Arafta Açan Güneş ~{TAMAMLANDI }

Bölüm 46

Arkanı dönsen uçurum.
İleriye yürüyeyim desen kanatların kırık. Olduğun yerde ona kadar sayarsın işte budur yalnızlık.

S&S

Merhabalar 🤗

Keyifli okumalar 💕

Bölüm şarkısı:Bilal Sonses=Sol Yanım

Bazen hiç hesapta olmayan şeylerle karşı karşıya kalırız. Mutlulukla kurduğumuz planların elimizde patlaması acıtır bazen. Şuan Siyabend'in yaşadığı tam anlamıyla buydu. Parmak izleri bulunmuş araştırma başlamıştı. Bulunan ceset için otopsi kararı çıkmış ancak sonuçların çıkması öğleni bulacaktı. Birkaç saat sonra herşey ortaya çıkacaktı. Herşey o kadar iyi kurgulanmıştı ki belkide o saatlerde yanında bulunduğu adam olmasa sonsuza kadar burada kalabilirdi. Sevdiği kızın gidişinin ardından gece azap gibi geçmişti.

"Seni çok seviyorum Araf."

Sözleri hala kulaklarında çınlıyordu sanki.Senem'in gidişini izlerken elleri sinirle saçlarını buldu. Bu gün böyle olmamalıydı. Neden her mutlu anları bir felakete dönüşüyordu ki. Cemil sağken yapamadıklarını ölüsüyle başarmış herşeyi zehir etmişti. Biran önce buradan çıkmalıydı.

Senem yanındaki memur ile onu bekleyenlerin yanına kadar geldi. Murat bir köşede Vedat ile birşeyler konuşuyordu. Betül ise telefondaki kişiye birşeyler anlatıyor bir yandan da Murat ve Vedat'ı dinliyordu. Çağrı Buse'nin yanına oturmuş onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Neden herşey tepetaklak olmuştu. Siyabend'in yapmadığına adının Senem olduğu kadar emindi. Peki ama neredeydi o iki saat boyunca, neden geldiğinde üstünde benzin kokusu vardı. Saati neden onda değildi. İnsanın beyni ağırır mıydı? Senem şuan beyninin ağrıdığından emindi.

Yavaşça onlara görünmeden kapıya doğru yürüdü. Üstündeki bu mavi elbise şuan o kadar ağırdı ki onu taşımakta zorluk çekiyordu. Belkide düşünceleriydi ona ağır gelen kim bilir. Kapıdan çıkmasıyla karşıda bir sağa bir sola giden abisini gördü. Ona doğru yürümeye başladı.
Rıdvan elinde sigarası karakolun bahçesinde telefonla konuşuyordu. Herzaman içmezdi ancak herşey kötüyse bir çıkar yol bulamamışsa yakardı bir tane.

"Cihan durum ne?"

"Abi nenemi kontrol ediyorlar kalp krizinden şüpheleniyorlar !"

Rıdvan ellerini sıkıntıyla ensesine attı.

"Annem nasıl peki?"

"Abi annem de fena sakinleştirici yaptılar uyudu şimdi. Abi Siyabend abim yapmaz."

"Biliyorum Cihan o yapmaz. Cemil son kazığını atıp gitti. Nasıl bir manyak 3 yıl boyunca yas tutar nasıl bir nefret bu anlamıyorum. Sonunda kendi ölümünü hazırladı puşt herif. Olan da bizim kardeşimize... "

Senem son duydukları ile durdurdu adımlarını. Ne yası ne ölüsü kim ölmüştü. Rıdvan arkasında farkettiği hareketlilik ile ona dönünce ağzından kısık bir küfür savurdu. Konuyu değiştirmek adına bir hamlede bulundu. Önce telefonu kapattı ve karşısındaki kıza bakarak konuştu.

" Bacım iyi mi Siyabend? "

" Abi kim öldü? "

" Konağa gidelim bacım hadi çok yorgun görünüyorsun."