Bölüm 59

7.7K 439 512
                                    

Gülüşün şehrin dengesini altüst ediyor. Sen gül; şehri yeniden inşa ederim ben!

Bölüm Şarkısı: Rafet El Roman = Seni Seviyorum

Merhabalar yine ben geldim 💕

Son bölümler olduğu için farklı bir duygu içerisindeyim. Aceleye gelsin istemediğim için de biraz fazla düşünüyorum 🍀

Umarım seveceğiniz bir bölüm olmuştur ☀️

Medya da baba oğul var 😍

Keyifli okumalar diliyorum ☀️


Bazen öyle umutsuz kalır ki insan, geçen zaman, yeni insanlar, yapılan hatalar, yanlış anlaşılmalar ömürden giderken umudu da alır gider.

Senem tüm umutları tükenmişken bir anda kendini kaçtığı ertelediği insanların yanı başında bulmuştu. Bir şans daha deyip tekrar başlamak istediğinde ise geçmişinin en tozlu rafından bir kitap açılmış kendisini terkeden babası ile yüzleşmek zorunda kalmıştı.

Sadece işim var bundan sonra, ben yalnızım dediği anda dostlar edinmiş dostum var dediği zamanlarda ise kalbini dahi aşan aşkı tekrar filizlenmişti. Yok saydığı babası ölürken bir kardeşi  olmuş, tam evliliğe hazırlanırken dost saydığı insanların arkasından iş çevirmesi ile işini bırakmak zorunda kalmıştı.

Doğduğundan bu yana tam 5 kere ölüme çelme takmış her defasında daha büyük bir inançla hayata başlamıştı. İlkinde annesi doğum esnasında direnmemiş olsa hayatı başladığı gün bitecekti. 17 yaşında eniştesi ile bindiği araba taklalar atarken sadece hafif çizikler ile sağ kalmıştı. 26 yaşı! Ah o yaşı ne çok şey yaşamıştı.

Babası ölürken kendi kalbi de durmuş kardeşi ile tekrar yaşamıştı. Nişanlanıp hayata sarılırken bu kez eski bir davanın hesaplaşmasına alet olmuş 3 kurşunla savaşıp komadan çıkmıştı. Ve son olarak da oğlu! Onca acıyla oğlunu doğurmuş yine ölümün kıyısında nefes almıştı. Hayat herzaman ona çok şey verip çok şey almıştı. Umudu mu o, zaman içinde katlanarak çoğalmıştı.

Senem için hayat yanında nefes alan  adam ve beşiğinde uyuyan çocuktu. Gece boyunca tam 4 kere oğlunu doyurmak için kalkmış 2 kere de altını değişsin diye Siyabend'i uyandırmıştı. Bebeği ile yeni şeyler öğrenirken en büyük destekçisi kocasıydı. Siyabend öyle ben erkeğim böyle şeyler bana gelmez havasında bir adam değildi. Aksine oğlu ile alakalı bişey olduğunda fazlası ile ilgili ve meraklı oluyordu.

Hazer Fırat obur bir bebekti. En son doyurmasının üstünden en fazla 3 saat geçmişti ki Hazer yine ağlıyordu. Tam gözünü açacakken yatakta hissettiği hareketlilik ile kıpırdamadan kaldı yerinde. Önce yatak biraz daha çökmüş bu durumda Siyabend doğrulup oturmuştu ve hemen ardından yatak düzelmişti. Gözlerini hafifçe araladı çaktırmadan, Siyabend hemen beşiğe yaklaşıp oğlunu kucağına alırken konuşuyordu.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Arafta Açan Güneş ~{TAMAMLANDI } Where stories live. Discover now