Kader : ne diyorsun kızım?
Songül kahkaha atmaya başlar...
Meral : kız delirdi... canısı iyi misin?
Songül : iyiyim ulan iyiyim...
Kader : ya ben birşey anlamadım
Meral : ben de...
Songül : ulan siz de ne safsınız be! Ben de sizi akıllı sanırdım. Hadi bu Kader saftirik ama Meral senden beklemedim canısı...boşanmadık, vazgeçtik yani...
Kader ve Meral birbirine sarılır...
Songül: nooluyo size?
Meral : bak ben işe yarar demiştim canısı
Kader : yaradı valla
Songül : neden bahsediyorsunuz siz?
Kader : hiç... hiç birşey ya yok birşey... özlicez kızım...
Songül : eve dönüyorum, ülke değiştirmiyorum kızlar...
Meral : sen bu sulu göze bakma canısı... ay hadi sen git kocanın yanına, özlem giderin
Songül : Meral!
Yemekleri yeni bittiği sırada Ali'nin telefonu çalar, merkezden arıyorlardı...
Ali : benim acil gitmem gerek... aslında Feride... sen de gelsen iyi olur...
Feride : tabii.. tamam hadi çıkalım
Toprak : dikkat edin
Ali : tamam...
Feride : çocuklar sana emanet hayatım
Eylül ise kardeşleriyle ilgileniyordu. Ali ona birşey söylemeden çıkar...
Güney ise Songülü bir otele getirmişti...
Songül: oğlum neden buraya geldik?
Güney : annem boşandım sanıcak, o bana oyun oynuyorsa ben de ona oynıcam... biraz merak etsin bakalım
Songül : çok fenasın Güney
Güney güler. Odaya giriş yaptıktan sonra direk sarılıp yatarlar...
Güney : benden boşanıcaksın sandım
Songül : beni artık istemiyosan sandım oğlum, benden nefret ediyorsun sandım
Güney : nasıl bir kadın bu ya? Tamam annem ama vazgeçmedi, doymadı bizi ayırmaya
Songül : kabullendi sanmıştım
Güney : ben de öyle...
aradan birkaç saat geçmiş, artık gece yarısına geliyordu saat...
Eylül : hocam, Feride hanım geç kalacak herhalde, ben gideyim artık
Toprak : kal burda Eylülcüm, gitme bu saatte
![](https://img.wattpad.com/cover/123503034-288-k83539.jpg)
YOU ARE READING
Yeni Başlangıçlar
FanfictionBambaşka öykülere sahip, yepyeni hayatlara dağılmış insanların öyküsü...