt, moet je nog heel hard werken om in het examen te slagen,' legt ze uit. 

Iedereen kijkt rond in de zaal, opzoek naar een potentiële partner. 

'Je mag het genre zelf kiezen, maar er moet contact inzitten. Het is moderne dans. Ik wil een echt duo zien. Jij en je partner moeten een band hebben, een connectie. Als dit ontbreekt, die connectie, zal je niet slagen. De choreografie doen jullie zelf, maar natuurlijk mag je ook een cover doen of inspiratie halen uit andere opvoeringen. Het belangrijkste is nog steeds je partner: vind iemand waarbij je je helemaal op je gemak voelt, iemand van je eigen niveau. Maar denk aan de band!' 

Ik kijk rond in de zaal en vang de blik van Dagmar. We glimlachen naar elkaar. Hij komt naar me toe. 

'Amber...' Zegt hij. 'Dagmar,' zeg ik snel.

 'Ik denk dat-', hij neemt mijn hand vast, '-wij wel de connectie hebben die de lerares zoekt.' 

'Ik dacht precies hetzelfde,' grinnik ik. 

'Wat dacht je van iets romantisch? Ik zag laatst een toneelstuk en daarin deden ze een prachtige dans met sprongen en er zat een verhaal in. Het was volgens mij ook op een liedje dat je leuk vond,' vertelt hij. 

'Ga je me wel kunnen optillen?' grap ik.

'Excuseer, prinses? Je spreekt wel tegen Billy Elliot, hé.'

Ik moet erom lachen.

'Trouwens, de ster op je kerstboom zetten is ook gelukt, of niet?' Dagmar knipoogt en het gevoel van zijn handen op mijn heupen en zijn adem op mijn lippen komt weer mijn maag binnen. 

Zijn donkerblauwe ogen vullen met ondeugendheid en ze houden mijn lichtblauw paar vast. 

Hij laat me zwak voelen, maar ik wil niets liever.