Bölüm 55

9.3K 469 861
                                    

Bazen istemeden ayrı düşer insanlar..
Ama öyle sever ki kalpler, ne kadar engel çıksada yollarına sevdadan dönmez kalpleri.. Kavuşacağı günü beklerler aşklarına açaçak en güzel güneşi.

Bu söz için canım arkadaşıma çok teşekkür ederim iyi ki varsın canımcım 💙   354elida

Bölüm şarkısı: Ayla Çelik =Daha Bi
Selim Güngören=Aşıklar Şehri
Merhabalar yine ben geldim 💕 🤗

Uzun güzel bir bölüm oldu 🤭

Keyifli okumalar diliyorum ☀️

Hiçbir uyku bu kadar huzurlu olmamıştı 26 koca yılda. Mutluluk elbette çok olmuş gülmüş ağlamış çok yol almış çok üzülmüş ancak hiç böylesine tam olmamıştı bu yürek. Önce horoz sesi ardından havlayan köpek ve gözüne gelen güneş ışığı nasıl bir günaydındı bu? Senem gerildi önce yatağında, elini sağ tarafına uzatınca hissettiği küçük acıyla hemen açıldı gözleri gördüğü şeyle başını sallayıp yerinde doğrulup saatine baktı. Saat daha 7 bile değildi ama birileri çoktan kalkmıştı anlaşılan hemen yan tarafına da beyaz güller bırakmıştı. Gülümsedi ve bir yandan eline batan dikeni çıkardı. Hemen yataktan çıkıp yüzünü yıkadı üstünü değiştirip aşağıya inmeye başladı. Merdivenlerden inerken bir yandan da sesleniyordu.

"Siyabend!"

Bir kaç kez seslenmiş olsada cevap alamadı. İlk iş mutfağa girip bakındı ancak orada değildi. Çiftlikte sadece ikisi vardı birde bekçi ve karısı onlarda giriş tarafında ki küçük evde kalıyorlardı. Acaba  alışveriş için falan mı gitti diye düşünüp cebindeki telefonu çıkarıp aradı. Gelen melodi sesi ile bahçeye çıkınca masanın üstündeki telefonla bakıştı kısa bir süre. Neredeydi bu adam sabahın bu saatinde.

" Telefon burada da sen neredesin acaba?"

Adamları onu bu kez ahırların oraya sürükleyince gördüğü şey ile durdu yerinde. Böylesine güzel bir manzara görmeyi beklemiyordu aslında.

Biraz daha yaklaşınca önce adamın ardından atın dikkatini çekmiş oldu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Biraz daha yaklaşınca önce adamın ardından atın dikkatini çekmiş oldu. Bir dakika bu adamın üstü neden çıplaktı?

"Günaydın. Bensiz keyif yapıyorsunuz böldüm sanırım."

Siyabend gülerek attan bir adım uzaklaşıp bir elini kızın beline koydu. En güzel gülümsemesi yüzüne yerleşmişti. Kendisine çektiği kızın anlına bir öpücük bırakıp göz kırptı.

"Günaydın güzelim. İyi misin? Ağrın falan var mı?"

Senem duydukları ile kulaklarına kızarmıştı. Daha dün evlenmiş ancak biyolojik saati nedeniyle ilk günden rezil olmuştu. Yalancı bir gülümseme takınıp gözlerini atına çevirdi.

"İyiyim. Ama ilk sabahımızda yanlız uyanmak hiç hoşuma gitmedi haberin olsun."

Siyabend tekrar güldü. Hemen ahırın kapısına astığı tişörtünü alıp başından geçirdi. Bir yandan da elinden tuttuğu karısını ön bahçeye doğru yürütüyordu.

Arafta Açan Güneş ~{TAMAMLANDI } Where stories live. Discover now