Yeni Başlangıçlar

Anlatılacaklar

Eylülle Ali yemeklerini yemeye başlamışlardı. Ali de Eylülden anlatmasını bekliyordu. Günlerdir o dosyaya bakmamak için kendini zor tutmuştu ama içi içini yiyordu...

Eylül : şey, tuz vardır herhalde dimi?

Ali : ya pardon getirmemişim, hemen alıyım mutfaktan

Eylül : şey ben alırım, yorulma

Ali : tezgahın üzerinde olacaktı...

Eylül için tuz bahaneydi, mutfağı incelemeye gitmişti. Ama tertemizdi, oysa o bir savaş alanı bekliyordu. Tuzu alacakken kenarda duran poşeti farketti...

Eylül : Nar ev yemekleri mi?

Gülmeye başlar.. hiçbirini Ali yapmamıştı...bozuntuya vermeden sofraya geri döner..

Ali : beğendin mi yemekleri?

Eylül : evet çok güzeller, çok uğraşmışsın belli

Ali : e- evet... yani... severim yemek yapmayı...

Eylül dayanamaz gülmeye başlar...

Ali : nooldu? Neden güldün?

Eylül : yani... arkanda delil bırakmış olabilirsin...

Ali : delil mi? 

Eylül : yemekleri senin yapmadığını anladım yani.. ama çok lezzetlilerdi, teşekkür ederim..

Ali : ya ben şey... bak yani aslında hepsini ben yapacaktım ama yani rezil olmak istemedim.. beğenmezsin belki falan...

Eylül : olsun, yine de teşekkür ederim

Ali : nerden anladın? Ne delil bırakmışım dedektif hanım?

Eylül : poşet... o poşeti çöp poşeti olarak kullanman pek akıllıca değildi komiser bey. İyi bir polis olabilirsiniz ama kendi delillerinizi yok etmeniz konusunda aynı şeyi söyleyemicem...

Ali : öyle mi?

Eylül : hıhı...

Ali de Eylülle beraber gülmeye başlar...

Cemre de üzgün üzgün Serkanla ettikleri kavgayı düşünüyordu. Nikaha birkaç gün kala kavga etmeleri onu çok germişti...

Kader :neyin var Cemre?

Cemre : Serkanla kavga ettik.. ona canım sıkkın biraz

Kader : aman noolcak, takma kafana. İki güne kalmadan barışırsınız.

Cemre : haklısın sanırım... ya Feride hanım, çikolata var mı? Yoksa markete gidelim Kaderle...

Feride : var tabii Cemrecim...

Cemre : böyle fıstıklı fındıklı olan falan varsa hatta ay... krokanlı pasta olsa ne güzel olurdu şimdi... böyle bol kremalı falan... of..