Yeni Başlangıçlar

Doğum Provası

Kahvaltı esnasında Eylül'ün gözü Ali'deydi. Ali ise dalgın dalgın tabağındakini iteleyip duruyordu...

Eylül : beğenmedin mi? Beğenmediysen yenisini yapabilirim

Cevap gelmemişti... Ali, hiç bir konuşulanı dinlemiyor gibiydi...

Eylül : ah! Ahh!

Ali birden kendine gelmişti...

Ali : Eylül! İyi misin?

Eylül : ben iyiyim, iyiyim de senin bu halin ne? Sabahtan beri konuşuyorum ama dinlemiyorsun bile... ben de böyle bir çare buldum, anca kendine gelebildin...

Ali : korkuttun... ben de birşey oldu sandım

Eylül: bana değil de sana olmuş. Dün akşamdan beri böylesin. Anlatmayacak mısın?

Ali : annem.. annemdi

Eylül: annen mi? Annenin sen çocukken gittiğini söylemiştin

Ali : öyleydi zaten. Senelerdir görmüyorum ama tanıdım, oydu...

Eylül: şimdi neden geldi diye düşünüyorsun...

Ali : evet... anlamıyorum.

Eylül: konuş onunla. Öğren. Belki bir açıklaması vardır

Ali : ne açıklaması Eylül, ne açıklaması? Yıllar önce bizi bırakıp gitti o, başka bir adam için üstelik. Ne gibi bir açıklaması olabilir bunun?

Eylül: yıllar sonra çıkıp geldiyse, elbet açıklaması vardır

Ali : Eylül görmedin mi? Kürkler giyilmiş, pahalı çantalar, bizim bunları alacak paramız yoktu. Para için gitmiş, belli olmuyor mu?

Eylül, Ali'ye sarıldı. 30'una varmak üzere de olsa, Ali ufak bir çocuk gibiydi şuan onun gözünde...

Ali : neyse... boşver şimdi bunu... gerçekten, bunu planlamamız lazım

Eylül : neyi?

Ali : diyelim gerçekten doğum başlasa falan... ne yapmamız gerekiyo?

Eylül : çantayı hazırlamıştım ben... onu alıp hastaneye gidicez, bu kadar.

Ali : ben yoksam? Tek başına nasıl yapıcaksın?

Eylül : Büşrayı ararım, o yardım eder, hastaneye gideriz.

Ali : Büşra daha çocuk...

Eylül : koskoca kız oldu Ali... başka kimse yok zaten yardım edebilecek.

Ali : Doğru... o zaman provasını yapalım

Eylül : prova mı?

Ali : evet.. mesela diyelim şu an sancın başladı... naapıcam? Naapıyım Eylül çabuk söyle...

Eylül : İçeride çantam var, hemen onu alıcaz ve çıkıcaz.

Ali : tamam hemen alıyorum...