Bir yaralı yürek..
O yaralı yüreğe tek derman yine yaralayan..
Urfa da sevdaları konuşulacak kadar büyükken ayrı düşen iki kalp..
Yıllar sonra bir araya geldiklerinde sevdalarına yenik düşecekler mi?
Peki geçmiş yılları telafi etmek mümkün mü?
Sene...
Çağrı ve Deniz toplantı odasında çalışırken Deniz'in aklına Senem gelmişti. Uzun zamandır onunla konuşmadığını fark etti. Projelerin ve toplantıların yoğunluğundan eve ancak uyumak için gidebiliyordu. Senem'in projesinden de Çağrı sorumlu olduğundan Senem'le irtibatları kopmuştu.
Çağrı çalıştığı dosyadan kafasını kaldırıp cevapladı.
"En son dün konuştuk. Neden sordun?" dedi ve ilgiyle havalanan kaşlarının ardından baktı kuzenine.
"Bilmiyorum. Doğru mu yaptık sence? Yani onu göndermeseydik, daha mı iyi olurdu?"
"Deniz, ne demek istiyorsun? Sana Senem bir şey mi söyledi? Benim bilmediğim bir şeyler mi var?" Çağrı bu kez endişeliydi.
"Abi, hiç hesapta yokken gittin ihaleye girdin. Onca yıl Urfa'daki işlerden uzak durduk. Şimdi ne oldu da Senem'i yolladık? Hayır, ne planladın onu da bilmiyorum ama beni de alet ettin bu işe."
"Deniz yine kuruntu yapıyorsun. Büyük bir işti bunu sen de biliyorsun. Hem daha ne kadar kaçacaktı ki? Profesyonel düşünün biraz."
Deniz kafasını sağa sola sallayarak, "Umarım ne yaptığını ve bu yaptığının sonuçlarını düşünmüşsündür."
"Hiç bir sorun çıkmayacak. Senem güçlüdür, halleder." deyip kolundaki saate baktı Çağrı ve ekledi. "Hadi hadi, saat gecenin 11'i oldu. Çıkalım artık, bu kadar çalışma yeter. Yarın toplantı var."
İki kuzen dosyaları toparlayıp ofisten ayrılıp evlerine doğru yola koyuldular.
Şanlıurfa
Siyabend ve Vedat, oturmuş bir yandan içkilerini içerken bir yandan da Rıdvan'ın gelmesini bekliyorlardı.
"Eee, Siyabend Ağa'm... Neye borçluyuz bakalım bu geceyi?"
Siyabend başını şehir ışıklarının suya düşen aksinden çevirip, önündeki yarısı içilmiş rakı bardağını kafaya dikti. Birkaç saniye içinde elindeki bardak tamamen boşalmıştı. Ve nihayet dostuna baktı dertli dertli.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Abim Senem'i çok kırdı. Meran'ın durumunu biliyorsun. Onun için abimle konuşmuş. Rıdvan ağa da patladı işte." Derin bir iç çekti Siyabend.
"Ooo... Çok kötü olmuş. Ne olacak peki şimdi?" Dili bunları konuşurken aklından başka şeyler geçiyordu Vedat'ın. "Kendine yapılsa bu kadar içerlemezdi." diyordu içten içe lakin bunu dillendirmek istemedi.
"Bir haftadır evde saklambaç oynuyoruz resmen. Sabah ya Cihan'la ya Mahmut abiyle gidiyor, akşam da yemekten sonra veya akşam üzeri gelip masaya oturmuyor." Kafasını onaylamaz bir ifadeyle sağa sola sallayıp, iki dirseğini masaya yaslayarak ellerinin arasına yerleştirdi yüzünü. Elleriyle yüzünü sıvazlarken sıkıntıyla konuşmasına devam etti. "Yine sessizleşti. Bir annemle konuşurdu. O da yok şimdi. 'Çalışmam lazım.' deyip odaya kapanıyor ya da sürekli telefonda."
