Yeni Başlangıçlar

Sevgili mi?

Serkan, Nazan ile konuşmaya karar verir. Cemre ile evlenmeyi kafasına koymuştu. Ama Nazanın başka bir sevinci vardı...

Serkan : anne neler oluyo?

Nazan : oğlum, tedavini rahat rahat karşılayabilcem. Elimize büyük bir miras ulaştı

Serkan : ben de ilik bulundu sanmıştım

Nazan : o da olacak oğlum

Serkan : neyse... anne ben bir an önce Cemreyle evlenmek istiyorum

Nazan : ne bu acelen oğlum?

Serkan : hayatın ne getireceği belli değil anne. ben daha fazla beklemek istemiyorum. zaten biz bir bebek bekliyoruz

Nazan : ne?! Nasıl yani?

Serkan : Cemre hamile anne... o yüzden beklemenin anlamı yok

Eylül önünde duran arabayla kısa bir şok yaşar. Ama arabayı biliyordu, Ali'nin arabasıydı bu.

Eylül : ALi.. naapıyorsun burada?

Ali : fikrimi değiştirdim, biletimi kullanmaya karar verdim

Eylül : o zaman tiyatroya gitseydin niye buraya geldin onu anlamadım.

Ali : seni de alırım beraber gideriz diye düşünmüştüm Eylül...

Eylül : neden? Ben gidiyordum

Ali : tamam o zaman Eylül, git

Ali gazlayıp gider birden. Eylül de arkasından bağırır...

Eylül : aa! Şuna bak, bi de bırakıp gidiyor! Hayır madem geldin şimdi niye gidiyorsun? Ukala...

Songül işten gelip karşısında hazır masayı görünce şaşırır. Selin hanımın hizmetçisi yemeği hazırlamıştı. Selin ve Güney de masanın başındaydı. Güney, karısının geldiğini görünce kalkıp sarılır...

Selin : hele şükür gelebildin. Açlıktan ölücektim burada

Güney : seni bekledik aşkım, hadi gel beraber yiyelim... anne sen de yarım saat geç yesen ölür müsün? Kız işten geliyo yorgun argın

Selin : bekledik işte.

Songül : ben yemek yapardım ama...

Selin : ay yok kalsın... aman diyim sen yemek falan yapma. hizmetçimiz var zaten

Güney : anne... ayıp olmuyo mu?

Selin : yorulmasın diye söyledim oğlum...

Yemeklerini yedikten sonra odalarına çekilirler. Güney gelip Songülün yanına oturur...

Güney :  anneme bakma Songül, lütfen...

Songül : sen beni düşünme. Derslerine odaklan, ben memnunum

Güney : tamam, sen merak etme... yazın sen yatacaksın tüm gün, ben de senin yerine gerekirse köpekler gibi çalışacağım. Sen de dinleneceksin...

Songül : tamam, bunları sonra konuşuruz Güney...

Tüm mal varlığının Meral'e kaldığını öğrenen Macide ve Ejder sinirden kudurmuşlardı. Macide önce Meral'i evinden kovar, sonra da Ejder ile kuyusunu kazmak için plan yaparlar. Meral de güzel bir ev tutar, kızları da yanına alacaktı böylelikle onlar da yurttan kurtulacaktı, Kader'in iyi şartlarda yaşayacak olması ile vicdanını rahatlatacaktı. Tuttuğu eşyalı eve geldiğinde akşam olmuştu bile. Yarın kızlara haber vericekti.

Eylül geldiğinde gösteri başlayalı 5dk olmuştu. Ali ise çoktan gelmiş kapıda Eylülü bekliyordu. Görünce hemen yanına gitti...

Ali : nerdesin bunca vakit?

Eylül : benim senin gibi arabam yok ki hemen gelebileyim... yürüdüm tüm yolu

Ali : yürüdün mü? Bu saatte tüm yolu yürüdün mü?

Eylül : hem beni yolun ortasında bırakıp hem de soruyor musun? Seni anlayamıyorum... neyse başladı zaten, daha fazla geç kalmak istemiyorum...

Meral evde tek başında otururken evin arka odasından bir ses gelir, korkmaya başlamıştı...

Meral : biri mi var orda?

Ses gelmez...

Meral : of Meral kim olacak? Ne korkaksın kızım

Meral korkusundan Kader'i arar. Konuşursa belki korkusu azalırdı. Kader ise Meral'e kızgındı ama dedesini kaybettiği için desteğe ihtiyacı olduğunu düşünüp Meral'e destek olmaya karar verir.

Ali ve Eylül salona girerler. Eylül büyük bir heyecanla gösteriyi izliyordu. Ali de Eylülü... Çıkışta Eylül teşekkür edip gidecekken Ali durdurur...

Eylül : nooldu?

Ali : tamam gelirken seni almadım ama şuan gerçekten saat geç oldu, bırakayım seni

Eylül : hayır diyemeyeceğim. İnsan o kadar şey yaşayınca korkuyor. Korktuğum karanlık değil tabii insanlar...

Eylül gülmeye başlayınca Ali şaşırmıştı...

Ali : birşey mi kaçırdım?

Eylül : hayır, yani seni görseydi "yanında korumayla geziyorsun" falan derdi, üstelik sarışınsın falan, en sevmediği tipten

Ali : kim?

Eylül : neyse boşver... saçmalamadım ben, söyledim farzet

Ali : peki...

Ali, Eylülü yurda bırakır. Cemre yatmıştı, Kader de Eylülü bekliyordu...

Kader : kızım nerde kaldın ya öldüm meraktan

Eylül : Ali bıraktı beni merak etme, geldim işte

Kader : Ali mi? ee hani gelmeyecekti?

Eylül : öyle demişti, fikrini değiştirdi herhalde

Kader : e siz şimdi beraber izlediniz o zaman... buraya kadar da bırakmış falan....

Eylül : ee Kadercim?

Kader : yani siz sevgili misiniz?