Yeni Başlangıçlar

Terfi Meselesi

(multi : Baran)
Eylül yemekten sonra eve gelir ve direkt koltuğa uzanır. Ali de yanına gelir ve Eylül'ün kafasını dizlerine koyup saçlarını sever...

Ali : uykucu...

Eylül : hiç de bile...

Ali : hı hı... evet...

Eylül : haftasonu ama... dinlenmek suç mu?

Ali : değil... değil tabii. Ama bu kadar miskinlik de iyi değil...

Eylül : hava soğuk... ev sıcak... haftasonu tatili ve yapacak bir işim yok... dinlenmek hakkım değil mi?

Ali : hakkın tabii...

Eylül : sen niye böyle imalı imalı konuşuyorsun bakalım... açık konuş

Ali : başkalarını düşünmekten kendini düşünmez oldun...

Eylül : nasıl yani?

Ali : ne kadar zayıfladığının farkında mısın?

Eylül : yoo... yurtta Feride hanım zorluyor zaten, bi de sen başlama Ali

Ali : kim zorlattırıyor acaba?

Eylül : sen mi söyledin? İnanmıyorum...

Ali : her yere, herkese yetişemezsin Eylül. Siz süper kahraman değilsiniz. Azcık kendini düşünüp dikkat etsen? En azından beni düşün.. yarın bir gün aç kalıcam senin yüzünden...

Eylül : peki annecim...

Ali : Eylül... ben ciddiyim...

Eylül : tamam.. zorlarım...

Songülün gülümseyişi anında sönmüştü...

Songül : ne karar verdin peki? Gidicek misin?

Güney : bilmiyorum... gitmek istesem, benimle gelmez misin?

Songül: nasıl geliyim Güney, kızım burda, okulum burda, arkadaşlarım, kardeşlerim burda. Herşeyi bırakıp nasıl geliyim?

Güney : ama ben varım... yetmez mi?

Songül : Ankara çok uzak sevgili... bir de çocuk varken ben sık sık gidip gelemem de...

Güney : ama onca maaş...geri mi tepeyim?

Songül : varsın paramız olmasın sevgili... gerekirse ben de çalışırım o farkı kapatırım. Ama burda, arkadaşlarımızla mutlu oluruz, olmaz mı?

Güney : düşünüyorum...

Songül: gitmek istiyorum dersen, sen bilirsin sevgili... ama madem soruyorsun, söylüyorum. Ben gelemem, ama gitmek istersen de seni zorla burada tutamam...

Kader ise kendini tamamen okula vermişti, kütüphanede sınavlara hazırlanıyorken, yanına biri oturdu...

Çocuk : oturabilirim dimi?