Doruk havaalanına gitmekten vazgeçmişti. Ama Kader'e bir açıklama yapması gerektiğinin farkındaydı. Olayları çözmeden Kader'in yanına gidemezdi.
Kader : Doruk, nasılsın canım?
Doruk: iyiyim Kader, sen?
Kader : iyiyim sen?
Doruk : iyiyim.
Kader : ya ne zaman dönüyosun? Çok özledim. Burda Meralin maskarası oldum, çocuk senden kaçtı diyip duruyo.. (gülerek)
Doruk : ya Kader... aslında ben de onun için aradım. Ben... ben bir süre daha gelemeyeceğim
Kader : nasıl yani?
Doruk : öyle işte... bir süre burdayım
Kader : ee ne zaman döneceksin?
Doruk : bilmiyorum...
Kader : yine mi bırakıyosun beni?
Doruk : tam olarak öyle değil...
Kader : nasıl değil? Anlat o zaman.
Doruk : bir süre, halletmem gereken şeyler var, onları halletmem gerek
Kader : ama ne kadar sürecek bilmiyorsun...
Doruk : evet... sana beni bekle demek isterdim ama ne kadar süreceğini bilmediğimden, söyleyemiyorum. Sadece seni çok sevdiğimi bil...
Kader : Doruk.. alo? Alo? Kapattı...
Ali, birkaç dava dosyasıyla ilgilenirken Eylül yanına geldi.
Eylül : biraz ara vermek ister misin?
Ali : iyi olur aslında... zaten bitti.
Ali, Eylül'ün getirdiği kahveyi içmeye başlar...
Ali : duyuyo musun?
Eylül : neyi?
Ali : sessizliği... düşünsene, birkaç ay sonra bu evin içinde bir sürü ses olucak.
Eylül : evet.. susmayacaklar, biri ağlamaya başladığında diğeri de ağlayacak..
Ali : evet.. ama sonra büyüyecekler
Eylül gülümser...
Ali : bir düşünsene... mesela oyuncak isteyecekler, biz almayınca da tavır alıp küsecekler. Birlikte konuşturmaya çalışacağız
![]()
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![](https://img.wattpad.com/cover/123503034-288-k83539.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Başlangıçlar
FanfictionBambaşka öykülere sahip, yepyeni hayatlara dağılmış insanların öyküsü...