Bir yaralı yürek..
O yaralı yüreğe tek derman yine yaralayan..
Urfa da sevdaları konuşulacak kadar büyükken ayrı düşen iki kalp..
Yıllar sonra bir araya geldiklerinde sevdalarına yenik düşecekler mi?
Peki geçmiş yılları telafi etmek mümkün mü?
Sene...
Zaman hızla ilerliyor ve biz sadece ona yetiştiğimizi düşünüyoruz. Nişanın üzerinden geçen 3 ay o kadar dolu dolu o kadar yoğun ve koşturmacalı geçmişti ki yeni yeni düzene giriyordu bazı şeyler.
Senem Siyabend'e bahsettiği iş için bir kaç kere daha görüşmeler yapmış ve en sonunda ortaklığı kabul etmişti. Yatırımcı firma herşeyi ile Senem'e güveniyor ve kendi ekibini kurması ve onlar ile çalışmasını istiyordu. Tanınmış bir isimdi ve buda birçok müşterinin onunla çalışma isteğine sebep oluyordu. Senem elinde olan otel işinden ve onu takip edecek olan Yetimhane Huzurevi işlerinden bahsetmiş ve 2 ay süre istemişti. Bu 2 ayda araştırmalar yapılmış yeni bir ekip kurulmuştu. Çağrı ve Deniz de onu bu iş konusunda destekliyorlardı. Esila bu yeni iş haberini alınca Senem'e onu da lması için ricada bulunmuş başta Çağrı'dan çekinse de Senem tarafından onaylanmıştı. İş İstanbul merkezli olsa da bir alt kolu olarak Rize de faaliyet gösteren bir şirket daha vardı. Asıl anlaşmalar ve icraatlar Rize de yürütülüyordu.
Büyük bir kutlama ve açılışla aylar süren ve çokça engellemeye uğrayan Otel EL-RUHA sonunda devredilmişti. İranlı olan sahipleri herşeyi ile çok beğenmiş ve tekrar beraber çalışmak istediklerini Çağrı'ya ayrı Senem' e ayrı iletmişlerdi. Otelin ihtişamı büyüklüğü konforu ustaca bir emek olduğunu kanıtlar niteliktedir. Siyabend ve yardımları da yadsınamazdı bu büyük bir ortak çalışma ürünüydü. Herkes canla başla çalışmış ve tüm engellemeler ve aksaklıklara rağmen palnadki tarihte teslim edilmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buse ve Burcu için Urfa ikinci evleri olmuştu neredeyse bu süreçte. Nazlı dönem biter bitmez kaydını Urfa'ya aldırmış ve tekrar ailesine kavuşmuştu. Yetimhaneler için Mersin ve Şanlıurfa olarak iki ekip kurulmuş ve restorasyon işlemleri başlamıştı. Bu süreci öğrenen otel sahibi bu konu için onları tebrik ederken onarım ve yenileme bitene kadar tüm yurt sakinlerini otelinde ağırlamak istediğini söylemişti. Dünya iyi insanlar hatrına dönüyordu.
Hani hep deriz ya onlar için sokakta değiller en azından bir çatıları var diye işte Senem de bu yüzden uğraşmıştı en azından o çatı sağlam olsun diye.
Bu çalışmayı öğrenen birçok ileri gelen bağışlar yapmaya başlamış ve giyecek yiyecek kırtasiye gibi huzurevlerine ilaç yardımı giysi o kadar güzeldi ki. Bu iş sanki Senem'i yeniliyordu. Hergün yapacak başka bir şey buluyor herşeyin eksiksiz olması için bazı günler konağa bile uğramadan ustalarla beraber çalışıyordu. Siyabend ise yeni aldığı Apart daire işi için koşturuyor bazı günler telefonla konuşmak dışında göremiyordu bile onu. Ama kimse şikayetçi değildi bu durumdan çünkü herkesin yüzü gülüyordu. Bir tek kişi hariç.
Cihan Mersin'e gittiğinden bu yana 2 ayda sadece bir kez gelmiş ancak onda da varlığı yokluğu bir olmuştu. Eski neşesi şakaları yoktu. Sadece yemek saatlerinde masada oluyor onun dışında ders çalışmam lazım deyip odaya kapanıyordu. Zülal de farksız değildi her ne kadar uzaklaşmanın ona iyi geleceğini düşünse de bazen özlem ağır basıyor sürekli bilgisayar yada telefon başında görüntülü konuşurken buluyordu kendini. Özlemişti ablasını ona aile olan insanları 'Onu' özlemişti. Ne zaman arasa Cihan uzaklaşıyordu Zülal o yokmuş gibi herkesle konuşuyordu. Rüzgar ara ara Cihan'ı arıyor okul konusunda derslerle alakalı konuşuyorlardı. Sesini dahi özlemek Zülal bunu dibine kadar yaşıyordu. Erkendi belki zamansız ama acıtıyordu her nasılsa.
