Yeni Başlangıçlar

Olaylı Gece

Eylül gitmek üzereyken Ali engel olur...

Ali : Eylül dur... evet, okumak istedim ama Fadik fuhuştan falan bahsedince... vazgeçtim. Kurcalamadım açıkçası. Bunu öğreneceksem senin söylemen gerektiğini düşündüm...

Eylül : ben bunları neden sana anlatayım ki?

Ali : bilmem... belki konuşacak birine ihtiyaç duyarsın...

Eylül : bana acıyacak bir kişiye daha ihtiyacım yok. Sırf bil diye söylüyorum. İftira atıldı, benim öyle işlerle alakam yok. Ama bekaret muayenesine zorlandığım an hayat bana insanlara güvenmemem konusunda acı bir tokat attı... adalet diye birşey bana hiç uğramadı..

Zehra Songülle Güneyin ellerindeki bavullara bakar, anlam veremez....

Zehra : aaa! Nereye gidiyosunuz?

Songül : ıı şey... nereye gidiyoruz biliyor musun?

Zehra : nereye?

Songül : sen söylesene sevgili

Güney : aa... şey... biz şeye gidiyoruz

Zehra : şey şey şey, söyleyin hadi

Songül : şey biz bir arkadaşımıza gidiyoruz

Zehra : hangi arkadaş bu? Meral mi yoksa? O koskoca eve mi taşınıyorsunuz? Hem de beni burda bırakıp... çok nankörsünüz çok

Songül : yok Zehra abla, öyle değil

Zehra : nasıl o zaman? Bu senin kardeşin, ben çalışamıyorum da nasıl bakıcam bu çocuğa? Hem söz vermiştin

Songül : yanlış anladın Zehra abla. Gelicez biz, sadece birkaç gün. Hem Meral'e de gitmiyoruz

Zehra : heee tamam o zaman. Dolapta yemek bıraktın mı? Acıktım da ben... bari birkaç günlük yemek yapsaydın

Songül : dolapta var merak etme

Zehra : iyi madem... damat, bunalmıştın bu tatil iyi gelir umarım, bebek sesinden uzak falan

Güney gözlerini devirir...

Güney : (sessizce, Zehra duymaz) bebeğin sesinden değil de senin sesinden uzak...

Songülle Güney daha fazla durmadan dışarı atarlar kendilerini...

Güney : neden gelicez dedin? Aramaya başlayacak hemen

Songül : gelmeyeceğimizi söylesem peşimize düşerdi, şimdilik oyaladım işte

Güney : ee sonra noolucak?

Songül : orasını zamanı gelince düşünürüz...

Meral, Ejder'den dolayı çok gergindi. Adam sürekli peşindeydi ve ne olduğunu çözmek üzereydi. Zehra koştura koştura Meralin evine gelir, Songüle inanmamıştı....

Meral : hayrola Zehra abla, canın pirzola falan mı çekti?

Zehra : bebeğim, yok.... yani varsa yerim tabii ama ben Songüllere baktım...