In hun ogen

24. Peperoni pizza

Pov Dagmar
Ik kijk stiekem naar Amber: ze eet haar peperoni pizza op met haar ogen gefocust op het beeldscherm. Doordat de kamer donker is, reflecteert het beeld in haar pupillen. Ze likt haar lippen. Ze hangen vol met olie waardoor ze glimmen in het licht van de televisie. Ik heb mijn pizza al op en de film al vaker gezien, dus wegkijken is niet echt nodig. 

Ze scheurt haar blik los van het scherm en kijkt naar haar laatste stuk pizza. Ze neemt het vast, brengt het naar haar mond en focust weer op het beeldscherm. 

Ze is zo simpel, zo mooi. In een menigte zou ze niet opvallen. Ze is niet het typische knappe meisje. Ze is een apart en toch knap meisje. Ze is niet mooi als de meisjes op covers van magazines. Ze heeft geen scherpe kaaklijn, uitstekende jukbeenderen en een zongebruinde huid. Ze is prachtig op haar eigen manier. 

Ze knippert dubbel en ik let op haar gekrulde wimpers. Ze lijken er opgeplakt: zo perfect zijn ze. Maar ik weet dat het niet zo is, want ze is puur. Amber is puur. Ze draagt geen make-up, wat ook niet nodig is met haar perfecte huid, volgt de mode niet en het maakt haar niet uit wat anderen van haar denken. Ze is zeker ook niet op haar mond gevallen, wat best grappig is. Haar sarcasme is een pluspuntje en haar gevoel voor humor is geweldig. Ik begrijp niet waarom ze vroeger bijna geen vrienden had. Iedereen van haar vorige school hebben de kans misgelopen haar te leren kennen zoals ik nu doe. Ik ben zo blij dat ik haar wél kan leren kennen. 

Pov Amber
De credits van onze tweede film komen op beeld en ik glimlach. Ik sluit mijn kartonnen doos en leg hem op tafel. Ik lik mijn lippen en draai me naar Dagmar. Hij lijkt uit een trance te komen en ik glimlach naar hem. 

'Leuke film?' Vraag ik. Hij knikt. Ik lach kort en veeg met de rug van mijn hand de olie van mijn lippen. 'Vond je het lekker?' Vraagt hij. Ik kijk op en knik. Ik kijk op mijn horloge en zucht. 

'Het is al tien voor negen,' zeg ik. Dagmar kijkt naar de rommel op tafel. 

'Ik ruim even op,' zegt hij. Ik wil rechtstaan maar hij houdt me tegen en schudt zijn hoofd. Ik neem mijn gsm en kijk op snapchat. Ik open er een paar en stuur er een paar door. Ik kijk nog even het verhaal van enkele vrienden en druk dan weg. Dagmar komt binnengewandeld en ploft naast me in de zetel met een zucht. 

Ik heb zin om bij hem te liggen. Zou ik het doen? Zou hij me toelaten? Ik worstel even met mijn gedachten. 

Ik schuif naar hem toe en hij kijkt me aan met zijn intense blik. Ik leun tegen zijn schouder en hij opent zijn arm. Ik druk mijn hoofd op zijn sleutelbeen en hij legt zijn hand op mijn heup. Ik adem diep in en krijg tintelingen van zijn geur. Hij ruikt echt verdomd lekker. 

We kijken het eerste beste programma op tv. Zijn hand op mijn heup haalt hij weg en begint met mijn haar te spelen. Ik sluit mijn ogen en adem nog een keer diep in. Ik word rustig van zijn aanraking en voel mezelf wegzakken.

De deurbel gaat en ik schrik op. 

'Rustig maar,' sust Dagmar. 'Het is waarschijnlijk je chauffeur,' zegt hij. Ik knik en hij haalt zijn arm weg. Ik kom recht en glimlach naar hem. 

'Shit, mijn kleren,' komt me te binnen. 'Ga zo naar huis en vertel over de cola. Ik breng ze morgen wel mee naar school, gewassen. Ik moet zelf toch nog wassen,' zegt hij. Ik glimlach en sta op. Snel trek ik mijn sneakers aan, doe mijn jas aan en neem mijn rugzak. Dagmar loopt met me mee naar de gang. Hij opent de deur en mijn chauffeur staat er. 

'Alles bij?' Vraagt mijn chauffeur. Ik knik. Hij laat zijn ogen vallen op de hoodie en kijkt me fronsend aan. 'Gemorst... Met cola,' grinnik ik. Hij lacht en neemt mijn rugzak over.