Doruk telefonu eline alıp gelen mesaja bakar.
Doruk : nerden çıktı bu şimdi?
Mesaj : "Döndün mü? Buluşuyoruz o zaman?"
Serkan kendi evini tutmuştu. Kendi mutlulukları için bunun gerekli olduğunu biliyordu. Mehmeti Kader ve Meral'e bırakıp kendi evlerine gittiler...
Serkan : beğendin mi?
Cemre : bayıldım... ne ara yaptın bu kadar şeyi?
Serkan : benimle yeniden evlenmeyi kabul ettiğinden beri aslında...
Cemre : Serkan...
Serkan : efendim canım?
Cemre : noolur bir daha be-...
Serkan, Cemrenin sözünü tamamlamasına izin vermeden dudaklarına yapışmıştı bile...
Doruk, mesajı aldırmadan televizyon izlemeye devam etti. Tam yatacakken kapı çalar...
Doruk : sen...
Kadın : ben tabii ya... özlemedin mi beni?
Sabah olunca, Eylül taburcu olmuştu, artık eve döneceklerdi...
Eylül : keşke akşam eve gitseydin.. tekrar işe gideceksin şimdi
Ali : duymamış olayım... sen bunu düşünme. Mesela şey düşün, eve gidince ne ile oyalanacaksın? Film mi kitap mı?
Eylül : evde oyalanmak mı? E iş ne olacak?
Ali : bir hafta izinlisin... bana kalsa artık çalışma dicem ama...
Eylül tam itiraz edecekken Ali onu susturup devam eder...
Ali : bunu asla kabul etmeyeceğini biliyorum, 1 hafta dinlen en azından...
Eylül : ya ama..
Ali : hiç kusura bakma, hatalı olan sensin. Sana evde otur dememe rağmen asla dinlemedin ve oraya gelip boşuna aksiyon yaşadın. Şimdi bana itiraz etmeye hakkın yok. O yüzden doktorun dediğini yapıp bir hafta dinleneceksin...
Eylül : peki..
Ali : bak, bana hep böyle peki dediğinde herşey ne kadar kolaylaşıyor görüyor musun?
Eylül : hemen eve mi gidicez?
Ali : evet, dinlenmen gerek
Eylül : biraz yürüsek? Beraber.. o da yasak değil herhalde
Ali : biraz yürüyebiliriz..
YOU ARE READING
Yeni Başlangıçlar
FanfictionBambaşka öykülere sahip, yepyeni hayatlara dağılmış insanların öyküsü...